نوزده سال گذشت.


اسماعیل شفیعی سروستانی

به همین سرعت و شتاب، نوزده سال از حیات انقلاب اسلامى گذشت. سالهایى مملو از هیجان، شتاب، انتظار و امید. بى گمان کمتر دوره اى از تاریخ گذشته این سرزمین را مى توان سراغ گرفت که تا این اندازه عجین با حرکت عمومى باشد.

تکاندن گرد و غبار سیصد، چهارصد ساله، حضور یکباره این امت در صحنه اى بزرگ از حیات اجتماعى، به همراه نگاهى دیگرگون به جهان و انگیزه اى براى ساختن عالمى نو بر جاى ویرانه هاى جهانى مملو از بیداد و تباهى. این همه رویه اول سکه رایج این عصر از زندگى مردم ایران بود و رویه دوم، پیروى بود، از تمامیت خواست و آرزوى مردانى سلحشور از قبیله ایمان و رستگارى. تمناى مردى چون «امام خمینى » که تمامیت آرزویش فضایى فراخ و بى انتها را فراروى مردم ایران قرار داد و همین بلنداى آرزو و خواستش موجب بروز بزرگى و عظمتى شد که چشم همه جهانیان را متوجه خود ساخت و این بزرگترین تجربه این ملت در طول تاریخ بود. «دیگرگون دیدن، دیگرگون ساختن و دیگرگون خواستن ».

بى گمان این عبارت را تنها و تنها درباره شیعیان پیرو ولایت و امامت مى توان به کار گرفت. همانان که روحشان در قفس محدود جهان نمى ماند و تیررس نگاهشان جز برافراخته شدن بیرق زیباى جوانمردان خاندان امامت را نمى بیند. این همه خود نشان از تحولى بزرگ مى دهد و طلایه دار واقعه اى است که چونان شهاب ثاقب همه پهنه گیتى را درمى نوردد و رسم مسلمان بودن و شیعه بودن را در همه اقصاى عالم مى گسترد.

انقلاب اسلامى تنها طلایه دار این واقعه است، منزلى براى رفتن، مرحله اى که پشت سر نهاده مى شود تا با ظهور و بروز آمادگى امکان نیل به منزل دیگر فراهم آید و بالاخره فرود در زیر سایه سار بیرق بزرگ «البیعه لله ».

«سالگرد پیروزى انقلاب اسلامى بر همه امت ایران مبارک باد»

ماهنامه موعودـ شماره۶

همچنین ببینید

استاد اسماعیل شفیعی سروستانی

پرسش ذاتی وجود آدمیست؛

پرسش ذاتی وجود آدمیست؛ وآدمی پرسشگری است که همواره از منشا هستی و نسبت میان …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *