موعود پایگاه اینترنتی موعود
خاصیت خاص جریان کابالیسم در طول زمان که بر بشر گذشته، این است که همیشه جنایات خود را حق مسلّم خود دانسته، کشتارهائی را که مرتکب شده همه را کار مثبت و لازم و انسانی تلقی کرده. و اگر طرف مقابل برای دفاع از خود یا برای مجازات قاتلان، اقدامی‌کند، او را مجرم بزرگ نامیده است. همان طور که امروز در نظر قدرت جهانی کابالیسم فلسطینیان قاتل و تروریست نامیده می‌شوند و صهیونیست ها معصومانی که از خود دفاع می‌کنند.
ابتدا نام و عنوان کابالا: به گونه های متعدد این لفظ و تلفظ آن در میان جامعه های پیشین و امروز، به شرح زیر از روی آماری که در اینترنت آمده، توجه فرمائید:
آیا با دیدن این الفاظ که در زبان های مختلف با لهجه های مختلف آمده، چیزی به ذهن تان خطور نمی‌کند؟
آیا غیر از لهجه های مختلف از «قابیل» چیز دیگری است؟ قابیل که بنیانگذار جریان پیروی از ابلیس است. و ابلیس اولین ستاد مدیریتش را با او تشکیل داد.
گمان نکنید من فقط بر اساس خطور ذهن یا شباهت ظاهر لفظ، چنین اصل بزرگ را ادعا می‌کنم بل خواهید دید که این بحث را مستدل با ادلّه تاریخی مسلّم، و اصول ادیان، به ویژه قرآن و احادیث اهل بیت(ع)، پیگیری و روشن خواهم کرد. به توفیق خداوند.
تحریف یک اصل بزرگ: در این ماجرا نام سه تن از فرزندان آدم، محور آن اولین حادثه بزرگ است: قابیل، هابیل و قاین. قابیل هابیل را کشت. پس از گذشت زمانی، قاین به انتقام هابیل، قابیل را کشت.
اما اگر امروز به دنبال نام «قاتل هابیل» در زبان انگلیسی، فرانسوی و اسپانیولی، بگردید، آن را «کاین» یا «کین» می‌یابید که همان «قاین» است.
خاصیت خاص جریان کابالیسم در طول زمان که بر بشر گذشته، این است که همیشه جنایات خود را حق مسلّم خود دانسته، کشتارهائی را که مرتکب شده همه را کار مثبت و لازم و انسانی تلقی کرده. و اگر طرف مقابل برای دفاع از خود یا برای مجازات قاتلان، اقدامی‌کند، او را مجرم بزرگ نامیده است. همان طور که امروز در نظر قدرت جهانی کابالیسم فلسطینیان قاتل و تروریست نامیده می‌شوند و صهیونیست ها معصومانی که از خود دفاع می‌کنند.
این قانون همیشگی کابالیسم است.
در ماجرای پسران آدم، قتل اول را به فراموشی سپرده و قتل دوم را (که مصداق مجازات حقوقی است) فراز کرده‌اند. گوئی تنها قتلی که در میان پسران آدم رخ داده، کشتن قاین است قابیل را. اما این برنامۀ تحریف طوری برگزار شده که واقعیت ماجرا همچنان همراه با ابهاماتی برای مردم جهان باقی بماند.
عیاشی در تفسیرش یک سخن عجیب از علی(ع) نقل کرده است: «عَنْ عِیسَى بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْعَلَوِیِّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ عَنْ عَلِیٍّ(ع) قَالَ إِنَّ ابْنَ آدَمَ الَّذِی قَتَلَ أَخَاهُ کَانَ الْقَابِیلَ الَّذِی وُلِدَ فِی الْجَنَّهِ»[۱]: آن پسر آدم که برادرش را کشت قابیل بود که در آن باغ متولد شده بود.
در میان مسلمانان هر کس این حدیث را بشنود تعجب می‌کند: مگر کسی در نام قاتل شک و تردید داشته که علی(ع) در صدد تعیین نام قاتل است!؟! آیا علی(ع) توضیح واضحات می‌کند؟! خود من بارها این حدیث را دیده بودم و احساس تعجب کرده بودم. و شاید آن را در پیش هر کس بگذارید و یا برایش بخوانید، این حالت برایش دست خواهد داد.
اما به خوبی روشن است قابیلیان (کابالیست ها) می خواستند در اسلام هم تا جائی نفوذ کنند (مانند نفوذی که در آئین موسی و عیسی کردند) که این موضوع را در عرصه اسلام نیز تحریف کنند[۲]، که امیرالمومنین(ع) در مقابل شان به دفاع پرداخته و مانع تحریف می‌شود.
مسعودی در مروج الذهب، می‌گوید: «و فی زمن أنوش قتل قاین بن آدم قاتل أخیه هابیل و لمقتله خبر عجیب قد أوردناه فی کتاب أخبار الزمان و فی الکتاب الأوسط»: و در زمان اَنوش، قاین پسر آدم قاتل برادرش هابیل را کشت. و این داستان عجیبی دارد که در کتاب «اخبار الزمان» و «کتاب اوسط» آورده ام.
ائمه اهل بیت(ع) یکی پس از دیگری در مقابل این تحریف ایستادند و همیشه نام قابیل را به عنوان قاتل، در جامعه مسلمانان محفوظ داشتند. و کابالیست های نفوذی در ادیان از قبیل سامری در میان یهود، و پولس در میان مسیحیان، و… را معرفی کرده‌اند که در مباحث آینده خواهد آمد.
اینک عنوان «کابیل»- کاباله، کابالا، قبّالا، قباله- واژه مقدس و مورد پرستش کابالیست ها است. و در عوض، عنوان «کاین» (کین، قاین، قین، قیین) در نظرشان منفور و ترور کننده برادر است؛ قابیل مقدس و قاین منفور است.
مشاهده می‌کنید که با چه وضوحی معنی کابالا و کابالیسم روشن می‌شود.
اما جریان کابالی، برای هر چه ریشه دار کردن و تحکیم تحریف شان، کار دیگری هم کردند، گفتند کابالا- و یا تلفظات مختلف از آن- یعنی «دریافت، رسم رسیده، دیرین، کهن، قدیمی، باستانی، پنهانی». تا هر چه بیشتر از روشن شدن ماهیت تحریف شان، پیشگیری کرده باشند. معلوم نیست این واژه بدین معنی از کدام زبان، و از آن کدام مردم است. واژه را در قالب تلفظات مختلف آورده‌اند که بالاخره شباهتی یا شبیهی در یکی از زبان های دنیا برایش قابل ادعا نباشد.
کودکانه تر از همه این است که گفته‌اند کابالا یک واژه عبری است در حالی که دیرینگی آن به قرن ها پیش از آن می رسد که خبری از ابراهیم(ع) سر سلسله نژاد عبری نبود آنان می توانستند به جای آن، یک واژه دیگری به کار برند و در میان خودشان رایج کنند تا کاملاً از فاش شدن سرّشان در امان باشند. اما نظر به احترام و اهمیتی که به بنیانگذار راه شان قائل بوده و هستند همچنان به نام قابیل وفا دار ماندند.
پرسش: تورات امروزی می‌گوید: قاین برادر بزرگ بود که برادر کوچک خود بنام هابیل را کشته است. چه فرق می‌کند نام او قاین باشد یا قابیل؟ از تعویض نام چه چیزی برای تحریف کنندگان حاصل می‌شود؟ و از جانب دیگر می‌بینیم که در ادبیات اسلامی نام خیلی شخصیت های امت های پیشین متفاوت آمده و باصطلاح معرّب شده و گاهی با تفاوت اساسی آمده مثلاً تورات می‌گوید «ابراهام» ما می گوئیم ابراهیم، یا «شاؤل» را طالوت، ایلیا را الیاس، می‌گوئیم. همین طور نیز قاین را قابیل گفته ایم. بنابر این تلفظ قابیل نیز مانند اسامی دیگر از تعبیرات اسلامی است.
پاسخ: برای تدوین پایان نامه ای به انجمن کلیمیان تهران نامه ای نوشته شد. در پاسخ، اصل پرسش و جواب آن را شماره بندی کرده و به شرح زیر ایمیل کردند:
۴/۹/۱۳۸۹ سؤال: با عرض سلام و احترام، دانشجوئی هستم که در حال تهیه پایان نامه ارشد می‌باشم بسیار متشکر می‌شوم لطف فرمائید و نام هابیل و قابیل را در زبان عبری به همراه تلفظ صحیح آن برایم ارسال کنید پیشاپیش از مساعدت شما سپاسگزارم.
۲۲/۹/۱۳۸۹ جواب: هابیل= هِول. قابیل= قیین.
اکنون ما می پرسیم: چرا در ترجمه های عربی، فارسی، ترکی، که از تورات شده که برای همین مردمان مسلمان و امت اسلامی ترجمه شده، چرا «هِول» به هابیل که مطابق تعبیر مسلمانان است ترجمه شده اما قاین به قابیل ترجمه نشده و با همان لفظ قاین آمده است؟ این یک بام و دو هوا برای چیست؟
و در بیان دیگر: در ترجمه ها همیشه تلفظ اصلی خودشان را آورده‌اند مثلاً نوشته‌اند «شاؤل»، نه طالوت، ایلیا، نه الیاس، چرا در ماجرای هابیل و قابیل به جای هِول هابیل آورده‌اند. چه عاملی موجب شده که درباره‌هول، تعبیر اسلامی را بیاورند؟ این رفتار استثنائی برای چیست؟ چرا هر دو را با تعبیر اصلی خودشان هول و قاین نیاورده‌اند و یا هر دو را با تعبیر اسلامی هابیل و قابیل نیاورده‌اند؟ دلیل این رفتار ویژه و مخصوص، چیست؟
کابالیسم از آغاز کوشیده است که نام قابیل (قابل، قابال، کابل، کاباله، قباله) همچنان برای شان مقدس و پنهان بماند به طوری که برای پیروان خودشان نیز آن را به «پنهان» معنی کرده‌اند. و پس از نفوذ در امت موسی(ع)- که شرحش خواهد آمد- قاین را به جای آن گذاشتند و تورات را تحریف کردند.
و چون اسلام آمد و راز پنهان آنان را روشن می‌کرد و اسم مقدس شان که عنوان مسلک شان است را افشا می‌کرد، در ترجمه ها نیز از آوردن عنوان «قابیل» خودداری کردند و نام هابیل را با تعبیر اسلامی آوردند تا در ذهن ها بکارند که در تعبیر مسلمانان نیز قاتل هابیل، قاین است. و دیدیم که علی(ع) اصرار دارد که نام قاتل، قابیل است.
و این که می پرسید: چه فرق می‌کند، فرقش همین است که نمی خواهند عنوان مقدس شان، عنوان اولین قاتل انسان باشد. همیشه کشته‌اند اما از عنوان قاتل تبرّی جسته‌اند.
برداشتن نام سامری از ماجرای گوساله: جریان کابالیسم تنها درباره قابیل این کار را نکرده است بل در همه مواردی که یکی از بزرگان و سران شان که مستقیماً با ابلیس در تماس بوده کار یا کارهای بزرگی را برای شان کرده و در نظر شان مقدس است، این گونه تحریف ها را کرده‌اند.
چه کسی تندیس و بت گوساله را ساخت و نسل اسحاق و یعقوب را بت پرست کرد؟ تورات امروزی می‌گوید: هارون برادر موسی گوشواره های زنان و دختران را جمع کرده ذوب نمود و بت را ساخت.
این در حالی است که خود همین تورات هارون را مرد شماره ۲ و معاون پیامبر خدا و در حد یک پیامبر می‌شناسد. چگونه ممکن است چنین شخصی بت سازی کند و مردم را به پرستش آن وا دارد تا موسی(ع) بیاید زحمات خودش را بر باد رفته ببیند و هارون را مؤاخذه شدید کند که چرا مردم را بت پرست کردی. کاری که یا از ابلیس بر می آید یا از دستیار ابلیس و یا از یک فرد کودن و جاهل که در جهالت سر آمد همگان باشد. کاری که هیچ عاقلی صدور آن را از شخصی مثل هارون، باور نمی‌کند.
این تحریف نیز به خاطر مخفی داشتن نام خبیث ترین، هوشمند ترین و پیچیده ترین شخصیت تاریخ کابالا یعنی «سامری» است.
پس روشن می‌شود که پنهان کردن نام برخی از مهره های مهم و مؤثر کابالا یکی از سنت های جاری کابالیسم است که قاین در جای قابیل و هارون در جای سامری قرار بگیرد.
نظر خود یهودیان درباره تحریف تورات: برای تدوین کتاب «جامعه شناسی کعبه» جهت برخی مسائل به کنیسه یهودیان در اصفهان رفتم، هر چه از شخص فرهیختۀ آنان درباره مطالب نا معقول تورات پرسیدم، گفت: این ها را مسیحیان به تورات وارد کرده‌اند. مثلاً خداوند به دنبال آدم می‌گشت و صدا می زد آدم کجائی، یا خداوند آمد و با یعقوب کشتی گرفت. و… درباره همه این گونه مسائل می گفت: مسیحیان تحریف کرده‌اند.
این آقای فرهیخته دو اشتباه داشت:
۱- اشتباه تاریخی: گمان می‌کرد که مسیحیان این تحریف را در تورات ایجاد کرده‌اند. او توجه نمی‌کند که این تحریفات خیلی پیشتر از تولد مسیح ایجاد شده است. و در جای خود خواهیم دید که نفوذ کابالیسم در امت یهود از زمان خود موسی شروع شده و در زمان تجزیه دولت شان به دو دولت یهودا و اسرائیل، این نفوذ به اوج خود رسیده و حتی بعل پرستی نیز به میان شان وارد شده است و حدود هفتاد پیامبر یهودی در برابر نفوذ کابالیسم و بعل، مبارزه کرده‌اند و نتوانستند از آن کاملاً پیشگیری کنند و اگر نبود حملۀ بخت النصر (بنوآکد ناصْر) و سقوط دولت شان و اسارت شان در بین النهرین، وضعیت دین شان بدتر از این هم که هست، می‌گشت. زیرا همواره دو دولت شان در رقابت با همدیگر از دولت کابالیست و بعل پرست لبنان در مشرق شان، و از دولت کابالیست بعل پرست مصر در مغرب شان، استمداد می‌کردند و همچنین هر شخص سیاستمدار که می خواست به جائی برسد با قدرت های کابالیست همکاری کرده و از آنان بهره مالی و سیاسی می‌گرفت. درست مانند وضعیت کشورهای اسلامی امروز. با این تفاوت که امت موسی فقط به دو دولت تقسیم شده بود و امت محمد(ص) به دولت های متعدد.
معجزه حدیث را ببینید: «قال رسول الله(ص): یَکُونُ فِی هَذِهِ الْأُمَّهِ کُلُّ مَا کَانَ فِی بَنِی إِسْرَائِیلَ حَذْوَ النَّعْلِ بِالنَّعْلِ وَ حَذْوَ الْقُذَّهِ بِالْقُذَّهِ»[۳]: در این امت، هر آن چه در بنی اسرائیل رخ داده، رخ خواهد داد نعل به نعل و قُذّه به قُذّه.
شرح: اگر کسی در روی برف، خاک و رمل راه برود جای پاهایش می ماند، و اگر شخص دیگری به دنبال او دقیقاً به جای پای او پانهد و راه برود، می‌شود قذّه به قُذّه. و اگر کفش (نعل) در پا داشته باشند می‌شود نعل به نعل.
در برخی ضبط ها ادامه دارد: «… لو دَخَلَ أَحَدُهُمْ فِی جُحْرِ ضَبٍّ لَدَخَلْتُمُوهُ»: اگر کسی از آنان به لانه آفتاب پرست داخل شده باشد شما هم داخل خواهید شد.- مراد تاکید است که هر چه در امور فردی و اجتماعی بنی اسرائیل رخ داده، در جامعه شما هم رخ خواهد داد.
این حدیث از حدیث های اجماعی و ردیف اول است که در منابع شیعه و سنّی آمده است.
۲- اشتباه در نام و عنوان تحریف کنندگان: اشتباه دوم آن یهودی فرهیخته این بود که می‌گفت: این قبیل موضوعات را مسیحیان به تورات وارد کرده‌اند. از یک دیدگاه سخن او باصطلاح فی الجمله درست است. زیرا در دوران مسیحی نیز تحریف ها ادامه داشته است؛ مسیحیان مطالبی از هر دو کتاب (عهد عتیق= تورات، و عهد جدید= انجیل) شان را به طور مرتب تعویض می‌کنند و اخیراً این کارشان را انکار هم نمی‌کنند و به حساب تکامل
می‌گذارند. اما اینان مسیحی نیستند بل که «مسیحی کابالیست» هستند. و تنها یک جریان واحد است که از آغاز تاریخ به نفوذ در ادیان و تحریف آن ها پرداخته است: کابالیسم.
گفته‌اند: «الکفر مله واحده»[۴] کفر فقط یک فرقه و یک جریان است گرچه گونه های مختلف داشته باشد. ادبیات و منطق قرآن، همیشه و همه جا، دو جریان حق و باطل را در برابر هم می‌گذارد. در این مقال حق فقط یک فرقه واحده است و باطل نیز فقط یک فرقه واحده است. و همین طور است ادبیات و منطق رسول خدا(ص) و ائمه طاهرین(ع).
امیرالمومنین(ع) در خطبه ۱۶ نهج البلاغه می‌گوید: «حَقٌّ وَ بَاطِلٌ وَ لِکُلٍّ أَهْلٌ فَلَئِنْ أَمِرَ الْبَاطِلُ لَقَدِیماً فَعَلَ وَ لَئِنْ قَلَّ الْحَقُّ لَرُبَّمَا وَ لَعَلَّ»: یک حق است و یک باطل، و هر کدام پیروان خود را دارد. اگر باطل حکومت کند از قدیم حکومت کرده است، و اگر اهل حق کمتر باشند بساکه چنین بوده و می‌شود.
شرح: باصطلاح ادبی، تنوین« ٌ» در دو لفظ حق و باطل، «تنوین وحدت» است؛ یعنی یک حق است و یک باطل.
پیش از آن که راز کابالا بر ملا شود، معنی برخی آیات و نیز حدیث ها را چنان که باید دریافت نمی‌کردیم و نمی دانستیم که واقعاً و در عینیت جامعۀ جاری بشری عملاً تنها یک جریان معین کفر هست که از آغاز تاریخ، جاری بوده است. امروز این واقعیت روشن شده است.
اشتباه سوم: نه فقط آن آقای یهودی فرهیخته، بل همه یهودیان، مواردی از تحریفات را اساساً تحریف نمی دانند و به آن ها معتقد هستند. و تنها موارد باصطلاح افتضاح آمیز که به وضوح غیر عقلانی هستند را تحریف مسیحیان می نامند. مثلاً به حذف نام قابیل و جایگزین کردن قاین به جای آن، اساساً توجهی ندارند و همین طور جامعه معتقد مسیحی. و کابالیسم اینگونه با آنان و دین شان بازی کرده است.
دجّال: دجال در ادیان پیشین، و همچنین در نظر اهل تسنن، یک شخص و یک فرد معین است که در آخر الزمان ظهور خواهد کرد. اما از نظر احادیث اهل بیت(ع)- البته اگر احادیث را غربال کنید و نفوذی ها را کنار بگذارید- دجال یک جریان است، یک جریان فکری، سیاسی، فرهنگی است که در آخر الزمان ظهور خواهد کرد. دجّال یعنی «وارونه نشان دهنده». حقایق را معکوس نشان داده و به مردم القاء می‌کند. و بالاخره: لذت را به جای سعادت قرار می دهد که شرحش خواهد آمد.
این «ظهور» دو عنصر معنائی دارد:
۱- به نهایت اقتدار و تسلط خود بر جامعه، می رسد.
۲- پرده مداوم و همیشگی بر می افتد و سرّ مخفی و راز پنهان چند هزار ساله، فاش
می‌گردد. زیرا که به پایان تاریخ خود رسیده است. و در آغاز تاریخ نوین، به دست عیسی(ع) به فرمان امام زمان(عج) از بین می رود.
مدیریت دائمی: اگر بخواهید حدیث های ما را درباره دجال بررسی کنید دقت کنید که این بار نیز از آن طرف بام سقوط نکنیم. این که گفته شد دجال در بینش تشیع یک فرد نیست بل یک فرهنگ است، بدین معنی نیست که کسانی، یا ستادی، یا قدرت مدیریتی، در پشت سر آن نیست. مراد این است که دجال شخص معین و یک فرد نیست که مانند قیام کنندگان تاریخ، قیام کند. بل که یک جریان است که در طول تاریخ، نسلاً بعد نسل، جریان داشته و افرادی در ستاد مرکزی آن، با باز کردن شبکه شان در میان مردمان، آن را فرماندهی و برایش برنامه ریزی می کردند و می‌کنند. و همیشه ابلیس در مرکز ستادشان حضور عینی و مشهود داشته و دارد. که در مباحث آینده به شرح خواهد رفت.
برنامه امروزی ستاد کابالیسم درباره دجال: امروز شرایط و مسائل جهانی بشر، از دایره های جغرافی محیطی خارج شده، و سرنوشت همه مردمان جهان، یکی می‌شود که اصطلاح «دهکده جهانی» به زبان ها افتاده است. همگان (اندیشمندان و جامعه شناسان و آنان که توان اندام شناسی و نیز ماهیت شناسی جامعه و تاریخ را دارند) به چیزی به نام «پایان تاریخ» رسیده‌اند گرچه در بیان آن نظرهای مختلف دارند. و همچنین در موضع گیری ها و نسخه پیچی ها برای آینده، پیشنهادهای مختلف دارند.
در این جا این سخن را داشته باشید، تا باصطلاح در میان پرانتز مطلبی را بگویم: «وبریسم» که آخرین «ایسم» جریان کابالیسم بود. به شدت با «نسخه دادن برای آینده» مخالفت کرد؛ ماکس وبر، خشت اول این بنا را با سخنرانی معروفش که به عنوان «پیامبر و سیاستمدار» ایراد کرد، تاریخی اندیشان، و آنان را که برای آینده نسخه می دادند، به باد انتقاد گرفت و اشخاصی مانند هگل، مارکس و همه پیشینیان از خود، را دارای اندیشه های غیر علمی‌که یا مانند پیامبران پیشگوئی می‌کنند، و یا سیاستمدار عوامفریب هستند، دانست. و با این سخنرانی بود که افسار اندیشه و علم را در دست گرفت، و اندیشه و علم را از آینده نگری باز داشت. و در این برنامه موفق شد و محافل علمی را پیرو خود کرد.
اما امروز خلف و شاگرد مکتب او که زمانی به شدت مخالف آینده نگری و مخالف نسخه پیچی علمی‌برای آینده بود، نسخه «جنگ تمدن ها» را داده ره چاره خروج تاریخ کابالی از بن بست را، در این نسخه می داند.
و بدین سان، غرب وبریسم را زیر پا نهاده است و به نادرستی و غلط بودن آن، تاکید می‌کند. اما برخی از متفکران ما، بل هنوز مراکز آکادامیک ما به دنبال ماکس وبر له له می زنند-!-!.
برگردیم به ادامه مطلب پیش؛ آنان اصل «بن بست» را مسلّم می‌بینند و تاریخ کابالی شان را در حال سقوط. به دنبال این هستند که به قول خودشان آلترناتیو این سقوط چیست و کیست و کدام اندیشه و مکتب است؟؟؟؟ به همه جای این کره زمین که در اثر امکانات ارتباطی بس کوچک و کوچکتر شده، می نگرند، بررسی می کنند، همه ملت ها، تفکرها و اندیشه ها، بینش ها و مکتب ها را یک به یک بررسی کرده و می‌کنند. نتیجه می‌گیرند: هیچ سکوئی برای تاریخ نوین که از راه می رسد، وجود ندارد مگر تشیع. لذا کل قدرت شان را برای سرکوبی شیعه در هر زمان و هر مکان به کار گرفته و می‌گیرند؛ سرکوبی رسانه ای، سرکوبی اقتصادی، سرکوبی نظامی، سرکوبی فرهنگی، ایجاد گروه های ترور و…
از جانب دیگر؛ مطابق طرح برنامه ریزی شده از ناحیه ابلیس، به شدت برای دو چیز کار می‌کنند:
۱- دجال سازی: می‌کوشند پیشاپیش زمینه سازی کنند تا اگر نهضتی بر علیه شان عملاً قیام کند، آن را در نظر مردم، دجال معرفی کنند. یعنی، نام خود را به دشمن خود، بدهند تا شاید اجل مرگ تاریخ شان را به تاخیر بیندازند. همان کاری که همیشه با انبیاء کردند آنان را مجنون، مرتبط با جن و شیطان[۵]، یا کسی که به خدا افتری می‌بندد و مدعی وحی است[۶]، شاعر است می خواهد با شیوائی سخن مردم را تسخیر[۷] کند خیال پرداز است[۸] و… و بالاخره وارونه کننده حقایق و واقعیت ها (دجال) معرفی کردند. به ویژه با نفوذ در نهضت های ضد کابالیسم خواه در صورت نبوت ها و خواه در قالب هدایت ائمه(ع) و خواه در قالب دیگر، آن چه را خواستند کردند.
فرقی که میان تاکتیک های گذشته شان با امروز شان وجود دارد، فرقی است بس مهم؛ در گذشته قرن ها فعالیت می‌کردند که تاریخ مال آنان باشد و تا ابد بر جامعه بشری مسلط باشند. اما این بار فقط در اندیشه «تاخیر» هستند. تاخیر سقوط، هر چه باشد چند سالی هم چند سال است.
۲- موعود سازی: سران کابالیسم بیش از دینداران همۀ ادیان، به آخرالزمان، دجال و موعود، معتقد هستند. همان طور که رهبرشان ابلیس به توحید، نبوت ها، آخرالزمان، دجال و موعود، معتقد است. همان طور که ابلیس و دستیاران نزدیک او از بشر، توحید و نبوت ها را وارونه سازی کردند، امروز دربارۀ آخرالزمان، دجال، موعود به وارونه سازی مشغول هستند.
موعود را طوری معرفی می‌کنند که خواهد آمد و از این همه جنایات آنان و ستم های شان، دفاع خواهد کرد.
و دجال را طوری معرفی می‌کنند که بر علیه نظام مقدس کابالی(!) قیام خواهد کرد.
موسی در دامن فرعون: اما بیهوده دست و پا می زنند، هر چه تقلاّ کنند بیشتر به باتلاقی که خودشان ساخته‌اند فرو خواهند رفت. با این کارها و برنامه های شان، به موعود(عج) کمک می‌کنند. همان طور که موسی روی زانوی فرعون بزرگ شد. اینان نیز دارند با دست خودشان زمینه را برای موعود آماده می‌کنند.
آیه۹ سوره قصص: «وَ قالَتِ امْرَأَتُ فِرْعَوْنَ قُرَّتُ عَیْنٍ لی وَ لَکَ لا تَقْتُلُوهُ عَسى أَنْ یَنْفَعَنا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَداً وَ هُمْ لا یَشْعُرُونَ»: همسر فرعون گفت: او (موسی کودک) را نکشید شاید سودی برای ما داشته باشد، یا او را فرزند خود قرار دهیم، در حالی که نمی دانستند.
توضیح: ۱- بر خلاف مشهور، این زن فرعون غیر از «آسیه» است که زن دیندار و مؤمن بود. زیرا موسی در عصر یک فرعون متولد شده و در عصر فرعون دیگر به مبارزه پرداخته و آسیه ملکه عصر دوم است.
۲- فرد کابالیست هرگز نمی تواند از سود مادی صرف نظر کند (عَسى أَنْ یَنْفَعَنا).
۳- نمی دانستند که با دست خودشان موعود را پرورش می دهند؛ موعودی که برای پیشگیری از آمدن او آن همه شکم زنان را دریده و کودک کشی کردند.
آن همه اطفال را کشتند لیک
موسی حق را بپروردند نیک
قرآن با شرحی از ماجراهای محشر، شیطان پرستان و کابالیست ها را چنین معرفی
می‌کند:
آیه۹۲ تا ۹۸ سوره شعراء: «وَ قیلَ لَهُمْ أَیْنَ ما کُنْتُمْ تَعْبُدُونَ- مِنْ دُونِ اللَّهِ هَلْ یَنْصُرُونَکُمْ أَوْ یَنْتَصِرُونَ- فَکُبْکِبُوا فیها هُمْ وَ الْغاوُونَ- وَ جُنُودُ إِبْلیسَ أَجْمَعُونَ- قالُوا وَ هُمْ فیها یَخْتَصِمُونَ- تَاللَّهِ إِنْ کُنَّا لَفی ضَلالٍ مُبینٍ- إِذْ نُسَوِّیکُمْ بِرَبِّ الْعالَمینَ»: به آنان گفته می‌شود: در کدام مسیر بودید پرستش می‌کردید؟ خدا را واگذاشته بودید، آیا معبودهای تان یاری تان می‌کردند یا از شما یاری می‌گرفتند؟-؟ پس مکرر بر دوزخ به روی شان کوبیده می‌شوند آنان (معبودان) و ره گم کردگان و لشکر ابلیس. در آن جا با هم مخاصمه می‌کنند به شیاطین می‌گویند: به خدا سوگند ما در گمراهی واضح، بوده ایم که شما را با پروردگار عالمیان مساوی می دانستیم.
آیه۲۰ سوره سباء: «وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَیْهِمْ إِبْلیسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلاَّ فَریقاً مِنَ الْمُؤْمِنینَ»: ابلیس گمانش را درباره آنان درست یافت، که پیروی کردند از او مگر گروهی که عبارت باشند از مؤمنان.
و نیز می‌گوید: آیه۶۰ سوره یس: «أَ لَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یا بَنی آدَمَ أَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّیْطانَ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ»: ای فرزندان آدم، مگر یاد آوری نکردم بر شما که شیطان را پرستش نکنید زیرا او دشمن آشکار است برای شما.
آیه۳۸ سوره نساء: «مَنْ یَکُنِ الشَّیْطانُ لَهُ قَریناً فَساءَ قَرینا»: کسی که شیطان همدم و همراز او باشد، پس چه همدم بدی را برگزیده است.
آیه۶۰ همان سوره: «وَ یُریدُ الشَّیْطانُ أَنْ یُضِلَّهُمْ ضَلالاً بَعیداً»: شیطان تصمیم دارد آنان را گمراه کند و به گمراهی دور (عمیق) بکشاند.
و آیه های متعدد دیگر. بویژه آیه های ۶۱ تا ۶۵ سوره اسراء: «وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِکَهِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلیسَ قالَ أَ أَسْجُدُ لِمَنْ خَلَقْتَ طیناً- قالَ أَ رَأَیْتَکَ هذَا الَّذی کَرَّمْتَ عَلَیَّ لَئِنْ أَخَّرْتَنِ إِلى یَوْمِ الْقِیامَهِ لَأَحْتَنِکَنَّ ذُرِّیَّتَهُ إِلاَّ قَلیلاً- قالَ اذْهَبْ فَمَنْ تَبِعَکَ مِنْهُمْ فَإِنَّ جَهَنَّمَ جَزاؤُکُمْ جَزاءً مَوْفُوراً- وَ اسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِکَ وَ أَجْلِبْ عَلَیْهِمْ بِخَیْلِکَ وَ رَجِلِکَ وَ شارِکْهُمْ فِی الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ وَ عِدْهُمْ وَ ما یَعِدُهُمُ الشَّیْطانُ إِلاَّ غُرُوراً- إِنَّ عِبادی لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ سُلْطانٌ وَ کَفى بِرَبِّکَ وَکیلاً»: آن گاه که به ملائکه گفتیم بر آدم سجده کنید، سجده کردند مگر ابلیس که گفت آیا سجده کنم بر کسی که از گِل آفریدی، و گفت این طور که می‌بینی او را بر من گرامی داشتی، اگر تا روز قیامت به من مهلت دهی، افسار خواهم زد بر (سر) ذریّه او مگر گروه‌اندکی.- خدا گفت: برو، پس هر کس از آنان که پیروی کند از تو، دوزخ جزای اوست، جزائی تمام.- و به حرکت در آور هرکس از نسل آدم را که بتوانی با صدای خودت، و بر انگیزان بر ایشان سوارگان و پیادگان خودت را، و شریک باش با آنان در اموال و اولاد و وعده (ها) بده به آنان. و شیطان وعده نمی دهد به آنان (به پیروان خودش) مگر فریب
را.- حقاً که تو را بر بندگان من (مؤمنان) تسلطی نیست و (ای رسول ما) پروردگارت به عنوان وکیل، برای (مؤمنان) کافی است.
[۱] بحارالأنوار، ج ۱۱ ص ۲۴۵
[۲]کابالیست ها در این تحریف در میان مسلمانان نیز تا حدودی موفق بودند و از آثار آن است که طبری در جلد۱ ص۶۴ قاتل را پسر اول آدم می داند اما نام او را قاین ثبت کرده است
[۳]منلایحضره الفقیه، ج۱ ص۲۰۳
[۴] الصوارم المهرقه ص۵۵ و متشابه القران ج۲ ص۱۸۶
[۵] إِنْ هُوَ إِلاَّ رَجُلٌ بِهِ جِنَّهٌ- آیه۲۵ سوره مومنون
أَمْ یَقُولُونَ بِهِ جِنَّهٌ- آیه۷۰ سوره مومنون
[۶] أَفْتَرى عَلَى اللَّهِ کَذِباً أَمْ بِهِ جِنَّهٌ- آیه۸ سوره سباء
[۷] قالُوا أَضْغاثُ أَحْلامٍ بَلِ افْتَراهُ بَلْ هُوَ شاعِرٌ- آیه۵ سوره انبیاء
أَ إِنَّا لَتارِکُوا آلِهَتِنا لِشاعِرٍ مَجْنُونٍ- آیه۳۶ سوره صافات
[۸] قالُوا أَضْغاثُ أَحْلامٍ بَلِ افْتَراهُ بَلْ هُوَ شاعِرٌ- آیه۵ سوره انبیاء
أَ إِنَّا لَتارِکُوا آلِهَتِنا لِشاعِرٍ مَجْنُونٍ- آیه۳۶ سوره صافات
منبع: رهبران شیعه
