موعود پایگاه اینترنتی موعود
حضرت زهرا (سلام الله علیها)، شباهت بسیاری به پدر خود داشتند. تا جایی که از راه رفتنشان، می فهمیدند که دختر رسول گرامی اسلام اند. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) که در رحمت و مهربانی، نظیر و نمونه نداشتند، همیشه دختر خویش را در آغوش می‌گرفتند و نه تنها خود به ایشان محبت می‌کردند بلکه به دیگران نیز سفارش می‌کردند که هوای جگر گوشه شان را داشته باشند.
حضرت زهرا (سلام الله علیها)، شباهت بسیاری به پدر خود داشتند. تا جایی که از راه رفتنشان، می فهمیدند که دختر رسول گرامی اسلام اند. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) که در رحمت و مهربانی، نظیر و نمونه نداشتند، همیشه دختر خویش را در آغوش می‌گرفتند و نه تنها خود به ایشان محبت می‌کردند بلکه به دیگران نیز سفارش می‌کردند که هوای جگر گوشه شان را داشته باشند.
در مقاله ی زیر، به بیان مختصری از روابط حضرت زهرا (س) با پدرشان می پردازیم.
محبت و احترام متقابل
از عایشه نیز نقل شده که: زمانی که فاطمه (س) بر پیامبر (ص) وارد می‌شد او بسیار خوشحال می‌شد و دست فاطمه (س) را می‌بوسید و او را در جای خویش می نشاند. (۱)
همچنین از او نقل شده است که هر وقت رسول خدا (ص) بر حضرت زهرا (س)، وارد می‌شدند، آن بانوی بزرگوار در مقابل پدر خود برخاسته، خیرمقدم می‌گفتند و دو دست رسول خدا (ص) را می‌بوسیدند. (۲)
بعد از نزول آیه ی «خطاب کردن پیامبر را در میان خود مانند خطاب کردن بعضى از خودتان به بعضى [دیگر] قرار مدهید» (۳)، حضرت زهرا (س)، به حکم ادب، پدرشان را «رسول الله» خطاب می‌کردند تا روزی که پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «زهرا (س) جان پدر به قربانت! این آیه در رابطه با تو نیست. تو همواره مرا پدر خطاب کن. پدر گفتن تو قلب مرا زنده و شاداب می‌کند و به رضایت خدا نزدیک تر است.» (۴)
از ابن عباس نقل شده است که رسول اکرم (ص) همیشه و بسیار حضرت فاطمه (س) را مى بوسید، تا آنجا که عایشه از پیامبر پرسید: اى پیامبر! چرا تو فاطمه را این قدر مى بوسى؟
و پیامبر (ص) در پاسخ فرمودند: «در آن شبى که جبرئیل مرا به آسمان برد و به بهشت وارد نمود، از میوه هاى بهشتى غذایم داد. اثر آن میوه ها این شد که نطفه ی وجود فاطمه منعقد گردید و با همبستر شدن با خدیجه، وى به وجود فاطمه باردار گردید! از آن پس هر زمان به آن میوه ها اشتیاق پیدا مى کنم، فاطمه را مى بوسم و گویى بوى معطّر آن میوه ها را از عطر وجود فاطمه استشمام مى کنم.» (۵)
رابطه علمی حضرت زهرا (س) با پیامبر (ص)
حضرت زهرا (س) یکی از راویان مهم احادیث نقل شده از رسول خدا (ص) هستند. این روایات که در زمینه مسائل مختلف است نمایانگر مبادلات علمی میان ایشان (س) و پدرشان است.
در این مورد روایتی نیز از جابر بن عبد الله انصاری نقل شده، که بیانگر آن است که حضرت زهرا (س) نیز مانند دیگر ائمه (علیهم السلام) دروازه دانش و حجت خداوند هستند. جابر از رسول خدا (ص) نقل می‌کند: «خداوند علی (ع) و همسرش زهرا (س) و فرزندان او را حجت های خود بر بندگانش قرار داد. آنان دروازه های دانش در میان امت هستند هر کس راه نیک بختی و نجات را از آنان بجوید، به راه راست هدایت می‌گردد.» (۶)
گاهی، پیامبر (ص) در پاسخ پرسش های صحابه آن ها را به حضرت زهرا (س) ارجاع می دادند و یا سوالاتی مطرح می‌کردند که جوابش را تنها حضرت فاطمه (س) می دانستند. مانند روزی که پیامبر (ص) پرسیدند: نزدیک ترین حالات زن به خداوند چه زمانی است؟ و حضرت زهرا (س) فرمودند: «لحظاتی که آن زن مشغول تدبیر امور متزل خود باشد و به تربیت و آموزش فرزندانش بپردازد، از هر زمان دیگر به خدا نزدیک تر است.» پیامبر (ص) بعد از شنیدن پاسخ فرزندش فرمودند: فاطمه پاره ی جگر من است. (۷)
یاور سالهای غم
یکی از جلوه های مهر و محبت میان این پدر و دختر، دل داری و غم خواری های حضرت فاطمه (س) برای پدرشان است. آن بانوی گرامی، حتی زمانی که خردسال بودند نیز، دردهای حضرت رسول (ص) را تسکین می دادند.
روزی حضرت فاطمه (س) دشمنان را دید که در حجرِ اسماعیل نشسته و با هم پیمان می‌بندند و نقشه قتل پیامبر (ص) را طرح می‌کنند. حضرت در حالی که به شدت می‌گریست، فورا خود را به پدر رساند و موضوع را به اطلاع او رساند تا پیامبر (ص) خود را به نحوی از توطئه آنان نجات دهد.(۸)
و یا در زمانهایی که پیامبر اکرم (ص) خسته، خون آلود و خاکی به خانه باز می حضرت فاطمه(س) با محبت تمام به استقبال پدر می آمدند و در حالی که متاثر شده و گریه می‌کردند، آب می آورد و گرد و غبار چهره ی پیامبر را می‌شستند. در یکی از این دفعات، پیامبر (ص) فرمودند: «دختر نگران مباش! زیرا خدا مدافع من است و مرا بر دشمنان پیروز می‌گرداند.» (۹)
محبوبه ذات پاک سرمد، زهراست
جان دو جهان و جان احمد زهراست
ما را شده از «بضعه منی» معلوم
زهراست محمد و محمد زهراست…
پی نوشت:
۱. حاکم نیشابوری، مستدرک، ج۳، ص۱۵۵ و مجلسی، بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۵ و لطف الله صافی، مجموعه الرسائل، ج۲، ۴۳۲؛ به نقل از باقری، رویا، «پیوستگی های پیامبر و زهرا»، نامه جامعه، شماره ۵۷ به نقل از پایگاه حوزه به آدرس http://www.hawzah.net/fa/magazine/magart/5659/6792/81296?ParentID=15346
۲. انساب الاشراف، ص ۳۴۲؛ به نقل از لا یوم کیومک یا اباعبدالله، نشر آرام دل، ۱۳۸۲، ص ۵۳
۳. نور: ۶۳
۴. ابن شهر آشوب، مناقب، ج ۳، ص ۱۰۲و بحار الانوار، ج ۴۳، ص۳۳و۳۲؛ به نقل از همان مقاله.
۵. آینه یقین (ترجمه کشف الیقین)؛ ص۳۴۷؛ با استفاده از نرم افزار جامع الاحادیث ۳/۵، تولید موسسه نور
۶. الحاکم الحسکانی، شواهد التنزیل، ج۱، ص۷۶؛ به نقل از همان.
۷. بحار الانوار، ج۴۳، ص۹۲؛ به نقل از همان.
۸. مناقب ابن شهر آشوب، ج۱، ص۷۱؛ بحار، ج۱۸، ص۶۰؛ به نقل انصار، عذرا، «جلوه های رفتاری حضرت فاطمه(س)»، پیام زن، شماره ۸؛ به نقل از پایگاه حوزه به آدرس http://www.hawzah.net/fa/magazine/magart/3992/4587/33264?ParentID=15346
۹. تاریخ طبری، دارالمعارف، ج۲، ص۳۴۴؛ به نقل از همان.
