امامان(عليهم السلام) شيعيان را عادت دادند كه از آغاز غيبت ، در انتظار فَرَج باشند

الامامه والتبصره از على بن محمد صیمرى از على بن مهزیار آورده است که طى نامه اى زمان فرج را از ابو الحسن امام عسکرى(علیه السلام) پرسیدم، نوشت : از وقتى که امام از سراى ستمگران غایب شد، در انتظار فرج باشید .
ارشاد از حسن بن جهم آورده است که مردى از ابو الحسن(علیه السلام) درباره فرج پرسید، فرمود : به تفصیل پاسخ دهم یا گذرا ؟ عرض کرد : به اختصار ! فرمود : وقتى پرچم هاى قبیله قیس در مصر و بیرق هاى طایفه کنده در خراسان به زمین کوبیده شد، در انتظار فرج باشید .
در زمان حکومت هارون، فشار حکومت به شیعیان شدت گرفته بود، مقصود این روایت هم فَرَج و گشایشى است که در زمان امام کاظم(علیه السلام) رخ داد، و دلیلى ندارد که روایت مربوط به فَرَج با ظهور امام مهدى(علیه السلام) باشد .