موعود پایگاه اینترنتی موعود
«تام استیونسون» در مقاله‌ای در پایگاه تحلیلی «ائتلاف توقف جنگ» انگلیس نوشت: قصد دارم به تحلیل مقاله اخیر« ویلیام هیگ» (وزیرامورخارجه بریتانیا) در روزنامه «گاردین» با عنوان “اجازه ندهید «بهار عربی» ما را از تهدید ایران منحرف کند ” پرداخته است که در اینجا باید چند نکته تاریخی آموزنده را به آقای هیگ در مورد تهدید ایران گوشزد نمود.
به گزارش امت اسلامی، ویلیام هیگ در مورد ایران نگران است. در واقع آنقدر نگران است که قصد خود را برای افزایش تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه ایران در روزنامه گاردین اعلام کرده است.
اما گفته‌های آقای هیگ نیز سوال برانگیز است. به‌عنوان مثال، چرا او به گذشته برنامه هسته‌ای ایران که با وزارت خارجه انگلیس گره خورده است هیچ اشاره‌ای نمی‌کند؟
هیگ در اولین خط از مقاله خود، یکی از اظهارات ایراد شده توسط «فریدون عباسی دوانی»، رئیس فعلی سازمان انرژی اتمی ایران (AEOI) را ذکر میکند، اما از نحوه شکل‌گیری این سازمان سخن نمی‌گوید. در ۱۹ آگوست سال ۱۹۵۳، انگلستان و آمریکا نخست وزیر ایران یعنی “محمد مصدق ” را که به صورت دموکراتیک انتخاب شده بود، در یک کودتا با نام فریبنده “عملیات چکمه ” سرنگون کردند.
* شاه ایران با حمایت آمریکا و انگلیس آشکارا درصدد به دست‌آوردن سلاح‌های هسته‌ای و راه‌اندازی ۲۰ راکتور هسته‌ای بود
سپس آمریکا مجددا شاه (محمد رضا پهلوی) را به قدرت نشاند، دیکتاتور شریری که کنترل یکی از بی‌رحم‌ترین سازمانهای پلیس مخفی(ساواک) در طول تاریخ را در اختیار داشت و در عین حال مایل به فرمانبرداری از غرب نیز بود. در سال ۱۹۶۷، شاه اولین مرکز تحقیقات هسته‌ای ایران را در تهران بنا نهاد، که توسط سازمان انرژی اتمی ایران اداره می‌شد، و مجهز به یک راکتور هسته‌ای آمریکایی بود. بدتر اینکه شاه آشکارا اقرار می‌کرد که در حال برنامه‌ریزی برای به دست‌آوردن سلاح‌های هسته‌ای است، اما هیچ اعتراضی از سوی واشنگتن یا لندن شنیده نمی‌شد.
در طول دهه ۷۰ برنامه‌ها برای بیش از ۲۰ راکتور هسته ای طراحی شد که همگی از حمایت آمریکا برخوردار بودند و در سال ۱۹۷۵ شرکت آلمانی زیمنس AG قرارداد نیروگاه هسته‌ای بوشهر را امضا کرد. دست نشانده انگلستان و آمریکا در ایران عاشق اورانیوم بود.
* آیت الله خمینی پس از پیروزی انقلاب برنامه هسته‌ای را متوقف نمود
سپس در سال ۱۹۷۹ انقلاب اسلامی‌به وقوع پیوست و حاکمیت فعلی ایران به قدرت رسید. آیت الله خمینی (با فتوای مشهورش در مورد سلمان رشدی ) بلافاصله اقدام به تعطیل‌کردن برنامه هسته‌ای دیکتاتور مورد حمایت غرب کرد. پس چرا ایران هنوز نیروگاه هسته‌ای و یا به گفته آقای هیگ یک برنامه تسلیحاتی دارد؟
در سپتامبر ۱۹۸۰ عراق با حمایت انگلستان حمله به ایران را آغاز کرد که تبدیل به یک درگیری هشت ساله شد. عده‌ای زیادی کشته شدند و مقادیر زیادی از سلاح‌های شیمیایی، به ویژه علیه پیاده نظام ایران مورد استفاده قرار گرفت. رهبری ایران برنامه هسته‌ای خود را دوباره آغاز کرد.
* گفته‌های انگلیس در مورد خطرناک بودن برنامه هسته‌ای ایران به شدت ریاکارانه است
آقای هیگ این مسائل را بیان نمی‌کند و دلیل آن روشن است. دولت انگلستان یک رهبر مشروع ایران را سرنگون کرد و یک دیکتاتور بی‌رحم را به‌جای او نشاند و او را در ایجاد یک برنامه هسته‌ای کمک کرد. سپس بعد از آنکه ایرانیان دیکتاتور را سرنگون کردند، از تجاوز به ایران حمایت کردند که ایران را وادار به راه‌اندازی مجدد برنامه هسته‌ای آنها نمود که بسیار از آن اکراه داشتند. در آن زمان انگلستان و آمریکا مرتکب تجاوزات متعددی در خاور‌میانه شده بودند. بنابراین گفته‌های یک وزیر دولت انگلیس زمانی‌که به خاطر برنامه هسته‌ای، ایران را خطری برای منطقه می‌خواند، به شدت ریاکارانه است.
نیازی به گفتن نیست که موارد بسیاری بیشتری در این باب وجود دارد. چگونه است که کشورهای آمریکا و اسرائیل دارای زرادخانه‌های عظیم هسته‌ای و سوابق گسترده‌ای از تجاوز می‌باشند؟ اگر هیگ واقعا نگران صلح در خاور‌میانه است، در مقابل این تهدیدات نیز نمی‌باید سکوت اختیار کند.
* با بازگویی قصه تکراری دیو شرقی، هیگ سعی در انحراف اذهان عمومی از “بهار عربی ” و توجیه بودجه عظیم نظامی را دارد
این واقعیت که او طوطی‌وار قصه‌های واشنگتن در مورد ایران را بازگو میکند، موضوعی آشناست که ما با آن در طول دهه گذشته آشنا شده‌ایم، قصه‌هایی که در آن ایران سرکش برای دستیابی به سلاح‌های هسته‌ای برای ویرانی جهان آماده می‌شود. او می‌خواهد مسئله را بدون توجه به پیشینه تاریخی آن که بسیار مهم است مطرح کند تا بدین وسیله ما را با داستان‌های یک دیو شرقی بترساند و چهره روشن‌تری که “بهار عربی ” در حال ساخت از منطقه است را از تخریب کند. به هر حال باید بودجه عظیم نظامی و مناطق متعدد جنگی را به نحوی توجیه کنید .
ویلیام هیگ می‌گوید: اجازه ندهید که “بهار عربی ” شما را از تهدید ایران منحرف کند. من می‌گویم، اجازه ندهید که ویلیام هیگ شما را از «بهار عربی» منحرف کند.
