حضرت علیّ بن الحسین، زین العابدین(ع) دربارۀ ظهور حضرت مهدی موعود(ع) و دعوت آن حضرت میفرماید: «پس به سوی مکّه خارج میشود؛ در حالی که مردم بر گرد او اجتماع کردهاند. آنگاه او خود به پا خاسته و میگوید: «هان ای مردم! من فلان، فرزند فلانم، من فرزند پیامبر خدا(ص) [هستم]، من شما را به سوی آنچه که پیامبر(ص) به آن دعوت کرد، فرا میخوانم و دعوت مینمایم.»۱
آری، پیامبر اکرم(ص) خاتم الانبیاست و امام زمان(ع) خاتم الاوصیا و احیاکنندۀ دین رسول خدا(ص) و مطالب و اهداف او
را دنبال میکند و مردم را به همان دستورات و مقرّرات پیامبر(ص) دعوت میکند.
آنچه ما از این کلام شریف و از این سیره و صفت حضرت بقیّـ[ الله(ع)
فرا میگیریم، این است که اگر به حقیقت دلدادۀ امام زمان(ع) و منتظر ظهور آن امام واجب الاطاعت هستیم، باید خود را با برنامههای اسلامی وفق دهیم و در حدّ سعۀ وجودی خود، ظهوری را به وجود بیاوریم و فراهم کنیم؛ یعنی به احکام اسلام و فرمان رسول اکرم(ص) متعهّد و پایبند باشیم و آن احکام و مقرّرات را اجرا کرده و در جامعه رواج دهیم؛ زیرا معلوم شد که آن بزرگوار دعوت جدیدی ندارد و مطالب تازه و مغایر با احکام پیامبر(ص) نمیآورد که پیامبر اکرم(ص) خاتم الانبیاست و بعد از او پیامبری نیست که دین تازه و دعوت جدید و مقرّرات نوینی بیاورد و ارائه دهد.
آری، همواره فخر و مباهات آبا و اجداد گرامی مهدی موعود(عج) که همه، اوصیا و جانشینان پیامبر(ص) بودند، به همین بود که دین و آیین آسمانی پیامبر اکرم(ص) را ترویج میکردند و پیشروی اسلام و احکام الهی رهین زحمات و خدمات آن بزرگواران است و امام زمان(عح) همان راه و روش را دارد و از آنها جدا نیست، با این تفاوت که او نفوذ کلام و بسط ید و سیطرۀ جهانی هم دارد.
ماهنامه موعود شماره ۱۲۲
پینوشت:
۱. اثبات الهداۀ، ج ۲، ص ۵۸۲؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۳۰۶.