موعود پایگاه اینترنتی موعود
ملاحم ابن منادی از جریر بن عبدالله بجلى نقل کرده است که رسول خدا فرمود : «شهرى بین دجله و دجیل و صراه و قطربل شناخته مى شود (یعنى بغداد) که گنج هاى زمین در آن دیار بوده اما سریع تر از آهن داغى که در زمین نرم فرو برود، در زمین فرو مى رود !
تذکره قرطبى ۲/۶۸۱ و ۶۹۷ ; کشف والبیان ۸/۳۰۲ ; جامع سیوطى ۴/۷۷۲ ; موضوعات ابن جوزى ۲/۶۱ .
با پژوهشى که در روایات فرو رفتن و نابودى بغداد انجام شده است ، نظر بیشتر بر این است که این اخبار، توسط پیروان بنى امیه جعل شده است، چون خیلى زود بغداد جاى شام ( مرکز امویان ) را گرفت (و جایگاه آن را دارا شد که خوشایند بنى امیه نبود)، همچنین امیر مؤمنان(علیه السلام) از ویرانى شام به دست فرزندش مهدى(علیه السلام) خبر داده است، از این رو نمى توان به چنین روایاتى اعتماد کرد، به ویژه زمانى که مى گوید نابودى بغداد به دست سفیانى است !
تاریخ بغداد از ابو الأسود دوئلى آورده است که على بن ابى ابوطالب فرمود : شنیدم حبیبم محمد(صلى الله علیه وآله) فرمود : « به زودى شهرى براى عموزادگانم در سمت شرق بین دجله و دجیل و قطربل و صراه (= بغداد)خواهد بود که با آجر و چوب و گچ و طلا ساخته مى شود . شرورترین آفریدگان خدا و ستمگران امتم در آن ساکن مى شوند اما به دست سفیانى نابود مى شود. به خدا ! گویى مى بینم که بام هایش یکسر فرو ریخته است!»
روایت مى گوید که بنى امیه برگشته و از بنى عباس انتقام مى گیرند . همین عبارت کافى است که دلالت کند روایت توسط طرفداران بنى امیه جعل شده است .
