دوستی علی بن ابیطالب علیه السّلام بدیها را از بین میبرد، همچنانکه آتش هیزم را از بین میبرد.
به گزارش موعود به نقل از افکار، رسول اکرم(صلّی الله علیه و آله و سلّم) می فرمایند:
– محبت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام)حسنه ایست که هیچ گناهی به آن زیان نمی رساند، و دشمنی امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) گناهی است که حسنه ای برای جبران آن سودمند نیست.
– سوگند به آن که مرا به حق برانگیخته است، خداوند هیچ کار نیکی را از بنده ای نمی پذیرد، تا از محبت علی بن ابیطالب علیه السّلام او سؤال کند.
– دوستی امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) بدیها را از بین میبرد، همچنانکه آتش هیزم را از بین میبرد.
– آغاز پرونده مؤمن، دوستی امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) است.
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) به امیرالمومنین علی(علیه السّلام) فرمود: دوستی تو، ایمان و دشمنی تو، کفر است و اول کسی که داخل بهشت میشود، دوستدار تو و اول کسی که داخل دوزخ میشود، دشمن تو است.
پیامبر خدا به امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرمود: ای علی! تنها آنکه ولادتش پاک است تو را دوست می دارد و تنها کسی که ولادتش ناپاک است با تو دشمن است، جز مؤمن، کسی دوست تو نیست و جز کافر، کسی با دشمنی نمیکند.لازم به ذکر است محبت، تبعیت و اطاعت را در پی دارد. نمیشود محبی را فرض کرد که مطیع نباشد.در ماه رجب از خدا بخواهیم محبت، مودت و ولایت ما را با اطاعت و تبعیت قرین سازد.