راحت‌طلبی و خانواده های تک فرزندی

یک کارشناس مسائل اجتماعی گفت: تحصیلات و اشتغال بانوان، بر تعداد فرزندآوری آنها تأثیرگذار است؛ به طوری که تک فرزندی بین زنان با تحصیلات کارشناسی ارشد و دکترا بیش از سایر زنان است.ترس از پذیرش تربیت، نگه‌داری و فراهم کردن امکانات رفاهی و عاطفی کودک را بهانه‌ای برای نیاوردن فرزند از طرف بیشتر خانواده‌ها دانست و افزود: این، عدم مسئولیت‌پذیری و دوری کردن از انجام وظیفه است که به این شکل خود را نشان می‌دهد.

یک کارشناس مسائل اجتماعی گفت: تحصیلات و اشتغال بانوان، بر تعداد فرزندآوری آنها تأثیرگذار است؛ به طوری که تک فرزندی بین زنان با تحصیلات کارشناسی ارشد و دکترا بیش از سایر زنان است.
سمیّه احمدی زاده، کارشناس مسائل اجتماعی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری «بسیج»، با اشاره به انقلاب تحصیلی که در دو دهه گذشته در حوزه زنان صورت گرفته است، اظهار داشت: آمار و ارقام اطّلاعات جمعیتی، نشان می‌دهد بیش از ۵۰% زنان با تحصیلات کارشناسی‌ارشد و دکترا، دارای یک فرزند هستند.
وی در ادامه با بیان اینکه این روند در زنان با سطح تحصیلی کاردانی و کارشناسی‌ارشد به بیش از ۶۵% می‌رسد، افزود: از این آمار می‌توان به این نتیجه رسید که بانوان دارای تحصیلات دانشگاهی، برای گذراندن دوران تحصیلات تکمیلی، میلی به آوردن فرزند بیشتر ندارند.
این کارشناس مسائل اجتماعی، در ادامه با بیان اینکه تقریبا ۱۸% زنان با تحصیلات کارشناسی‌ارشد و دکترا، دارای سه فرزند هستند، گفت: باز هم این روند در میان زنان با تحصیلات کاردانی و کارشناسی به ۱۰ % می‌رسد.
احمدی‌زاده با بیان اینکه خانواده‌ها و به ویژه زنان ساکن در شهرستان‌ها و روستاها، با الگو قرار دادن خانواده‌های ساکن در کلان‌شهرها، میل به فرزندآوری ندارند، گفت: متأسّفانه تک فرزندی به عنوان اتیکت برای خانواده‌های مرفّه و با کلاس، تعریف شده است.
وی در ادامه افزود: فیلم‌های سینمایی که خانواده‌ها در آنها صاحب یک فرزند و حدّاکثر دو فرزند هستند، تبلیغات صدا و سیما که در آن جمع سه نفری خانواده را نشان می‌دهد، تبلیغاتی که با عناوین «فرزند کمتر زندگی بهتر»، محروم کردن فرزند چهارم از برخی تسهیلات، اجرا نشدن افزایش مرخّصی زایمان، ترس از دست دادن کار برای برخی از بانوان، اوضاع اقتصادی و معیشتی خانواده‌ها و… عواملی هستند که بر روند اصلاح الگوی فرزند آوری در خانواده‌ها تأثیرگذار است.
این کارشناس مسائل اجتماعی گفت: به جز مسائل مادّی و سیاست‌گذاری‌های طولانی‌مدّت در کاهش نرخ فرزندآوری، فرزند کم داشتن، نوعی اشرافیت‌طلبی و راحت‌طلبی است که بر تفکّر فرزندآوری بانوان ایرانی تأثیرگذار بوده است.
احمدی زاده، ترس از پذیرش تربیت، نگه‌داری و فراهم کردن امکانات رفاهی و عاطفی کودک را بهانه‌ای برای نیاوردن فرزند از طرف بیشتر خانواده‌ها دانست و افزود: این، عدم مسئولیت‌پذیری و دوری کردن از انجام وظیفه است که به این شکل خود را نشان می‌دهد.
وی بالا رفتن سنّ ازدواج و میل به فردگرایی را یکی دیگر از عوامل افزایش تک‌فرزندی در خانواده‌های ایرانی عنوان کرد و گفت: اشتغال بانوان و تحقیر مادری، نگرشی است که به عنوان یک ضدّ فرهنگ در سطح جامعه، به خصوص تفکّر بانوان جای گرفته است و حتّی مردان نیز در انتخاب همسر، زن کارمند را دارای بینش و صلاحیت بیشتر، نسبت به زن خانه‌دار می‌دانند.
این کارشناس مسائل اجتماعی با اشاره به بالارفتن میزان طلاق و طلاق عاطفی در بین خانواده‌ها، افزود: افزایش شهرنشینی، مشکلات اقتصادی، مصرف‌گرایی و رواج فرزندسالاری، از جمله علل کاهش جمعیت در «ایران» است.
احمدی‌زاده در پایان، کاهش انسجام خانواده، کم شدن روابط اجتماعی و عدم جامعه‌پذیری، تضعیف شبکه ارتباطی خویشاوندی، کاهش اقتدار والدین و جایگزینی رسانه را از جمله آسیب‌های تک‌فرزندی برشمرد.

منبع : آژانس خبری بسیج