موعود پایگاه اینترنتی موعود
امام عسگری علیه السلام از پدران‌شان نقل کرده که پیامبر اکرم فرمود:
آدم و حوا در بهشت افتخار می‌کردند که خداوند کسی بهتر و زیباتر از آنها خلق نفرموده است.
خدا به جبرئیل وحی کرد که «بنده‌ی مرا به بهشت بیاور.»
ناگهان آدم و حوا، بانویی را مشاهده نمودند که بر یکی از فرش‌های بهشتی نشسته، بر سرش تاجی از نور و در دو گوشش، گوشواره‌هایی از نور، و بهشت از نور زیبایی روی وی می‌درخشید.
آدم گفت: «جبرئیل، این بانو کیست که بهشت از زیبایی رویش درخشان شده؟»
جبرئیل پاسخ داد: « او فاطمه است؛ دختر محمد صلی الله علیه وآله، پیامبری از فرزندان تو در آخر زمان.»
آدم پرسید:« این تاج که بر سر اوست چیست؟»
ــ «این شوهر وی علی بن ابی طالب است.»
ــ« دو گوشواری که در گوش اوست چیست؟»
ــ« دو فرزندش حسن و حسین هستند.»
منابع:
بحار الانوار، ج ۲۵، ص ۵، حدیث ۸- المختص، ص ۱۳۱و ۱۳۲.
