یهودیان، به قصد نابودی آزار می دادند

از مهمترین و بزرگترین دشمنان رسول خدا (صلی الله علیه و آله) یهودیان بودند که از سالها قبل از ولادت ایشان، با توجه به پیشگوییهای کتابشان، به قصد دیدار و نابودی آخرین رسول خدا (ص) به شبه جزیره ی عربستان مهاجرت کردند و در بهترین مناطق آن سکنی گزیدند.

در طول دوران تاریخ، حتی پیش از تولد رسول خدا (ص) دشمنی خود را با ایشان آغاز کردند؛ از آن طریق که پدران ایشان را هدف توطئه های خود قرار دادند. آنچه در این مصاحبه مورد نظر ماست، آزار و اذیت یهودیان پس از بعثت است.

حجت الاسلام و المسلمین «مهدی طائب» در گفتگو با مستور، نگاهی به مختصر به ابعاد این آزارها انداخت.

مستور: استاد، با تشکر از اینکه در این مصاحبه شرکت کردید، بهتر است سوالات را از اینجا آغاز کنیم که چرا یهودیان از ابتدا، بدون آنکه آزاری از رسول خدا (ص) دیده باشند، ایشان را آزار می دادند؟
مهدی طائب: بسم الله الرحمن الرحیم. اساساً علت عمده ی ایستادگی یهودیان در برابر پیامبر (ص) و اذیت کردن ایشان به این بر می‌گشت که از آیین و حاکمیت دین آخر الهی برای خودشان احساس نابودی می‌کردند. آنها به دروغ و به یک ادعای باطل و به خاطر تحریفی که در دین حضرت موسی و حضرت عیسی (علیهما السلام) اتفاق افتاده بود، حاکمیت را برای خودشان می دانستند و می‌گفتند که حاکمیت بر کل جهان، از آن ماست. آنها به همین خاطر پیامبر را مانعی بزرگ برای خودشان می دیدند و از این طریق هویت خودشان را در خطر احساس می‌کردند. به همین خاطر با تمام وجود و توانشان به مقابله با پیامبر(ص) آمدند.

مستور: خوب آنها از کجا می دانستند که این فرد، همان پیامبری است که به دنبالش می‌گشتند؟
مهدی طائب: طزق فرمایش قرآن کریم که می فرماید: «انَّ الذین آتیناهم الکتاب هم یعرفونه کما یعروفون ابنائهم» (۱) (اهل کتاب او را می‌شناختند همانطور که فرزندان خود را می‌شناختند). تردیدی نیست که طبق بیان قرآن کریم، یهودیان، پیامبر را می‌شناختند همانطور که فرزندانشان را می‌شناختند. خبرها و بشارتها و علائمی‌که توسط حضرت موسی (ع)، حضرت عیسی (ع) و دیگر انبیا و رسولان به آنها داده شده بود، باعث آشنایی آنها شده بود. که خداوند در این باره می فرماید: الذی یدعون یزیدنهم انهم فی التورات

همچنین نام پیامبر در تورات آمده بود، خاصیت پر سوالی بنی اسرائیل نیز باعث شده بود که درباره ی جزئیات چهره و مشخصات دیگر رسول خدا (ص) سوالات بسیاری بپرسند. انبوه این سوالها و پاسخ به آنها باعث شده بود که آنها اطلاعات دقیقی داشته باشند. تا جایی این شناسایی بالا بود که قرآن آن را تشبیه به شناخت پدر و مادر نسبت به فرزند کرده است.

مستور: یهودیان از چه وسایل و سلاح و ابزاری برای مقابله با رسول خدا (ص) استفاده می‌کردند؟ آیا فقط حربه های جنگی بود و یا از طریق جادوگری نیز با ایشان مقابله می‌کردند؟
مهدی طائب: عملیات یهود ضد رسول خدا (ص) را می توان به دو بخش عمده تقسیم کرد:
یکی عملیات روانی. در این عملیات از یک طرف ذهنیت مردم را درباره ی رسول خدا (ص) تغییر می دادند و از طرف دیگر تخریب شخصیت پیامبر (ص) در بیرون از دایره ی مسلمانان در جهت جلوگیری از پیوستن به اسلام انجام می‌شد.

یکی عملیات فیزیکی و زمینی. ابزار این عملیات خودش به دو بخش تقسیم می‌شود. یک ابزار، ابزار متعارف بود. ابزار دیگر، علوم و ابزار غیر متعارف. مثل همان علوم غریبه و جادوگری. که قرآن به هر دو اشاره دارد تحت این عناوین از آنها یاد شده است: «چشم زهر زدن» و «چشم زدن».

البته چنان که خودتان نیز اشاره کردید، همه ی این ابزار، تنها پیامبر را آزار می داد. هر چند یهودیان به قصد نابود کردن پیامبر (ص) دست به این عملیات می زدند امّا اولاً به این خاطر که خداوند یاور متقین است و ثانیاً یه خاطر رفتارهای مناسب پیامبر در مقابله با آنها، این روشها به پیامبر آزار می رساند و نمی توانست ایشان را از بین ببرد.

مستور: کمی‌بیشتر راجع به عملیات روانی توضیح بدهید.
این عملیات بسیار وسیع است. به عنوان نمونه می توان به دو مورد اشاره کرد.
یک: در مسئله ی قبله؛ یهودیان در این قضیه لشکر کشی نکردند، به جایی هجوم نبردند و حمله نکردند، بلکه شبهه‌انداختند که پیامبر اسلام اگر ادعا می‌کند، پیامبر اسلام است، چرا از قبله ی ما پیروی می‌کند؟ آنها به دروغ شایع کردند که هر پیامبر باید قبله ی جدید داشته باشد که همین امر باعث شک و شبهه ی زیادی در بین مسلمانان شده بود. حالا وقتی که قبله عوض شد، یهودیان حرفهای دیگری زدند. آنها شروع به ایجاد تردید کردند که اگر قبله ی قبلی درست بود، نماز مسلمانان از این به بعد باطل است و اگر این قبله ی جدید، درست است، نمازهای قبلی همه باطل است.

این در حالی بود که آنها می دانستند که تعیین قبله در دست خداوند متعال است و خداوند می تواند آن را تغییر بدهد اما آنها به غلط بین مردم جا انداختند که نسخ در احکام الهی اتفاق نمی افتد و اگر خدا حکمی داد نمی تواند بعد از مدتی آن حکم را عوض کند.

دو: آنها شایعاتی راجع به رسول خدا (ص) بین مردم رواج می دادند. مثلاً می‌گفتند که پیامبر (ص) با ساحران در تماس اند. آنها خیلی از این حرفها را به مشرکین نیز تعلیم می دادند. حرفهایی که در مکه شنیده می‌شد که پیامبر، ساحر است، همه از طریق یهودیان بود.

آنها در مکه یکی از کارهایی که کردند، این بود که به هم کیشان خودشان گفتند شما بیایید برای مدتی مسلمان شوید و تحت تعلیمات مسلمانان قرار بگیرید و بعد از مدتی که پای درسهای پیامبر (ص) بودید، از دین خارج شوید و بگویید ما پای درسهایش نشسته ایم و فهمیدیم که حرفهایش، حرفهای درستی نیست و این، پیغمبر آخر الزمان نیست.

مستور: در طول تاریخ، یهودیان کارشکنی های بسیاری کردند. این کارشکنی ها به چه صورت بود؟
مهدی طائب: کارشکنی یهودیان را می توان از دو جهت مورد بررسی قرار داد. اولاً باید بگوییم که یهودیان مدتهای بسیاری بود که در مدینه سکونت داشتند و با اهل مدینه پیش از هجرت، هم پیمان بوند. اهالی مدینه آنها را اهل کتاب و فرهنگ می دانستند و هیمینه ی فرهنگی در مدینه از آن یهودیان بود. به همین خاطر حرف آنها را قبول می‌کردند.
یکی از کارهایی که یهود در مدینه به آن دست می زد، ایجاد دلسردی بین مردمی‌بود که در مدینه، قرار بود پیامبر (ص) را برای ایجاد حکومت اسلامی، یاری کنند. آنها می خواستند با این دلسردی آنان را از یاوری پیامبر بازبدارند. آنها برای مثال، آنها را تحت فشار قرار می دادند. مثلاً برخی از امور اقتصادی اطراف مدینه در دست یهود بود. یهودیان بعضی اوقات گندم هایی که کاشته بودند به مدینه نفرستادند و به همین خاطر آنجا قحطی می‌شد.

از طرف دیگر، یهودیان با همکاری با مشرکین و تحریک و تشویق آنها برای رسول خدا (ص) دردسر درست می می‌کردند. مثلاً اینکه آنها را راه ها را نا امن کنند، یا حتی به سمت نیروی پیامبر(ص) لشکر کشی کنند. در بعضی مواقع اینها علیه رسول اکرم (ص) دست به عملیات نظامی می زدند.

مستور: تاثیر یهودیان در جنگهایی مثل خیبر و احزاب معلوم است، اگر می‌شود درباره ی دیگر جنگها، بگویید که آیا یهودیان تاثیری در آنها داشتند؟
مهدی طائب: اصلاً جنگ احد، جنگ بدر به مشاوره و تحریک یهودیان راه افتاد و جنگ تبوک برای مقابله با یهودیانی بود که آتش جنگ برافروخته بودند.
در کل باید گفت، وقتی کل عملیات جنگی رسول خدا (ص) را در نظر بگیریم می‌بینیم که همه ی جنگها، یهودیان یا جزء محرکین بودند و یا همکاران یا آغازکننده ی جنگ.

مستور: آیا یهودیان پس از رسول خدا (ص) نیز مشکل ساز شدند؟
مهدی طائب: یهودیان تا زمانی که رسول خدا (ص) زنده بود، علنی به مخالفت بر خاستند ولی وقتی که پیامبر (ص) رحلت کردند، آنها در قالب پنهان کاری و نفاق وارد کار شدند که تا همین امروز هم ما درگیر آن هستیم. درباره ی حضور یهود پس از رحلت پیامبر (ص) در سوره ی مائده آمده است: لتجدن اشد الله تبارکاً للذین آمنوا انه الذین اشرکوا… این آیه در آخرین سال عمر پیامبر (ص) نازل شد که تمام توطئه هاییهود توسط رسول اکرم (ص) خنثی شده بود. این «لتجدن» اشاره به این دارد که عملیات یهود هنوز ادامه دارد.

بنابراین یهودیان پس از پیامبر(ص) در قالب نفاق وارد مخالفت با دین اسلام شدند. شما وقتی به دقت تاریخ را دنبال می‌کنید می‌بینید که در حادثه ای مثل عاشورا چقدر خط پنهان یهودیان به چشم می خورد.

مستور: با تشکر از اینکه در این گفتگو شرکت کردید.