موعود پایگاه اینترنتی موعود
اغلب والدین تصور می‌کنند کودکان تا سنین جوانی در خطر کم شنوایی نیستند در حالی که بر اساس انجام شده، اغلب کودکان بر اثر مجاورت با اسباب بازی‌ها که در برخی موارد تا ۹۵ دسی بل صدا تولید می‌کنند و همچنین به دلیل اینکه کودکان اسباب بازیهای خود را بیش از حد به گوش خود نزدیک می‌کنند در خطر کم شنوایی قرار دارند.
بر این اساس به والدین توصیه می‌شود قبل از خرید اسباب بازی به صدای آن گوش دهند و از خرید انواع پر سر و صدای آن پرهیز کنند و در صورت وجود چنین وسائلی در منزل یا باطری آن را خارج کرده یا با ایجاد پوشش مناسب روی خروجی بلندگوهای وسایل بازی، باعث کاهش صدای خروجی و در نتیجه کاهش آسیب وارده بر سیستم شنوایی فرزندان خود شوند.
به طور کلی صداهای با شدت بالاتر از ۸۵ دسی بل باعث ایجاد کم شنوایی تدریجی می‌شوند که به عنوان مثال می‌توان به صدای عبور مترو و موتورسیکلت که در محدوده شدت ۱۱۰- ۹۰ دسی بل هستند اشاره کرد.
سیستم شنوایی بر اثر صداهای بسیار شدید و آنی مانند شلیک گلوله و انفجار و با مواجهه طولانی مدت با سطح بالای صدا دچار آسیب می‌شود که این آسیب می‌تواند هم روی مسیر انتقال صدا از جمله پرده گوش و هم روی سلول‌های مویی واقع در گوش داخلی ایجاد شود که عموماً هم به آسیب‌های دائمی منجر می‌شوند که این امر استفاده از وسایل حفاظت شنوایی را هر چه بیشتر روشن می‌کند.
خستگی، تحریک پذیری، کاهش تمرکز و همچنین تأثیرات منفی بر یادگیری کودکان در مدرسه از دیگر اثرات مخرب آلودگی های صوتی هستند.
از راهکارهای لازم برای کاهش آسیب‌های وارده بر سیستم شنوایی می‌توان به کاهش قرار گرفتن در محیط‌های پر سر و صدا، استفاده از وسائل حفاظت شنوایی، عدم گوش دادن به صداهای بلند در زمان طولانی، استراحت دادن به سیستم شنوایی در مشاغل پر سر و صدا، کاستن از صدای وسائل محل زندگی و کار و انجام سنجش شنوایی سالانه، اشاره کرد.
نویسنده : دکتر اکرم پوربخت، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران
منبع: رهبران شیعه
