موعود پایگاه اینترنتی موعود
با تشکر از همه موعودیانی که ما را با مجموعه مقالات شش ماه به ظهور همراهی کردند این مقالات پیرامون حوادث ماه های منتهی به ظهور حضرت صاحب الزمان می افزاید می پردازد و امروز به بررسی حوادث ماه ذی بالقعده می پردازیم و در آخر امیدواریم با نظرات خود ما را در این راه یاری دهید
حوادث ماه ذىالقعده
از جمله آثار و تبعات معرکه قرقیسیا کشتار تعداد زیادى است که حرث و نسل (کنایه از کار و زندگى) را بر باد مىدهد؛ چرا که از سویى حداقل ۱۰۰/۰۰۰ مرد کشته مىشوند و از سوى دیگر خوراک مردم اعم از گیاهى و حیوانى آلوده مىگردند که این امر به جهت استفاده از اسلحههاى کشندهاى است که در این معرکه و جنگ به کار گرفته شده است.۱۷ به دنبال آن خشکسالى و حرص ولع ناشى از آن براى یافتن خوراک رخ مىدهد. از این روست که مردم در این ایام و براى انبار کردن غذا جهت اطرافیان خویش به این سو و آنسو مىروند و این حرص و ولع مردم باعث مىشود که با هم بجنگند.
پیامبر اکرم(ص) فرمودند:
وقتى صیحه در ماه رمضان شنیده شد، در ماه شوال جنگى برپا مىشود (معرکه قرقیسیا) قبایل به مسافرت کردن براى تهیه خوراکیها و جنگیدن (با همدیگر براى آن) در ماه ذیقعده مىپردازند. در ماه ذیحجه هم حجاج غارت مىشوند و خون به پا مىشود.۱۸
عبارت تمیرالقبائل که در حدیث آمده است بدین معنى است که غذا را از شهرى به شهر دیگر منتقل کنند و به آن غذایى که منتقل مىشود »میره« مىگویند. پس معنى این بخش از حدیث این مىشود که قبایل از شهرى به شهر دیگر مىروند تا از آن براى خود غذا خریده و آن را براى مدت یک سال مصرف خود انبار کنند و از ترس بخل و قحطى و گرانى و آلودگى غذاها به جهت جنگها و کشتارها و اسلحههاى کشتار جمعى، از آن محافظت مىکنند.
محمد بن مسلم نقل کرد که از امام صادق(ع) شنیدم که مىفرمودند:
پیش از (آمدن) قائم(ع) نشانههایى از ناحیه خداوند متعال براى (امتحان کردن) آنها خواهد بود.
پرسیدم: جانم به فدایتان آنها کدام نشانهها هستند؟ فرمودند: این آیه شریفه:
وَ لَنَبلفوَّنَّکفم بفشَىء مفنَ الخَوفف وَالجفوع وَ نَقصف مفنَ الاَموالف وَالاَنففسف وَالَّثمَراتف وَ بَشّفرفالصَّابفرینَ۱۹.
(حتماً شما را (یعنى مؤمنان قبل از قیام حضرت مهدى(ع)) با چیزهایى از ترس و گرسنگى و کمبود و کاستى در اموال و بدنها و محصولات امتحان مىکنیم و (در این راستا) به صبرپیشگان بشارت بده (که سربلند خواهد بود).۲۰
قبایل در ماه ذیقعده به انبار کردن و در نتیجه نزاع و جنگ بر سر غذا مىپردازند و این جریان حتى تا ماههاى بعد ادامه مىیابد. چنانکه در حدیث تأکید مىشود در ماه ذیحجه حجاج غارت مىشوند و به عبارت دیگر وسایل و اموال آنها را مىدزدند و به غنیمت مىگیرند.
»فیروز دیلمى« از رسولاللَّه(ص) نقل مىکند که طى حدیثى طولانى فرمودند:
صداى (آسمانى) در ماه رمضان و جنگ در شوال واقع مىشود و قبایل در ماه ذیقعده به انبار کردن (غذاها) مىپردازند و به حجاج در ماه ذیحجه یورش مىبرند و محرم، چه محرمى خواهد بود؟ ابتدایش بلا بر سر امتم مىآید و پایانش فرج و گشایش براى امتم حاصل مىشود. نجات یافتن مؤمن در آن بهتر از خزینهاى است که ۱۰۰ هزار ظرفیت داشته باشد.۲۱
معناى آن چنین مىشود: رفتن و جهاد کردن به همراه حضرت مهدى(ع) بهتر است از جمع کردن غذایى که ۱۰۰ هزار نفر را کفاف دهد؛ چرا که این ذخیرهسازى نفع و خیرى براى کسى ندارد و توفیق جهاد کردن به همراه امام معصوم(ع) و آن هم حضرت حجت(ع) در حقیقت تمام خیر دنیا و آخرت است.
پیش از این دیدیم که ائمه معصومین(ع) به شیعیان و محبان و پیروان خویش مىآموختند که پس از شنیدن صیحه آسمانى در ماه رمضان تاآنجا که برایشان ممکن است غذا ذخیره کنند؛ یعنى در واقع پیش از آن که معرکه قرقیسیا و جنگها و فتنههاى پس از آن پدید بیایند؛ شیعیان باید احتیاطاً طى این دو ماهى که وقت باقى است غذا ذخیره کنند که ممکن است پس از این جریان خوراکیها به واسطه جنگها و اسلحهها و بمبهایى که به کار برده مىشود علاوه بر کمیاب و گران شدنشان، آلوده هم بشوند. در آن زمان آن دسته از شیعیان و پیروان معصومین(ع) که به تعالیم این بزرگواران عمل کنند؛ از این مصایب، خطرات و مشکلات در امان مانده، و شکرگزار درگاه الهى خواهند بود.
