موعود پایگاه اینترنتی موعود
از روز گذشته تاکنون، خبر اعزام ناوگروه نیروی دریایی روسیه از دریای شمال به دریای مدیترانه و به ویژه عبور آن ها از کانال «مانش» در جنوب انگلیس، به شدت مورد توجه مطبوعات و رسانه های مختلف قرار گرفته است. در حالی که هدف اصلی از اعزام این ناوگروه، مشارکت آن در عملیات روسیه در سوریه اعلام شده، برخی تحلیلگران به دلایل دیگری نیز در این زمینه اشاره می‌کنند.
از روز گذشته تاکنون، خبر اعزام ناوگروه نیروی دریایی روسیه از دریای شمال به دریای مدیترانه و به ویژه عبور آن ها از کانال «مانش» در جنوب انگلیس، به شدت مورد توجه مطبوعات و رسانه های مختلف قرار گرفته است. در حالی که هدف اصلی از اعزام این ناوگروه، مشارکت آن در عملیات روسیه در سوریه اعلام شده، برخی تحلیلگران به دلایل دیگری نیز در این زمینه اشاره می‌کنند.
به گزارش «تابناک»، اخبار رسانه های بین المللی حاکی از آن است که روسیه یک ناوگروه عظیم متشکل از نیروهای خود در دریای شمال، بالتیک و دریای سیاه را به سوی دریای مدیترانه اعزام کرده تا برای تشدید عملیات در سوریه از آن ها بهره بگیرد. به گفته برخی دیپلمات ها، این بزرگترین تحرک نیروی دریایی روسیه از زمان پایان جنگ سرد تاکنون به شمار می رود.
مهمترین بخش این ناوگروه را یک ناوهواپیمابر به نام «دریادار کوزنتسف» تشکیل می دهد که قابلیت حمل پنجاه جنگنده را داشته و به موشک کروز نیز مجهز است. این ناو عظیم را اسکورت های زیردریایی و دست کم هفت کشتی جنگی دیگر، از جمله ناوشکن هسته ای عظیم «پیوتر ولیکی» (پتر کبیر) همراهی می‌کنند.
روز گذشته، عبور این ناوگروه از کانال مانش، بسیار جنجالی شد و واکنش انگلیس و ناتو به آن مورد توجه قرار گرفت. مایکل فالون، وزیر دفاع انگلیس نیز در رابطه با عبور کاروان جنگی روسیه از کانال مانش گفت: «واضح است که عبور ناوگان روسی از شمال به سمت دریای مدیترانه به منظور بررسی ظرفیت های نظامی و اتحاد ما (کشورهای عضو ناتو) صورت گرفته است».
وی افزود: «هر قدم از عبور آنها از طریق ناوها و جنگنده های انگلیس و سایر اعضای ناتو رصد خواهد». فالون تصریح کرد: «آن ها قطعاً می خواهند واکنش و ضعف های ما را بسنجند و ما باید اطمینان حاصل کنیم که آمادگی پاسخگویی داریم».
گزارش «اسکای نیوز» حاکی از آن است که شماری از ناوهای جنگی انگلیسی از جمله «اچ.ام.اس دانکن» و «اچ.ام.اس دراگون»، مسئولیت نظارت بر حرکت ناوهای روسی را بر عهده داشته‌اند. تصاویر گرفته شده از حرکت ناوهای روسی، نشان می دهد که ناوجنگی سی-۱۳۰ هرکولس متعلق به ناتو نیز این عملیات را رصد کرده است.
هدف روسیه چیست؟
از زمان انتشار خبر آغاز حرکت این ناوگروه، مباحث متعددی درباره اهداف و انگیزه های روسیه از اعزام این ناوگروه عظیم مطرح شده است. به عقیده «سی ان ان»، مستقر کردن چنین حجم عظیمی از نیروی دریایی در مدیترانه، دربردارنده پیام قدرتمندی درباره توانایی های نظامی روسیه است؛ بنابراین، روسیه یکی از معدود کشورهای جهان است که می تواند در این سطح، اقدام به اعزام نیروی نظامی از نقطه ای به نقطه دیگر کند.
تردیدی نیست که در نخستین سطح، هدف روسیه از اعزام این نیروها، مشارکت دادن آن ها در عملیات سوریه است. نیروی دریایی روسیه تاکنون نقش زیادی در عملیات این کشور در سوریه نداشته و تاکنون فقط در مقاطعی، ناوگان این کشور در دریای خزر و همچنین مدیترانه، اقدام به شلیک موشک به سمت مواضع تروریست ها و معارضین کرده است. با این حال، بخش عمده عملیات روسیه در سوریه، با استفاده از نیروی هوایی زمین ـ پایه انجام گرفته است.
افزون بر این، «سی ان ان» می نویسد، یکی دیگر از اهداف روسیه می تواند به آزمایش گذاشتن توان نیروی دریایی خود باشد، زیرا تاکنون نیز سوریه به عنوان زمینه ای برای آزمایش نیروی نظامی روسیه به طور کلی مورد استفاده قرار گرفته است. برخی مقامات روس گفته‌اند، عملیات سوریه، نقاط ضعف برخی از سخت افزارهای نظامی روسیه را آشکار کرده که اکنون کار برطرف کردن آن ها آغاز شده است.
روزنامه روسی «کامسومولسکایا پراودا» به نقش این ناوگان در عملیات روسیه در سوریه اشاره کرده و می نویسد: «این یک سفر توریستی به مدیترانه نیست. این ناوگان، حضور دریایی فعلی روسیه در سواحل سوریه را تقویت می‌کند و پشتیبانی هوایی ایجاد خواهد کرد. هواپیماهای موجود بر روی این ناو هواپیمابر و سلاح های موجود در آن نیز می تواند برای حمله علیه تروریست ها مورد استفاده قرار گیرد».
با این حال، به عقیده «بی بی سی»، این تحلیل به تنهایی توضیح دهنده اهداف روسیه از اعزام چنین ناوگان عظیمی نیست، زیرا اگر تنها بحث افزایش قدرت عملیات در سوریه مطرح بود، برای مسکو ساده تر بود که صرفاً اقدام به افزایش بمب افکن های خود در پایگاه نظامی «لاذقیه» کند؛ بنابراین، اعزام این ناوگروه عظیم، یک پیام روشن به غرب است، با این مضمون که «هرآنچه شما می توانید انجام دهید، ما هم به همان خوبی – و حتی بهتر – از پس انجام آن برمی آییم». در حقیقت، روسیه سعی دارد بر جایگاه خود به عنوان یک قدرت بزرگ جهانی تأکید کند.
