موعود پایگاه اینترنتی موعود
در یک روستا در جنوب کرکوک، فرهاد نظار از قوم کاکایی های عراق با تنی از چند از افراد خود در حال گشت زنی هستند. فرهاد و دیگران گروهی تشکیل داده‌اند تا از مردم خود در برابر ترویست های تکفیری داعش محافظت کنند. کاکایی های عراق نیز چون ایزدی ها در معرض پاکسازی تروریست های داعشی بوده‌اندو ضربات سخت و جبران ناپذیری از آنان دریافت کرده‌اند.
به گزارش موعود به نقل از شفقنا_ الجزیره، آیین کاکایی یا یارسانیزم یکی از قدیمی ترین ادیان کردها است که طبق نظر محققان در مناطق کردنشین غرب ایران آغاز شده و در تبادل با دین زرتشتی و میترایی تا حال باقیمانده است. کاکایی ها به کردی و با لهجه معروف به گورانی صحبت می‌کنند و در شرق عراق، غرب ایران و در نقاط دیگر جهان – البته به صورت تبعیدی یا مهاجر- روزگار می‌گذرانند.
حالا گروه کاکایی فرهاد که از ۶۸۰ مرد مسلح و از ماه ژانویه تشکیل شده خود را ملزم به حفظ باقیمانده آیین و فرهنگ خود می داند و در چارچوب فرماندهی پیشمرگه های کرد فعالیت می نماید.
فرهاد می‌گوید قوم ما به شدت از داعش نگرانی دارد چون اگر دست آنها به ما برسد ما را از روی زمین محو می‌کنند.
کاکایی ها که آیینی آمیخته با اسلام و زرتشتی هستند امام علی(ع) را – که در اسلام و شیعه بزرگ داشته می‌شود- بعنوان یکی از پیشوایان خود می دانند.
شهرزاد کاکایی از شخصیت های این قوم در عراق می‌گوید ما در عراق خیلی نیستیم و شاید ۷۵ هزار کاکایی در این کشور زندگی کنند به همین خاطر در نبرد علیه داعش خیلی نمی توانیم تعیین کننده باشیم اما با همین تعداد کم نیز در کنار دیگر برادران کرد علیه داعش ایستادگی می‌کنیم.
کاکایی ها از دیرباز در منطقه مورد تهاجم و آزار بوده‌اند. صدام حسین در دهه های ۷۰ و ۸۰ میلادی آنها را از شهرها و روستاهای خود راند و عرب ها را جایگزین آنهان در مناطق اطراف کرکوک نمود. حتی گفته می‌شود شهر کوبانی در سوریه زمانی به طور کامل کاکایی نشین بوده است. این شهر که زمانی “عرب کوی” نام داشته هم اکنون تنها ۳۰ خانواده کاکایی دارد.
کاکایی ها وقتی دیدند در حال نابودی به دست داعش هستند تصمیم گرفتند حرکت کنند. هم اکنون یکی از هفت روستای کاکایی ها در جنوب کرکوک به نام “آلبو محمد” در دست داعشی ها است. برخی دیگر از روستاهای آنان در “همدانیه” و “گوور” نیز در تصرف داعش است.
کاکایی ها که از سال ۲۰۰۳ و در پی حملات انتقامی و انتحاری جمعیت خود را به مرور از دست داده‌اند دیگر طاقت مرگ ومیر بیشتر ندارند. آنها می‌گویند تا پای جان برای فرهنگ و تمدن خود می جنگند و اجازه نمی دهند جمعیت اندکشان به دست داعشی ها نابود شود.
