موعود پایگاه اینترنتی موعود
فرمود: خانواده گران قدرى در این سرزمین فرود مى آیند. واى بر آنان از شما، واى بر شما از آنان، گفتیم: مقصود چیست؟ گفت: واى بر آنان از شما که آنها را مى کشید؛ واى بر شما از آنان که شما را به سبب قتل آنها وارد آتش مى کنند.
امام علی (علیه السلام) در مسیر خود از کوفه به صفّین از سرزمین کربلا عبور کرد. هرثمه بن سلیم مى گوید: امام در سرزمین کربلا فرود آمد وبا ما نماز گزارد. وقتى سلام نماز را گفت، مقدارى از خاک آن را برداشت وبویید و گفت: خوشا به حالت اى تربت کربلا که گروهى از تو محشور مى شوند و بدون حساب وارد بهشت مى گردند.
آن گاه با دست خود به این نقطه و آن نقطه اشاره کرد و گفت: اینجا و آنجا. سعیدبن وهب مى گوید: گفتم مقصود شما چیست؟ فرمود: خانواده گران قدرى در این سرزمین فرود مى آیند. واى بر آنان از شما، واى بر شما از آنان، گفتیم: مقصود چیست؟ گفت: واى بر آنان از شما که آنان را مى کشید؛ واى بر شما از آنان که شما را به سبب قتل آنان وارد آتش مى کنند.
حسن بن کثیر از پدر خود نقل کرده که امام علی (علیه السلام) در سرزمین کربلا ایستاد و گفت: ذاتُ کَرْب وَ بَلاء سرزمین غم و بلاست. آن گاه به دست خود به نقطه خاصى اشاره کرد و گفت: اینجا بار انداز آنان وخواب گاه مرکب هایشان است.سپس به نقطه اى دیگر اشاره کرد وگفت: این نقطه قتلگاه آنان است.
هرثمه، راوى نخست، مى گوید: جنگ صفّین به پایان رسید ومن به محل زندگى خود بازگشتم وگزارش امام (علیه السلام) را در سرزمین کربلا به همسر خود که شیعه امام بود گفتم و افزودم که: چگونه امام بر غیب دست یافته است؟ همسرم گفت: مرا رها کن که امام جز حق نمى گوید.
روزگارى گذشت. عبید اللّه بن زیاد سپاه عظیمى را به سوى نبرد با حسین گسیل داشت و من در میان آن سپاه بودم. وقتى به سرزمین کربلا رسیدم به یاد سخنان امام افتادم و از این پیشامد بسیار ناراحت شدم. اسب خود را به سوى خیمه هاى حسین تاختم و به حضور او رسیدم و جریان را گفتم.
حسین (علیه السلام) فرمود: سرانجام با ما هستى یا بر ضدّ ما؟ گفتم: هیچ کدام. من خانواده خود را در کوفه رها کرده ام و از ابن زیاد مى ترسم. فرمود: هرچه زودتر این سرزمین را ترک کن، چه به خدایى که جان محمّد (صلى الله علیه وآله وسلم) در دست اوست، هرکس فریاد استغاثه ما را بشنود و ما را کمک نکند خداوند او را در آتش مى افکند. از این رو، فوراً آن نقطه را ترک گفتم تا روز شهادت را نبینم.
——————
منبع :کتاب فروغ ولایت نوشته علامه سبحانی
آدرس روایات: وقعه صفین صص۱۴۲ـ ۱۴۰; شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج۳، صص۱۷۰ـ ۱۶۹.
