موعود پایگاه اینترنتی موعود
به گزارش «شیعه نیوز»، گزارشی میدانی همراه با تعدادی تصویر را از وضعیت مسلمانان روهینگیا در کشور میانمار و خشونت‌های صورت گرفته علیه آنان منتشر کرده است.
در این گزارش که با عنوان ” گورهای دسته جمعی برای مسلمانان میانمار”، منتشر شده با اشاره به اوضاع بد مسلمانان رانده شده از شهرهای میانمار، این حقیقت نمایان می‌شود که دولت میانمار نیز در کشتار مسلمانان و همدستی با بودیست‌های تندروی کشور برمه نقش غیر قابل انکاری دارد.
***
یک دهه تنش‌های قومی میان بودیست‌ها و مسلمانان روهینگیا، در ایالت ساحلی راخین در میانمار، از ماه ژوئن وارد مراحل تازه‌ای شد. مراحل تازه‌ای که طی آن نزدیک به ۷۸ مسلمان کشته و ده‌ها هزار نفر بی‌خانمان شدند.
سازمان ملل تخمین زده است که بیش از ۸۰ هزار نفر در شهرهای سیتوِ و مونگداو در برمه بی‌خانمان شده‌اند.
همچنین به نظر می‌رسد که هرگونه فکر آشتی میان بودایی‌ها و مسلمانان یک رویای دست نیافتنی باشد.
بسیاری از روهینگیاها از ترس افزایش تبعیض‌ها و خشونت‌ها به مناطق مختلف فرار کرده‌اند و این مسئله موجب نگرانی‌های بین‌المللی شده است.
گروه‌های حقوق بشر، خشونت‌ها در میانمار را محکوم کرده‌اند. دولت میانمار نیز هرگونه خطای قانونی در این زمینه را رد کرده است. و این در حالی است که اوضاع برای مسلمانان روهینگیا در حال وخامت بیشتری است.
در شهر سیتوِ، آثار درگیری و خشونت در همه جا دیده می‌شود.
در این شهر که اکثریت جمعیت آن را بودایی‌ها تشکیل می‌دهند، مسلمانان مجبور شده‌اند محل‌های کسب و کار خود را قفل کنند یا رها کنند و به زندگی مخفیانه روی بیاورند.
بسیاری از مساجد برجسته و ساختمان‌ها در این شهر به آتش کشیده شده‌اند و دولت در مقابل آنها نوار “وارد نشوید!” کشیده است.
یکی از مردم محلی در همین زمینه به الجزیره گفته است که خشونت‌ها در برخی از محلات سیتوِ به حدی رسید که خسارت‌های آن از طوفان سال ۲۰۰۸ هم بیشتر بوده است.
خالی شدن شهر از مسلمانان کاملا مشهود است. هیچ اثری از آنها در اسکله‌ها و یا فرودگاه دیده نمی‌شود.
هندوهای محلی و سایر ساکنان شهر و محله‌های آن هم بر روی پیشانی خود یک خال هندی گذاشته‌اند تا با مسلمانان روهینگیا اشتباه گرفته نشوند.
به گفته منابع محلی، مسلمانان روهینگیا حق ورود به فروشگاه‌های بزرگ را در سیتوِ ندارند و حتی حق مسافرت شهر به شهر نیز از آنان سلب شده است.
*مواجهه با گرسنگی
در خارج از سیتوِ و در جایی که روهینگیاهای در حال فرار، جمع شده‌اند اوضاع بسیار بدتر است.
روستای بومه‌ای، که چند کیلومتر از سیتوِ فاصله دارد محل اسکان هزاران مسلمانی است که توسط اوباش سیتوِ و سپس توسط نیروهای دولتی مجبور به ترک محل زندگی خود شده‌اند.
این روستا، یکی از بزرگترین کمپ‌های آوارگان است.
پناهجویان که در معرض باران‌های موسمی هستند از هیچ امکان بهداشتی و یا آب سالم برخوردار نیستند.
این اردوگاه تماما توسط نیروهای دولتی محاصره است و مشخص نیست که سربازان اردوگاه را تحت نظر دارند و یا در مقابل حملات راخین‌ها (بودیست‌های افراطی) از آن حفاظت می‌کنند؟!
یک نفر از پناهجویان روستای بومه‌ای به خبرنگار الجزیره می‌گوید که ما مجبور هستیم غذای خود را با یکدیگر تقسیم کنیم و برخی کمک‌های رسیده به کمپ نیز نمی‌تواند مانع گرسنگی‌ها شود.
یکی از مسلمانان روهینگیا در همین زمینه می‌گوید: ما می‌خواهیم به خانه‌های خود برگردیم. اما پلیس ما را از این کار منع کرده است.
*دولتی که همدست تندروهاست
تنش از آنجا دوباره شعله‌ور شده است که بودیست‌ها به بهانه قتل یک زن بودایی درگیری‌ها را آغاز کردند.
این در حالی است که گزارش‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه نیروهای دولتی حاضر در ناآرامی‌ها، مسلمانان روهینگیا را با اسلحه هدف قرار می‌داده و خانه‌های آنها را غارت می‌کرده‌اند.
یک سرباز دولت میانمار در همین زمینه می‌گوید که آنها با نگه داشتن چند کامیون حامل مسلمانان روهینگیا، تمام آنها را تیرباران کرده‌اند.
او ادامه می‌دهد: ما تمامی اجساد را به وسیله یک بولدوزر در یک گور دسته جمعی دفن کردیم
یکی دیگر از افسران نیز به این افتخار می‌کند که به همراه نیروهای تحت امر خود، تعداد زیادی از مسلمانان روهینگیا را در یکی از روستاهای حومه مونگداوا کشته است.
*راه حل دولت!
دولت میانمار در این قضایا به شدت متهم است اما تمامی ادعاها را رد می‌کند.
دولت همچنین طی بیانیه‌ای همه را به خویشتن‌داری فرا خوانده است.
مقامات برمه‌ای همچنین تلاش برخی کشورها برای مذهبی نشان دادن حوادث مربوط به مسلمانان روهینگیا را نیز محکوم کرده‌اند.
آنها در بیانیه‌های بعدی خود از اساس منکر بروز حوادث تلخ در قبال مسلمانان روهینگیا شده‌اند.
این در حالی است که دولت نظامی میانمار و رسانه‌های دولتی این کشور از به کار بردن کلمه “روهینگیا” اجتناب می‌کنند و از این افراد با عنوان “مسلمانان بنگالی” یاد می‌کنند تا اینطور وانمود شود که آنان مردم بومی نیستند و به این مناطق مهاجرت کرده‌اند.
وزیر مهاجرت میانمار نیز تاکید کرده است که کشورش چیزی به نام روهینگیا ندارد.
تین‌سین، رئیس جمهور برمه نیز گفته است که مسلمانان روهینگیا باید در ذیل قانون پناهندگان سازمان ملل درآیند.
*آینده مبهم
دولت میانمار در حالی وجود مسلمانان روهینگیا را انکار می‌کند که همه می‌دانند مسلمانان در برخی شهرهای مینمار در اکثریت هستند.
شاید یکی از دلایل ترس دولت میانمار از مسلمانان، اکثریت شدن آنها در سرجمع جمعیت کشور میانمار است.
رهبران روهینگیا نیز اتهام تلاش آنها برای تشکیل یک دولت مستقل را رد کرده‌اند.
آنها همچنین معتقدند که نگاه جامعه در برمه یک نگاه نژادپرستانه است.
مسلمانان روهینیگا هم‌اکنون از حقوقی شهروندی میانمار محروم شده‌اند و این مسئله، کسب و کار، مهاجرت و حتی ازدواج آنها را تحت تاثیر قرار داده است.
پیشنهاد رئیس جمهور برمه نیز مبنی بر قرارگیری این افراد تحت قانون پناهندگان سازمان ملل غیر قابل تحمل و تحقیرآمیز است.
در هر صورت به نظر می‌رسد که اگر دولت‌ها و نهادهای بین‌المللی دخالتی در میانمار نداشته باشند، خشونت‌ها در این کشور (علیه مسلمانان) ادامه خواهد داشت.
