موعود پایگاه اینترنتی موعود
۱ ـ در توصیف او آمده است:«اَشبَهُ النّاسِ بِرَسُولِ اللهِ (صلى الله علیه وآله) » .(۵۰)
۲ ـ معروف است که سر مطهّر دو شهید از بدن جدا نشد و آن ها عبارتند از:
على اصغر و حُرّبن یزید ریاحى. لیکن بعضى نوشته‌اند: ابو ایّوب غنوى دستور داد تا جسد این کودک را بیابند و سرش را از تن جدا کرده، بالاى نیزه کنند و در مجلس عبیدالله سر امام حسین و سر على اصغر در یک تشت بوده است.
۳ ـ امام (علیه السلام) از میان جسدهاى شهدا، تنها جسد على اصغر را دفن کرد.
۴ ـ امام (علیه السلام) بدن على اصغر را با خون گلویش رنگین کرد و آنگاه او را دفن نمود.(۵۱)
۵ ـ على اصغر تنها شهیدى است که روى دست پدر جان داد. نوشته‌اند به در لحظه جان دادنش منادى از آسمان ندا داد:«دَعْهُ یا حُسَین فَإِنَّ لَهُ مُرْضِعاً فِی الْجَنَّهِ»;(۵۲)«او را به خدا بسپار; زیرا در بهشت شیردهنده اى براى اوست.»
۸ ـ امام خون او را به آسمان پاشید و قطره اى از آن به زمین نیامد.(۵۳)
۹ ـ در باره اثر تیر حرمله و اصابت آن به حلقوم او، آمده است: «فَذَبَحَهُ»(۵۴) یعنى تیر گلویش را «برید»، در حالى که تیر در محل اصابت سوراخ ایجاد مى کند. به نظر مى رسدکه نوک تیر را پهن ساخته بودند و به همین علت گلوى او را بریده است.
۱۰ ـ على اصغر مصداق کامل و بارز مظلومیت بود; چراکه او طفل بود و نمى توانست بر ضد سپاه دشمن کارى انجام دهد.
۱۱ ـ پس از شهادت او امام (علیه السلام) سر به آسمان کرد و فرمود:«وَانْتَقِمْ لَنا مِنَ الظّالِمِینَ»;(۵۵)«خدای ! انتقام ما را از جفاکاران بستان !»
۱۲ ـ شهادت مظلومانه او، یکى از حوادث کم نظیر و فراموش نشدنى تاریخ است.
۱۳ ـ تنها جنازه اى را که امام حسین (علیه السلام) تشییع کرد و از میدان تا کنار خیمه ها آورد، على اصغر بود.
————————
۵۰ ـ تنقیح المقال: مامقانى (شیخ عبدالله)، چاپ حجرى.
۵۱ ـ تهذیب الأحکام: شیخ طوسى، محمد بن الحسن (۴۶۰ ه .) دارالکتب الاسلامیه، طهران
۵۲ ـ تهذیب التهذیب: ابن حجر العسقلانى (۸۵۲ ه .) دار صادر / بیروت.
۵۳ ـ الجامع الصغیر: جلال الدین سیوطى (۹۱۱ ه .) دارالفکر / بیروت
۵۴ ـ جلاءالعیون: مولى محمد باقر مجلسى (۱۱۱۱ ه .) انتشارات رشیدى.
۵۵ ـ جواهرالعقول فى شرح فرائدالاصول: محمد رضا الناصرى، الدار الاسلامیه.
