کالبدشکافی صهیونیسم، شکل‌گیری، ساختارها و فعالیت‌ها

نداءالقدس – یهودیان براساس تعلیمات تلمود معتقدند یهوه خدای اختصاصی یهودیان است و بقیه مردم جهان خدایی مجزا دارند. تعلیمات یهودیت قوم یهود را قومی‌برتر می‌داند. صهیونیسم برگرفته از واژه صهیون (کوهی در بیت‌المقدس)، نام یک جنبش سیاسی ـ یهودی است که با هدف بازگشت ملت یهود به سرزمین مقدس قدس آغاز شد. تفاوت اساسی میان دیدگاه‌های یهودی صرف و صهیونیسم در این است که در دیدگاه نخست بازگشت به سرزمین موعود به اراده خداوند است اما صهیونیست‌ها اراده بشری را عامل موثر این بازگشت می‌دانند. به‌طور کلی اهداف صهیونیسم را می‌توان در دفاع از برتری نژاد یهود خلاصه کرد.

مقدمه:
این پژوهش سعی دارد تا تعریف جامعی از صهیونیسم، مفاهیم، چگونگی شکل‌گیری، فعالیت‌های تشکیلاتی، سیاسی، نظامی و فکری این جریان در تشکیل رژیم صهیونیستی، همدستی غرب و از جمله آمریکا، انگلیس و فرانسه در راستای تحقق اهداف صهیونیسم ارائه دهد.

همچنین در لابه‌لای این پژوهش مفهوم امپریالیسم استعمارگر مورد بررسی قرار گرفته و ارتباط آن با امپریالیسم صهیونیستی، چگونگی ارتباط این دو با یکدیگر جهت انتقال سلطه‌گری بر فلسطین و کشورهای عربی از استعمار غربی به اشغالگری صهیونیستی به کنکاش نشسته است.

نظری کوتاه بر عقاید و شریعت دینی یهودیان
یهودیان از تورات برای شناخت دین خود استفاده می‌کنند و در این زمینه از «تلمود» که شرحی شفاهی از تورات است و مدت‌ها پس از وفات حضرت موسی(ع) جمع‌آوری و تدوین گردیده، سود می‌جویند. براساس مندرجات تورات خدای‌ آنان «یهوه» است که تنها پروردگار یهودیان است و بس اما بقیه مردم (غیریهودیان) خدای دیگری دارند.[۱]

در رابطه با دستورالعمل‌های (فقه) یهودی که در اصطلاح «شریعت» یهودی خوانده می‌شود در سینا بر حضرت موسی (ع) نازل گردید از مهم‌ترین مسائلی که در شریعت به آن امر می‌کند و می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

وصایای دهگانه: به جز یهوه اله دیگری برنگزینید، بت و مجسمه‌ها را نپرستید، نام «یهوه» را به بازی و کوچکی نگیرید، روز هفتم هفته «شنبه» را به استراحت بپردازید، به پدران و مادران نیکی کنید، نکشید، فسق نورزید، دزدی نکنید، علیه نزدیکانتان شهادت دروغ ندهید، به زنان نزدیکان خود به چشم شهوت ننگرید و به آن‌چه آنان دارند غبطه نخورید.[۲]
از نظر اجتماعی: از نظر اجتماعی یهودیان از ازدواج با زنان غیریهودی منع شده‌اند، تعدد زوجات در این دین مباح است، همچنین به بردگی کشاندن غیریهودیان هم مجاز است، در بین یهودیان به بردگی کشیدن فقرای یهودی توسط ثروتمندان مباح است و فرد مقروض نیز باید تا زمان پرداخت قرض خود به بردگی طلبکار درآید یا آن‌که پس از هفت سال آزاد می‌شود، برای مرد ازدواج با مادر، دختر، خواهر، عمه و خاله حرام است.[۳]
از نظر اقتصادی: ربا حرام وارث را حلال می‌داند اما تنها به بازماندگان مذکر می‌رسد، در این چارچوب پسر ارشد دو برابر هر یک از دیگر برادران خود دریافت می‌کند، در مورد دختران هم تنها نفقه بر آن‌ها واجب شده است و لاغیر.[۴]

تابوت و هیکل :خدا به موسی دو لوح سنگی و یک وصیت برای بنی‌اسرائیل داد و برایش تابوتی را که از چوب ‌باید می‌ساخت توصیف نمود، این دو لوح، وصیت و عصای موسی داخل این تابوت قرار داشت.

هیکل: این اندیشه داود (ع) بود که سلیمان(ع) آن‌را اجرا نمود، دوره داود دوره جنگ‌ها بود، اما در عهد سلیمان ثبات و سازندگی وجود داشت، پس او هیکل را بنا نهاد، هیکل سازه‌ای مربع شکل است، نه مساحتی بزرگ دارد و نه حجم بزرگ، او آن‌را برای عبادت خود و جایگاهی برای تابوت و نیز محلی جهت تقدیم قربانی ساخت.

روحانیون یهودی می‌گویند: موسی برای آن‌ها تورات و اسفار پنج‌گانه را به جای گذارده و شریعت را از طریق شاگردانش که از او به‌‌طور شفاهی فراگرفته بودند باقی گذارده است، شاگردانش این مسائل را از طریق رفتار عملی او دریافته‌اند و «تلمود» لقب گرفته است، چیزی شبیه «فسنت».

سنت در واقع قوانین و مقرراتی است که مسائل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و شهری را بین مردم سامان می‌بخشد.

روحانیون یهودی بر آن‌چه که از شاگردان موسی فراگرفته بودند افزودند پس همه این مجموعه «تلمود» نام گرفت.[۵]

از بیم از بین رفتن این مجموعه در سال ۱۵۰ میلادی در کتابی گردآوری شد که نوشتن شرح‌هایی بر آن نمودند که شرح‌های آن «جمارا»[۶] نامیده شد، پس تلمود همان «مشنا و جمارا» است.

صهیونیسم: تعریف، اصول طرح‌ها، اهداف و راهبردها

تعریف صهیونیسم:
واژه صهیونیسم به صهیون که کوهی در قدس است نسبت داده می‌شود، بعد از آن این نام بر قدس نهاده شد و سپس تمام فلسطین به این نام خوانده شد، بعد از این هم نام یک جنبش سیاسی شد که هدف از آن تحقق اندیشه سیاسی برپایی دولت مستقلی برای ملت یهودی بود.

هرتزل در اولین کنگره یهود که در سال ۱۸۹۷م. برگزار شده بود گفت: صهیونیسم در واقع «حرکت ملت یهود برای رسیدن به فلسطین است».

برخی دیگر از یهودیان از آن به‌عنوان «جریان آزادی‌خواهی ملی یهودیان» نام بردند.[۷]

مضمون اندیشه صهیونیستی بازگشت به سرزمین موعود و برپایی دولت یهودی بر آن است.

اصل این اندیشه به عصر آوارگی و پراکندگی یهودیان به‌دست بابلی‌ها یعنی به حدود شش قرن پیش باز می‌گردد، ولی تا اواسط قرن هجدهم میلادی این اندیشه‌ها فاقد دورنمای مشخص، هدف و راهکار بود.

در قرن هجدهم و دقیقا در سال ۱۸۶۳ در شهر لنینگراد (پترزبورگ) سازمانی تشکیل شد که بر خود نام «اتحادیه اسرائیلی برای عموم جهان» نام نهاده بود که اهدافی دقیقا همانند اهداف جنبش صهیونیسم داشت.[۸] اهدافی که بعدها برای جنبش صهیونیسم ترسیم گردید، در سال ۱۸۷۱ سازمان «دوستداران صهیون» در روسیه سفید شکل یافت.

اما در رابطه با به‌کارگیری واژه «صهیونیسم» در معنای اصطلاحی آن باید گفت که اولین بار در سال ۱۸۹۰ توسط «ناتان پیرنبوم»[۹] به‌کار رفت، این در حالی است که هرتزل مسئله کشف صهیونیسم توسط پیرنبوم را رد نمود که این مسئله باعث خصومت بین دو شخص شد به‌نحوی که پیرنبوم صهیونیسم را ترک گفته و با آن به ضدیت پرداخت.

تفاوت میان نظریه صهیونیستی و یهودی در رابطه با بازگشت به فلسطین
در دیدگاه یهودی بازگشت به فلسطین به اراده خداوند و بدون تلاش انسانی صورت خواهد پذیرفت اما از دیدگاه صهیونیستی بازگشت نیازمند تلاش بشری است زیرا تلاش بشری مشیت الهی را تحرک می‌بخشد و باعث تعجیل آن می‌شود، پس این‌کار مستلزم تلاش بشری است.
{mospagebreak}

عوامل اولیه شکل دهنده جنبش صهیونیسم
دو عامل باعث شکل‌گیری جنبش صهیونیسم شدند:

وعده الهی: در متون و تعالیم تلمودی ادعا شده است که یهودیان دارای حقوق الهی در سرزمین‌های اسلامی هستند، این سرزمین‌ها عبارت‌اند:
«از رود ـ فرات ـ تا دریای غربی ـ نیل جایگاه و محل استقرار شماست»[۱۰] «و میراث ابدی شماست».
خدا خطاب به موسی گفت: «من یهوه هستم».[۱۱]
«یهوه پرودگار خود صهیون قدس ـ را برگزید تا جایگاه و مسکن او باشد».[۱۲]
کوچک شمردن دیگر ملل در طول تاریخ و در تمام اماکن و به مذلت کشاندن آن‌ها در همه ‌جای که در آن حضور دارند باعث گردید تا گسترش شکل‌گیری جنبش‌ صهیونیسم سرعت یابد.

اهداف صهیونیسم و راهکارهای آن:
 اهداف سه‌گانه صهیونیسم عبارت‌اند از:
یک: پاسداری از برتری نژادی یهودی و جلوگیری از ذوب شدن در دیگر نژادها.

دو: تلاش برای بازگشت به سرزمین موعود و برپایی دولت اسرائیل. یک متفکر صهیونیست می‌گوید: «ما پول و ثروت بسیار عظیم و گسترده‌ای داریم پس باید از تمامی ابزارهایی که در اختیار داریم برای بازپس‌گیری سرزمین‌مان استفاده کنیم».[۱۳]

سوم: تسلط بر تمامی ملل روی زمین و به تسخیر درآوردن تمامی آنان در راستای خدمت به نژاد یهود.

راهکارهایی که صهیونیسم برای تحقق اهداف خود در دستور کار قرار داده است:

یک: ریشه‌دار نمودن اندیشه صهیونیستی ـ اندیشه بازگشت به سرزمین موعود و برپایی دولتی دارای حاکمیت ـ در ذهن تمامی‌یهودیان.

دو: تبلیغ و بسط اندیشه‌های صهیونیستی در میان تمام متفکران و سیاستمداران جهان.

سه: فریفتن دولت‌‌های ابرقدرت با وانمود کردن این مطلب که تحقق منافع آن‌ها در گرو منافع صهیونیسم است.

چهار: ایجاد سازمان جهانی صهیونیسم دائم برای اجرای دستورالعمل‌های کنگره بال آن‌را در سال ۱۸۹۷ به تصویب رساند.

وابستگی‌هایی که صهیونیسم بر آن تکیه دارد

صهیونیسم به سه امر وابسته است:
وابستگی دینی (مذهبی)
وابستگی ملی به سرزمین اسرائیل
وابستگی نژادی (قومی)

وابستگی دینی
صهیونیسم به دین به‌عنوان میراثی تاریخی که بین تمامی‌یهودیان مشترک است می‌نگرد، همان‌گونه که آلمانی‌ها به میراث ملت آلمان به‌عنوان تاریخ مشترک تمامیشان نگاه می‌کنند و از این مبدا برای تحقق اهداف مشترک استفاده می‌کنند.

آن‌ها به دین وابستگی دارند اما به آن پایبند نیستند، پس می‌توان دین را به‌عنوان یک عنصر مهم از عناصر بقای صهیونیست‌ها به‌شمار برد و فرقی نمی‌کند که صهیونیست‌ها مذهب‌گرا باشند یا لائیک. پس دین یک عنصر از عناصر قومیتی به‌شمار رفته و گرد هم آمدن در حول آن به‌معنای احترام به آن نیست.

یهودیان در دیگاه صهیونیستی یک ملت به شمار می‌روند نه یک طایفه دینی. پس همه به دین احترام می‌گذارند گرچه به هیچ‌یک از دستورالعمل‌های آن عمل نمی‌کنند.

کسی که از مسئولیت‌های دینی خود شانه خالی کند به خدای خود خیانت کرده است ولی این امر الزاما به آن معنی نیست که به امت خود خیانت کرده است. پس اصل بر ملت و قومی‌گرایی است (وفاداری به میهن و قومیت) و نه پایبندی به دین و مذهب.

دین یهودی همچنین اثرات عمده‌ای در تقویت حس برتری یهودی داشته و صریحا آن‌را به بازگشت به سرزمین اسرائیل امر می‌کند.

در متون تلمود به صراحت از یهودیان به‌عنوان ملتی برگزیده یاد شده «خداوند آن‌ها را به‌عنوان مردم خویش برگزید تا خود خداوند آن‌ها شود».[14]

احساس یکه‌تازی صهیونیست‌ها در آن‌ها احساس برتری و حقیر شمردن دیگران «غیریهودیان» داده است، آن‌ها حتی در زمانی که تحت شدیدترین فشارهای مذلت‌آور قرار داشتند باز هم مملو از حس برتری و کبر بودند حتی آن‌ها پای از آن فراتر نهاده و تمام انزوا و مذلت کشیده شدن را به‌دلیل آن می‌دانند که ملل دیگر برتری آن‌ها را حس کرده‌اند.

دینشان هم آن‌ها را امر می‌کند تا به سرزمین موعود بازگردند، که این امر توجه و عشق آنان را به سرزمین اسرائیل افزایش می‌دهد عشقی که با مهاجرت تک‌تک یا دسته‌ جمعی به این سرزمین و اقامت دائم در آن جلوه‌گر می‌شود و تشکل درباره دولت یهودی» نام دارد. از تعالیم تلمود آمده است، هر یهودی که قادر به مهاجرت به سرزمین موعود بوده باشد و این کار را نکند کافر است، از دیگر تعالیم تلمود عدم رحم به دیگران است و بر آن‌ها کاملا سلطه یابند، از این دیدگاه اهداف صهیونیستی کاملا در راستای تعالیم دین یهودی قرار دارد و یکی از نشانه احترام صهیونیست‌ها به دین حتی اگر هم به آن پایبند نباشند، مشهود می‌باشد.
ادامه دارد

پی‌نوشت‌ها:

۱ـ مقارنه الادیان، یوسف العشی
۲ـ سفر الخروج

۳ـ الیهود فی تاریخ الحضارات الاولی [یهودیان در تاریخ تمدن‌های اولیه]، گوستاف لوبون، ترجمه عادل زعیتر، ص ۶۶
۴ـ سفر الخروج الاصحاح (۲۴)

۵ـ قصه الحضاره ۳/۱۲
۶ـ الکنز المرصود فی قواعد التلمود، روهلنج، ترجمه از فرانسه به عربی، یوسف نصر، ص ۴۱

۷ـ صهیونیسم و نژادپرستی مجموعه‌ای از پژوهش‌ها در رابطه با صهیونیسم و نژادپرستی در نشست طرابلس
۸ـ سه هدف داشت: مقاومت در برابر ذوب شدن در جوامع، اهمیت و تکیه بر قومیت و مهاجرت و سکونت در فلسطین

۹ـ خاطرات هرتزل، ماروین لونتال، نیویورک ۱۹۶۲، ص ۱۲۰
۱۰ـ سفر التیه (۱۱) سفر خروج (۶)

۱۱ـ مزمور سفر (۳۲)
۱۲ـ صهیونیسم و نژادپرستی مجموعه از پژوهش‌ها در رابطه با صهیونیسم و نژادپرستی در نشست طرابلس.

۱۳ـ اندیشه‌های صهیونیستی
۱۴ـ سفر الخروج (۶) صهیونیسم به مقوله «ملت برگزیده خدا» به‌عنوان انگیزه‌ای جهت تسلط بر دیگر ملل و حتی قتل‌عام آن‌ها در صورت لزوم می‌نگرد، پس می‌توان گفت که تعریف و تمجید از خود و تکیه بر وحشیگری دو رکن اصلی سیاسی و صهیونیستی هستند، صهیونیست‌ها خود را در جهانی تصور می‌کنند که «تنها به قدرت احترام می‌گذارد»، مشکل فلسطین هم از دیدگاه آن‌ها تنها از طریق سرنیزه و زور اسلحه حل می‌شود نه از راه قوانین و قطعنامه‌های رسمی. صهیونیسم یهودیان را تحت نام «سرزمینی بدون ملت برای ملتی بدون سرزمین» به سوی فلسطین می‌کشاند و برای تحقق این منظور از تمامی راه‌کارها جهت خالی نمودن فلسطین از جمعیت فلسطینی آن استفاده نمودند، آن‌ها پس از ناکارآمد شدن راهکارهای سیاسی و اقتصادی به قدرت نظامی‌برای تحقق هدف خود در تخلیه فلسطین از فلسطینیان پناه برده‌اند، اسرائیل همواره سعی دارد خود را «طالوت کوچک و دلیر» نشان ‌دهد که جالوت (یعنی اعراب) را از پای درآورد، صهیونیست‌ها عرب‌ها را عقب‌ماندگانی به تصویر می‌کشند که به هیچ عنوان حاضر به پذیرش پیشرفت نخواهند شد، در حالی‌که قرآن در قرون اولیه از آن‌ها نسلی از بهترین نسل‌ها ساخته شد اما شکل‌گیری چنین نسلی هرگز تکرار نخواهد شد.

 

همچنین ببینید

مسیحیت صهیونیستی

احداث معبد بزرگ در بیت ‏المقدس

 مسیحیت به سه شاخه كاملاً جدا و مخالف یكدیگر، یعنی كلیسای  كاتولیك روم،  ارتدوكس و  …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *