موعود پایگاه اینترنتی موعود
بعضی از آدمها – چه ما دلمان بخواهد و چه دلمان نخواهد- از رحمت خداوند دور هستند! وقتی کسی از رحمت خداوند دور شد، حتماً به آتش دوزخ می افتد. دور شدن از رحمت خدا، همان «لعن شدن» است و کسانی که محرومند: «لعنت شدگان». حالا چیزی که در این بین خداوند از ما خواسته است پیوستن به جمع لعنت کنندگان دشمنان خداست و خدا می داند که این لعنت کردن، چقدر لعنت کنندگان دشمنان خدا را به رحمت او نزدیک می‌کند.
روزی مردی به امام جعفر صادق(علیه السلام) رسید و حضرت را در حالی دید که درباره ی جهاد و یاری اهل بیت (علیهم السلام) سخن می‌گویند. مرد با ناراحتی گفت: «یا ابن رسول اللَّه! من به واسطه ی بدنم از یارى شما عاجزم و جز بیزارى از دشمنان شما و لعن آنها را از عهده ی من برنمی آید. پس؛ حالم چگونه است؟»
امام صادق (ع) به او فرمودند:
«پدرم از پدرش از جدّش روایت نمود که، رسول خدا (صلّى اللَّه علیه و آله) فرمود: کسى که از یارى ما- أهل بیت- عاجز و ناتوان شد و در نهان و خلوت هاى خویش به لعن دشمنان ما پرداخت، صداى او را خدا، به همه ی فرشتگان- از زمین تا عرش الهى- می رساند و هر زمان که این مرد، دشمنان ما را لعن خاصّى کند، (فرشتگان)، او را یارى و مساعدت می‌کنند و به لعن هر که مشغول است (آنان نیز) لعنش می‌کنند! آنگاه؛ به ستایش این (مرد الهى) می پردازند و می‌گویند: بار إلها! بر این بنده خود، صلوات (و سلام) بفرست! بندهاى که؛ آنچه در امکانش بود (در راه تو) بخشید و اگر بیش از آن، توانائى داشت، انجام می داد. در این هنگام؛ از جانب خداى عزّ و جلّ ندائى فرا می رسد که: به حقیقت دعاى شما را دوست داشتم و ندایتان را شنیدم و بر روح وىصلوات (و سلام) فرستادم و او را نزد خودم از أخیار و برگزیدگان و پاکیزگان قرار دادم.» (۱)
البته در فواید لعن به دشمنان اهل بیت(ع) در مقاله ای جداگانه خواهیم پرداخت (ان شاء الله) امّا به بیان این نکته کفایت می‌کنیم: لعن دشمنان اهل بیت(ع)، علی الخصوص لعن دشمنان امام حسین(ع) تا حدّی مهم است که معصومان(ع)، به شیعیان خود سفارش می‌کنند که در خانه شان کبوتر نگه دارند. چه ربطی دارد؟ روایت زیر را بخوانید:
داوود بن فرقد نقل می‌کند: در خانه امام صادق (ع) نشسته بودم که چشمم به کبوتر (حمام) افتاد که مشغول خواندن بود و زیاد مى خواند، امام (ع) به من نگاه نموده و فرمودند: «اى داود مى دانى این حیوان چه مى گوید؟»
عرض کردم: «خیر فدایت شوم.»
حضرت فرمودند: «قاتلین حسین بن على (ع) را نفرین مى کند از این حیوان تهیه کنید و در منازلتان نگهدارى کنید.» (۲)
پی نوشت:
۱. حسن بن على، امام یازدهم علیه السلام، تفسیر فاتحه الکتاب از امام حسن عسکرى علیه السلام – تهران، کعبه، چاپ: اول، ۱۴۰۴ق. صص ۴۸- ۴۹؛ با استفاده از نرم افزار جامع الاحادیث نور ۳/۵.
۲. ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، ترجمه ذهنى تهرانى – تهران، پیام حق، چاپ: اول، ۱۳۷۷، ص ۳۱۶؛ با استفاده از همان نرم افزار.
پ.میعاد
منبع: مستور
