موعود پایگاه اینترنتی موعود
تماً تجربه کرده اید که مزه ی خورشهای مقدس، که برای ائمه اطهار (علیهم السلام) پخته می‌شود، با دیگر غذاهایی که خورده ایم، فرق می‌کند. حتی اگر، برنج ایرانی و روغن کرمانشاهی و گوشت بره نداشته باشد، باز هم بهترین غذایی است که خورده ایم. انگار اسم غذای حضرتی، مزه ی آن را متفاوت می‌کند.
تماً تجربه کرده اید که مزه ی خورشهای مقدس، که برای ائمه اطهار (علیهم السلام) پخته می‌شود، با دیگر غذاهایی که خورده ایم، فرق می‌کند. حتی اگر، برنج ایرانی و روغن کرمانشاهی و گوشت بره نداشته باشد، باز هم بهترین غذایی است که خورده ایم. انگار اسم غذای حضرتی، مزه ی آن را متفاوت می‌کند.
در و دیوار حرمها هم با دیگر سنگها و تخته ها فرق می‌کنند. وقتی به حرم امامان می رویم، دلمان می خواهد در و دیوار را در آغوش بگیریم؛ در و دیواری که محل رفت و آمد فرشتگان و مورد توجه امام واقع شده‌اند.
استاد عزیزی می‌گفت: «همه ی موجودات در عالم، به سمت کمال پیش می روند: اشیاء و جمادات، گیاهان و حیوانات و انسانها. کمال انسان، نزدیک شدن به خداوند است؛ کمال یک حیوان حلال گوشت، قربانی شدن برای یک مومن است و حتی سنگها هم می توانند کمال داشته باشد: جایی که قطعه ای سنگ بنای یک مسجد، یا حرم یک امام معصوم می‌شوند.» (۱)
میخی که خون گریست
هر چیز به نام امامان باشد، متفاوت است و هر چیزی که به امام حسین (ع) انتساب دارد، متفاوت تر. در روایات آمده است که حضرت نوح نبی (علی نبینا و علیه السلام) در زمان ساختن کشتی معروفشان، موظف شدند پنج میخ که با نامهای پنج تن آل عبا (علیهم السلام) منقش شده بود، بر کشتی بکوبند تا کشتی از طوفان عذاب خداوند در امان بماند.
زمانی که حضرت نوح (ع)، پنجمین میخ را برداشت تا نام امام حسین (ع) را بر آن نقش کند، با افتادن نام امام بر میخ، میخ خونین و گلگون شد. حضرت نوح (ع) که از این ماجرا متعجب شده بودند، با پاسخی از جانب حضرت جبرئیل (ع) روبه رو شدند: «این میخ به نام حسین (ع) است!» (۲)
درخشش به هنگام نسبت داشتن با امام حسین (ع) را می توان در نسبت داشتن خاک کربلا نیز دید. حتماً می دانید که خوردن همه ی خاکها حرام است به جز خاک تربت امام حسین (ع). امام صادق (ع) فرمودند: «خوردن تمام تربت ها بر بنى آدم حرام است، مگر تربت قبر امام حسین (ع)، زیرا کسى که درد دارد اگر آن را بخورد خداوند متعال او را شفا مى دهد.» (۳)
دلی که به نام حسین (ع) است…
شیخ جعفر شوشتری، در کتاب کم نظیر خود «خصائص الحسینیه» آورده است: «جای شگفتی است وقتی که یک تکه آهن با انتساب به نام مقدس امام حسین (ع) گلگون می‌شود، چگونه این قلوب، اگر حسینی باشند، خونین نمی‌شوند؟» (۴)
پی نوشت:
۱. سخنرانی اسماعیل شفیعی سروستانی در جمع موعودیان.
۲. بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۳۰؛ به نقل از شوشتری، شیخ جعفر، خصائص الحسینیه، نشر آرام دل، ص ۱۹۴
۳. کامل الزیارات / ترجمه ذهنى تهرانى، ص: ۸۶۷؛ با استفاده از نرم افزار جامع الاحادیث نور ۳/۵
۴. شوشتری، شیخ جعفر، خصائص الحسینیه، همان.
منبع: مستور
