موعود پایگاه اینترنتی موعود
در دوران کودکی حسن و حسین، پیامبر اسلام با آنان بازی می‌کرد. یکی از این بازی‌ها این بود که دست آنها را می‌گرفت و می‌فرمود:« حُزقه، حُزٌقه، ترقٌ عین بقٌه »؛ (ای کودکی که گام‌های کوچکی بر می‌داری، ای کسی که چشمان کوچکی داری، بالا بیا.)
و آنها پاهای خود را روی پاهای پیامبر می‌گذاشتند و بالا می آمدند تا قدم‌هایشان به سینه پیامبر می‌رسید.
حسنین کوچک بودند و با هم کشتی می‌گرفتند. پیامبر خدا حسن را تشویق می‌نمود. حسن با تشویق پیامبر قوت می‌گرفت و نزدیک بود که بر حسین چیره شود اما حسین هم مقاومت می‌کرد.
فاطمه سلام الله علیها به پیامبر عرض کرد:« آیا بزرگتر را بر کوچک تر تشویق می‌کنید؟»
پیامبر فرمود:« ای فاطمه، هرگاه حسن را تشویق می‌کنم، جبرئیل و میکائیل* حسین را تشویق می‌کنند. برای همین است که هر دو پایداری نموده‌اند و قدرت‌شان با هم مساوی است. در آن هنگام که من حسن را تشویق می‌کند و جبرئیل حسین را، اگر بخواهند زمین را با کوه‌ها و دریاها و هر چه در آن است، حمل کنند، برایشان سبک‌تر از تار مویی بر بدن آنهاست. این دو روشنی چشم من‌اند و تکیه گاه و پشتوانه من. این دو سرور جوانان اهل بهشت هستند؛ پدر آنان بهتر از خودشان و جدشان، رسول الله، بهتر از همه آنان است.»
میکائیل یکی از چهار فرشته مقرب خداست که مأمور روزی رساندن به مخلوقات است .
منابع: بحار الانوار، ج ۳۹، ص ۱۰۷.
