موعود پایگاه اینترنتی موعود
فرض کنید گرفتار پرونده ای خاص در دادگاه می‌شود: به اشتباه کیف کسی را برداشته اید – در حالی که فکر می‌کردید کیف خودتان است- و در همان لحظه، کسی مچ شما را گرفته است و نزد قاضی به عنوان دزد معرفی شده اید. در این لحظه، هیچ کس جز خودتان، نمی دانید که قصدتان به راستی دزدی نبوده و اشتباه کرده اید. در همین مواقع است که شاید از ته دل آرزو می‌کنید که کاش کسی به نفع شما شهادت می داد. کسی که از نیت شما آگاه است و حرف دل شما را می داند. کسی که بگوید: «جناب قاضی! این آدم بی گناه است!» و شما را از ننگ رسوایی رها کند.
فرض کنید گرفتار پرونده ای خاص در دادگاه می‌شود: به اشتباه کیف کسی را برداشته اید – در حالی که فکر می‌کردید کیف خودتان است- و در همان لحظه، کسی مچ شما را گرفته است و نزد قاضی به عنوان دزد معرفی شده اید. در این لحظه، هیچ کس جز خودتان، نمی دانید که قصدتان به راستی دزدی نبوده و اشتباه کرده اید. در همین مواقع است که شاید از ته دل آرزو می‌کنید که کاش کسی به نفع شما شهادت می داد. کسی که از نیت شما آگاه است و حرف دل شما را می داند. کسی که بگوید: «جناب قاضی! این آدم بی گناه است!» و شما را از ننگ رسوایی رها کند.
خدا را شکر، در جهانی زندگی می‌کنیم که کوچکترین فکر و نیت و سخن درونی مان، از چشم و گوش ناظران و گواهان دور نمی ماند. زمین (۱)، فرشتگان (۲)، اعضای بدن انسان (۳) و مهمتر از همه، خداوند، هر آنچه انجام می دهیم و هرآنچه در فکر داریم می دانند و آن را به خاطر می سپارند تا روزی که قرار شود، علم و عمل هر کس، در برابر قاضی حقیقی عالم، به نمایش دربیاید: «و از میان هر امتی، گواهی بیرون می‌کشیم و می‌گوییم: برهان خود را بیاورید!» (۴)
این اتفاق، در روز حساب می افتد. روزی که حتماً کسی هست که به نفع یا علیه ما شهادت دهد. البته شاهد داشتن، همیشه هم به نفع انسان نیست! همانطور که افکار و نیتها و اعمال خوشایند، دیده می‌شود، شرارتها نیز زیر ذره بین است. همین است که انسان را، نگران می‌کند. مخصوصاً که اگر شاهد اعمال ناپسند ما، کسی باشد که شب و روز برای ما از خداوند طلب مغفرت می‌کند. همان آقایی که فردای قیامت، پرونده ی ما را بدست می‌گیرد و شرمنده می‌شود. آقایی که می‌گوید:
«…از خطاها و گناهانی که بندگان صالح خداوند از آنها دوری می‌کردند ولی اکثر شما مرتکب آن شدید نیز باخبریم. از عهدشکنی ها و پشت سرگذاشتن عهد و پیمانها با اطلاعیم [که همین عوامل موجب بدبختی و دوری شما از حریم ولایت شده است]. گویی اینها از لغزشهای خود خبر ندارند. با همه این گناهان، ما هرگز امور شما را مُهمل نگذاشته، شما را فراموش نمی‌کنیم و اگر عنایات و توجّهات ما نبود، مصائب و حوادث زندگی، شما را دربرمی‌گرفت و دشمنان، شما را از بین می‌بردند.» (۵)
امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) درباره ی شهادت و شفاعت امام عصر (عجل الله تعالی فرجه) می فرمایند: «رسول خدا (صلی الله علیه وآله) فرمود: من آورنده [و رساننده] شما به حوض [کوثر] هستم و تو ای علی! ساقی هستی و حسن حمایت کننده، و حسین فرمان دهنده، و علی بن الحسین تقسیم کننده، و محمد بن علی نشر دهنده، و جعفر بن محمد بسیج کننده، و موسی بن جعفر شمارنده محبان و مبغضان و بازدارنده منافقان، و علی بن موسی زینت بخش مؤمنین، و محمد بن علی فرود آورنده اهل بهشت به منزلگاههایشان و درجاتشان، و علی بن محمد خطیب و سخنور شیعیانش و تزویج کننده آنها با حور العین، و حسن بن علی چراغ اهل بهشت است که از آن روشنی میگیرند، و مهدی شفاعت کننده آنها است روز قیامت، روزی که خداوند اجازه نمیدهد شفاعت را جز به کسی که شفاعت او را بخواهد و به او راضی باشد.» (۶)
آری! مولای زمان ما، گواه ما در دنیا و آخرت خواهد بود؛ چنانچه امیرالمؤمنین علی (ع) فرمودند: «به حقیقت خداوند متعال ما را تطهیر کرد، عصمت بخشید و ما را شاهد بر خلقش و حجت خود در زمینش قرار داد. ما را همراه قرآن و قرآن را همراه ما قرار داد؛ چنان که از او جدا نمی‌شویم و او از ما جدا نمی‌شود.» (۷)
پی نوشت:
۱. برگرفته از سوره ی زلزال: ۴-۵: آن روز است که زمین خبرهای خود را بازگوید، همانگونه که پروردگارت بدان وحی کرده است.
۲. سوره ق: ۱۸: هیچ سخنی را [انسان] به لفظ نمی آورد مگر آنکه مراقبی آماده نزد او [آن را ضبط می‌کند].
۳. نور: ۲۴: روزی که زبان و دستها و پیشان، بر ضد آنان به آنچه انجام می دادند، شهادت می دهند.
۴. قصص: ۷۵
۵. الإرشاد للمفید / ترجمه رسولى محلاتى، مقدمه، ص: ۲۳؛ با استفاده از نرم افزار جامع الاحادیث نور ۳/۵
۶. غایه المرام، ص ۶۹۲؛ به نقل از موسوی اصفهانی، محمد تقی، مکیال المکارم، نشر مسجد مقدس جمکران، ج ۱، صص ۱۴۹- ۱۵۰
۷. الکافی، ج ۱، ص ۱۹۱؛ به نقل از نجیب محمد، حسین، سر خدا، نشر موعود، ص ۲۸۴
