آقازادگی

آقازاده ها چه کسانی هستند؟

آقازاده ها قشری متشکّل از فرزندان و خانواده دولتمردان قدیم و جدید هستند که به سبب قرابت و خویشاوندی با مسئولان در فعّالیت های تجاری و بازرگانی و سیاسی حضور دارند و سهم خواهی آنان به سبب این قرابت بسیار است. داشتن یک رابطه نزدیک با این مدیران و مقامات که منجر به متمایز شدن فرد در امور از سایر اجتماع شود نیز می تواند افراد را در دایره آقازادگی قرار دهد.

دامنه فعالیت آقازاده ها کجاست؟

دامنه فعّالیت آنها می تواند در فرهنگ و هنر، ورزش و موضوعات اجتماعی باشد، منوط به آنکه در آخر این حرکت ها، سود کلانی نهفته باشد.

ورود آقازاده ها به عرصه سیاست چگونه قابل توجیه است؟
شاید مستدل ترین پاسخ برای توجیه دلیل ورود آقازاده ها به این عرصه، حفظ منافع اقتصادی خود و در کنار آن، احیای منافع از دست رفته باشد. از سوی دیگر، آقازاده ها با بهره گیری از این تاکتیک تلاش می کنند که فعّالیت های اقتصادی خود را که در بسیاری از موارد، آلوده نیز هست، در پوشش فعّالیت های سیاسی پنهان کنند.

آقازادگی و لزوم حساسیت افکار عمومی

تکبّر، منشأ فساد و نابه سامانی

از حیث اخلاقی می توان روحیه آقازادگی را برآمده از نوعی خودبرتر بینی و تکبّر دانست. رذیله ای که زشتی ها و ناهنجاری ها را به دنبال دارد.

در میان خصلت های نکوهیده که سلامت جان و راحت زندگی را با خطر و مانع مواجه می سازند، تکبر از پرآفت ترین آنهاست.

خودبرتربینی و سرکشی برخاسته از آن، چه بسیار حقیقت ها را ناشناخته و چه راه های فضیلت را ناپیموده می گذارد.

از نگاه دینی نیز این خود برتربینی و خودخواهی، منشأ فساد و نابه سامانی در عالم می شود؛ منیت است که در انسان، منشأ همه آفات اخلاقی و عوارض و نتایج عملی آنهاست.

منشأ همه این جنگ ها و کشتارهای عالم و ظلم هایی که به وقوع می پیوندد و منشأ همه فجایعی که در طول تاریخ اتّفاق افتاده، احساس منیت و خودخواهی و خودبینی در مجموعه ای از انسان هاست…

ادامه دارد …

برگرفته از کتاب اشرافی گری بلای یک ملت – چاپ موعود