موعود پایگاه اینترنتی موعود
طی این توقیع و عریضه از پاره ای از مسایل و احکام شرعی سوال شده بود، از جمله اینکه:
آیا نمازگزار پس از تشهد اول که برای رکعت سوم بر می خیزد باید تکبیر بگوید؟ برخی از اصحاب ما را عقیده بر این است که در این مورد تکبیر واجب نیست و اگر بگوید «بحول الله و قوته اقوم و اقعد» کافی است.
جواب: در این مورد دو حدیث است، مضمون یکی از آن دو این است که نمازگزار هنگامی‌که از حالتی به حالت دیگر منتقل گردد، باید تکبیر گوید. حدیث دیگری این است که نمازگزار اگر از سجده دوم سر برداشته، تکبیر بگوید و سپس نشسته و بعداً برخیزد، پس از برخاستن دیگر لازم نیست، تکبیر بگوید. در مورد تشهد اول نیز همین گونه است و به هر یک از دو حدیث از جهت تسلیم عمل کنی، صحیح است.
و در مورد انگشت خماهن (فلّزی است)، آیا اگر نماز گزار چنین انگشتری در انگشت داشته باشد نماز وی صحیح است؟
جواب: با چنین انگشتری نماز گزاردن، مکروه است.
شخصی از کسی خواست که در منی از طرف وی گوسفندی قربانی کند. شخص دوم هنگام ذبح قربانی نام شخص اول را فراموش کرد و پس از ذبح نام وی را به خاطر آورد. آیا این قربانی از طرف شخص اول کافی است و از او رفع تکلیف می‌کند؟
جواب: مانعی ندارد و از طرف صاحب آن مجزی و کافی است.
نزدیک ما خیاط مجوسی است که گوشت میته می خورند و از آلودگی جنابت پروایی ندارند. آیا با لباسی که برای ما می دوزند قبل از اینکه تطهیر شود، می توان نماز خواند؟
جواب: نماز در آن لباس مانعی ندارد.
نمازگزاری هنگام نماز شب، در تاریکی سجاده را اشتباه می‌کند و پیشانی بر غیر آنچه سجده بر آن صحیح است می‌گذارد و چون سر بر می دارد، سجاده را پیدا می‌کند. آیا این سجده کافی است یا خیر؟
جواب: تا زمانی که دو زانو ننشسته، می تواند سر خود را برای پیدا کردن سجاده یا محل سجده بلند کند.
منبع: بحار الانوار، ج۵۳، ص۱۵۴؛ به نقل ازتحفه امام مهدی، خادمی‌شیرازی، محمّد، تهران، نشر موعود عصر(عج)، چاپ سوم.
