ترویج تروریسم؛ دسته گلی که تکنولوژی غرب به آب می دهد… تحلیلی از الشرق الاوسط

الشرق الاوسط نوشت: یک فرد برای اینکه رسما به یک تروریست تبدیل شود به چیزی جز یک آیفون و اتصال به شبکه اینترنت احتیاج ندارد. ممکن است او در استکهلم پایتخت سوئد باشد اما مشکلی نیست می تواند ظرف دو روز خود را به رقه مرکز یا مقر داعش در سوریه رسانده و در نهایت سادگی به عضویت این گروه در آید. بازار افراط گرایان از هرسو داغ است و شبانه روز مشغول به فعالیت هستند. می خواهی آدم بکشی؟: اهلا و سهلا. فورا این درخواست اجابت می‌شود. مایلی افراد بیگناه را بربایی؟ نگران نباش! چون این کار هم خیلی ساده است. هدف تو هرچه می خواهد باشد مشکلی نیست. دوره، دوره گسترش تکنولوژی و سرعت انتشار اخبار واطلاعات است. شعار افراط گرایان این است که: بخواه تا بیابی!

تا آنجا که بخواهند اطلاعیه های تحریک کننده منتشر می‌کنند. هزاران نفر را از سراسر جهان به خود جذب می‌کنند تا عملیات شهادت طلبانه انجام دهند. برای خود کانال های تلویزیونی دارند که به زبان آنها سخن می‌گویند. درکنار آن مجلات چاپ و منتشر می‌کنند. هر از چند گاه فیلم های تبلیغاتی تولید و پخش می‌کنند. افراط گرایان حق دارند بگویند آنها بیشترین استفاده را از تکنولوژی جدید می‌برند. باید به این خاطر از شبکه هایی مثل «توییتر» و «فیسبوک» و «یوتیوب» متشکر باشند که آرزوی آنها را برآورده کرده و با کمترین هزینه و خسارت آثار و پیام های شان را به همه نقاط جهان منتقل می‌کند. دیگر آنها نیازی به تاسیس یک کانال ماهواره ای مجزا به نام خود برای پخش فیلم های شان ندارند.

نیروهای ائتلاف بین المللی که مواضع تروریست ها را با هواپیما هدف قرار می دهند نمی دانند جنگ با تروریسم تنها یک جنگ هوایی یا زمینی نیست. جنگ مهم تر جنگ تکنولوژیک علیه افراط گرایانی است که امروزه اینطور به شبکه های مجازی هجوم آورده‌اند. این شبکه ها دست آنها را در انتشار طرح ها و برنامه ها واهداف شان یا جذب نیرو و تحریک دیگران به قتل و آتش زدن تا آنجا که ممکن بوده باز گذاشته است. تنها یک دور ساده کافی است تا در این شبکه ها صدها سایت و وبلاگ را مشاهده کنی که به اسم «داعش» یا «القاعده» یا «النصره» و سایر گروه های تروریستی تاسیس شده است. آنها چنان با آسودگی خاطر در این پایگاه ها صحبت می‌کنند که هرگز نمی توان تصور کرد برای مثال درغارهایی صدها کیلومتر دورتر از ما زندگی می‌کنند.

نمی توانی تشخیص بدهی این فردی که با تو صحبت می‌کند یا با تو جدل و حتی تهدید می‌کند در موصل است؟ یا در رقه؟ یا در لندن؟ نمی دانی این کسی که به شکلی صریح و خطرناک از تروریسم دفاع می‌کند به واقع کیست؟ آیا او یک عضو اصلی در فلان گروه است یا یک فریب خورده ای است مثل صدها و هزاران فریب خورده دیگر؟ کسانی که درواقع باید گفت خطر واقعی همین ها هستند. حتی نمی‌شود فهمید که این فرد افراط گرا اصلی واقعیست یا وهمی و فرضی. شاید او درهمان منطقه و محله ای زندگی می‌کند که تو زندگی می‌کنی یا خواهر یا برادر و فرزندت در آنجا زندگی می‌کنند.

هیچ کس در این بحثی ندارد که رسانه های اجتماعی سقف آزادی بین ملت ها را بالا برده است. این روند به قدرت حکومت ها آسیب رسانده و از کنترل آنها کاسته است. وسایل ارتباط جمعی قلمروی مناسب یا میدان بازی مناسبی برای دولت های عربی نیست و اگر چنین تصوری را داشته باشید اشتباه می‌کنید. درعین حال رسانه های ارتباط جمعی ابزاری دراختیار ندارند که از طریق آن نیروهای افراطی را از دیگران جدا کنند. این درحالیست که حکومت های عربی جرات دخالت دراین شبکه ها یا محدود کردن آنها را ندارند زیرا فورا متهم به آن می‌شوند که حکومت هایی ارتجاعی و سرکوب گر هستند.

تردیدی وجود ندارد که ترویج افکار تروریستی افراط گرایان فاجعه ایست که به وسیله غرب فراهم شده است. از این رو راه حل این مشکل هم باید به دست همان کشورهای غربی باشد. در واقع آنها هستند که می توانند ضوابطی را بر این شبکه ها اعمال کنند. ضوابطی واقعی نه خیالی و از طریق آن جلوی این هرج و مرجی را بگیرند که به گروه های افراطی اجازه می دهند رسانه های ارتباط جمعی را به رسانه هایی برای ترویج تروریسم تبدیل کنند. برای مثال اگر شبکه «توییتر» شرط کند هر کاربری که بخواهد ویدئویی را بر روی این شبکه بگذارد باید یک شماره تلفن واقعی بدهد آیا دیگر تروریست ها به این آسانی قادر خواهند بود هرچیزی را در این شبکه ها پخش کنند ؟ اگر «توییتر» دست به چنین کاری بزند آن وقت این شبکه به تریبونی برای هزاران حامی تروریسم تبدیل خواهد شد؟ ضوابط بسیاریست که می توان در عین حفظ این شبکه ها به عنوان تریبونی برای آزادی بیان، از آنها در این راه استفاده کرد. به گونه ای که آزادی بیان در این شبکه ها مسوولانه باشد نه بدون هیچ قید و شرطی. این دروغی بزرگ است که آزادی بیان باید بدون هیچ سقفی باشد. این ایده ایست که تروریست ها را خوش می آید و برایش هورا می‌کشند.

تصورش را بکنید. همین الان که شما این مطلب را می خوانید ابوبکر البغدادی می تواند به نام شخصی خودش در توییتر صفحه ای باز کرده وهرچه را می خواهد بگذارد. سپس این «توییت» ها به فیسبوک کشیده می‌شود و بعد بلافاصله از یوتیوپ سردر می آورد. همه این ها در ظرف چند دقیقه اتفاق می افتد و هزاران کاربر در سراسر جهان می توانند پیام او را دریافت کنند. پس از اینکه این پیام به مریدان رسید آن موقع شبکه های یاد شده اقدام به بستن حساب کاربری البغدادی می‌کنند اما این کی اتفاق می افتد؟ بعد از آن که او اهدافش را محقق کرد و توانست در اسرع وقت و به ساده ترین و بهترین شکل پیامش را منتقل کند.

امروزه تروریست ها وارد منازل و شهرهای ما می‌شوند بدون اینکه نیاز به گذرنامه داشته یا در فرودگاه ها تفتیش شوند. آنها چیزهایی را در اختیار دارند که از هرچیزی ویرانگر تر وتاثیرگذارتر است. آنها در روز روشن و جلوی چشم جهانیان کارهای شان را انجام می دهند.

__________________

الشرق الاوسط_شفقنا