موعود پایگاه اینترنتی موعود
قرآن مجید، مردم را به دو دسته تقسیم کرده است: مجرم و مسلم ـ و به معناى وسیع آن ـ مؤمن و فاسق، جاهل و عالم و این مطلب را در ضمن آیاتى به صورت پرسش مطرح کرده است :
« أَفَمَن کَانَ مُؤْمِناً کَمَن کَانَ فَاسِقاً »
« هَلْ یَسْتَوِى الَّذِینَ یعْلَمُونَ و الَّذِینَ لاَ یَعْلَمُونَ »
« أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِینَ کَالْمُجْرِمِینَ »
« و أَصْحَابُ الْیَمِینِ مَآ أَصْحَابُ الْیَمِینِ »
اگر بگویید: گروه سومى هم در این سوره نام برده شده‌اند :
« و السَّـبِقُونَ السَّـبِقُونَ »
پاسخ آن، این است که ایشان تکامل یافتگان همین اصحاب یمین هستند. هر دو در مدار یک حقیقت قرار دارند. «سابقون» انبیا و ائمه هستند و «اصحاب الیمین» پیروان ایشانند. با ارتباط با ایشان مىتوان أصحاب الیمین شد. سرمایههایى که به ایشان داده شده است، براى انتقال به دیگران است. از خود ایشان چیزى کم نمىشود:
« یَـأَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَآ أُنزِلَ إِلَیْکَ »
اى حبیب من! سرمایهات را به دیگران انتقال بده. انبیا آمدهاند براى انتقال
فیوضات ربانى خود، کارِ خداوند براى انتقال فیض، همیشگى است :
«یا دائِمَ الفَضلِ عَلى البَرِیَّه»
اى که فضل تو بر مخلوقات دائمى است.
پایگاه عرفان
