موعود پایگاه اینترنتی موعود
ظرف بزرگی را نزدیک سفره می‌گذاشت و از هر طعام که در سفره بود، بهترین قسمتهای آن را برداشته در آن ظرف می‌گذاشت، پس امر می فرمود که جهت مساکین توزیع شود.
به گزارش موعود به نقل از افکار نیوز، آن حضرت بسیار احسان می‌کرد و صدقه پنهانی می داد و بیشتر صدقات او در شبهای تاریک بود و اگر کسی ادعا کند که مثل آن حضرت را در جود و سخاوت دیده است، تصدیقش نکنید.در وقت غذا خوردن، اولا ظرف بزرگی را نزدیک سفره می‌گذاشت و از هر طعام که در سفره بود، بهترین قسمتهای آن را برداشته در آن ظرف می‌گذاشت، پس امر می فرمود که جهت مساکین توزیع شود، آن وقت تلاوت می‌کرد این آیه را : «فَلا اقتَحَمَ العَقَبَهَ» و می فرمود: اطعام کردن، راهی است برای ورود به بهشت.۲
مردی از خراسان خدمت امام(علیه السلام) مشرف شد و اظهار نیاز کرد که از مسافرت حج برگشته ام و هزینه ی سفرم را گم کرده ام و از دوستان شما می‌باشم و هر وقت به وطنم برسم، از طرف شما صدقه می دهم.
امام (علیه السلام) فرمود: بنشینید.
وقتی مجلس خلوت شد، امام (علیه السلام) به‌اندرون تشریف برد و پس از آن بیرون آمده و در را بست و از بالای در، دست مبارک را بیرون آورده خراسانی را صدا کرده و فرمود: بگیر این دویست اشرفی را و هزینه ی سفرت کن و از طرف من صدقه مده آن را، و بروید که من شما را نبینم، پس از محضر امام علیه السّلام بیرون آمد، سؤال شد که: عطای وافر نمودی، پس چرا صورت مبارک از او پوشانیدی؟
امام (علیه السلام) فرمود: از ترس آن که ببینم ذلّت سؤال را در روی او بخاطر روا کردن حاجتش، آیا نشنیدی که پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: نیکی را مخفی کردن، معادل است با هفتاد حج.
