موعود پایگاه اینترنتی موعود
روزنامه الحیاه چاپ لندن- نقش "اسرائیل" هر ساعت در حال افزایش است و این وضعیت حتی فراتر آن چیزی است که خود عراقیها تصور می‌کنند. "اسرائیل" هم اکنون علاوه بر آنکه در شمال عراق حضور گسترده ای دارد و این حضور از همان سال اشغال عراق به وسیله آمریکا و حتی زودتر از آن وجود داشت، در بغداد و جنوب و ناصریه و بصره نیز ردپای حضور صهیونیستها کاملا دیده می‌شود. "اسرائیلیها" بر این باورند که نیروهای آمریکایی توان ایجاد امنیت و ثبات را در عراق ندارند و آنان باید با توسعه کانالهای ویژه روابط خود با بازیگران داخل عراق با استفاده از پایگاه شمال، به سمت اجرای طرحی پیش بروند که پیش از سقوط نظام سابق عراق آماده کرده بودند.
"اسرائیل" هم اکنون در دو محور حرکت می‌کند. در محور اول یهودیان عراقی را به ظهور هر چه بیشتر در تحولات عراق پیش می راند، البته نه بدان سبب که آنها در آینده عراق نقش سیاسی ایفا کنند، زیرا رژیم صهیونیستی به خوبی می داند که این اقدام می تواند حساسیتهای زیادی را در منطقه بر ضد این رژیم و یهودیان ایجاد کند، بلکه به این هدف که آنان به عنوان سر پل برقراری ارتباط با حکومت جدید این کشور در عرصه های مختلف عمل کنند. این بخش، ظاهر قضیه رخنه "اسرائیل" به عراق است. اما در بخش پنهان نیز رژیم صهیونیستی تلاش می‌کند، دستهای اطلاعاتی خود را در عراق بازتر کند و این کار را هم با ترور و حذف دانشمندان عراقی آغاز کرده و هم اکنون به تأثیر گذاری در تحولات سیاسی داخلی و حضور در زیرساختهای اقتصادی این کشور امتداد داده است. در ادامه نیز تلاش می‌کند روابط مبتنی بر صدور نفت عراق به "اسرائیل" را تقویت کند که بر اساس این طرح که مدتی پیش از سوی یوسف بریتسکی وزیر زیربنایی "اسرائیل" در گفت و گو با روزنامه هاآرتص اعلام شده بود، لوله های جدید نفت عراق از طریق اردن به "اسرائیل" وصل می‌شود.
بی تردید "اسرائیل"امیدوار است هر چه زودتر روابط دیپلماتیک خود را با بغداد برقرار ساخته و به آرزوی دیرینه خود که همان به رسمیت شناخته شدن از سوی این کشور است، دست یابد، اما هم اکنون آماده است این گام را در مقابل دستیابی به منافع بزرگ تری در میان مدت و بلند مدت، اندکی به تأخیر اندازد. از جمله منافع بزرگی که مقامات صهیونیست در انتظار دستیابی به آن هستند تشکیل لابی عراقی در داخل تشکیلات حکومتی این کشور به هدف دفاع از ایجاد روابط مستحکم با رژیم صهیونیستی است. مقامات "اسرائیل" همچنین اعلام کردند که این نکته را درک کرده‌اند که در شرایط فعلی برقراری صلح با این رژیم از سوی عراق، مشکل جدیدی بر مشکلات گسترده دولت این کشور می افزاید. آنچه سبب شده که "اسرائیل" حاضر به پیشه کردن "صبر" شده، این است که روابط هم اکنون در سطوح نظامی و اطلاعاتی برقرار شده است و مستشاران نظامی صهیونیست با نظامیان آمریکایی حاضر در عراق همکاری گسترده دارند.
نکته حایز اهمیت این است که اولین کسانی که حضور مستشاران نظامی "اسرائیلی" در عراق و تکیه نیروهای آمریکایی بر آنها را کشف کرد ـ زیرا آنان تجربیاتی از مقابله با مبارزات فلسطینیان دارند ـ جورج مالبرونو از خبرنگاران فرانسوی حاضر در عراق بود که مدتی بعد به همراه یکی از همکارانش به نام کریستین شینو در عراق ربوده شد!
با این وجود و با آنکه "اسرائیل" غنایم زیادی را در عراق به دست آورده است، اما این رژیم همچنان تلاش می‌کند روابطش با عراق هر چه زودتر به صورت رسمی عادی شود که این کار دلایل سیاسی و سمبلیک آشکاری در خود دارد. به نظر می رسد که رژیم صهیونیستی به صورت آشکار با حکومت کنونی عراق در مشورت است تا زمان مناسب را برای تحقق این خواسته خود، تعیین کند.
با آشکار شدن نقش فزاینده ای که هم اکنون "اسرائیل" در داخل عراق ایفا می‌کند، میزان تأثیراتی که تل آویو از طریق لابی یهودی در دولت آمریکا در آغاز جنگ و تهیه طرح حمله و اهداف آن داشته است بیشتر روشن می‌شود. از جمله مهم ترین دلایلی که می توان در این باره ذکر کرد، دستور شارون به آبراهام هالیوی رئیس سازمان جاسوسی موساد برای اقامت سه ماهه در واشنگتن بود. این دستور پیش از جنگ صادر شد تا آنکه هالیوی با فرماندهان بلندپایه نظامی آمریکا در زمینه آغاز جنگ مشورت کند. هم اکنون با وضوح بیشتری می توان دید که نقش اسرائیل در آغاز نبرد علیه عراق چه ابعادی داشته است. می توان ادعا کرد که آمریکا این جنگ را به نمایندگی از اسرائیل و جهت حمایت از این رژیم انجام داده است تا دولت عبری از شر بزرگ ترین تهدید خود خلاص شود و زمینه برای ثبیت سیطره این رژیم پلید بر منطقه فراهم گردد.
