موعود پایگاه اینترنتی موعود
مرد سرمایه‌داری در تهران از راه کازینوداری و قمارخانه‌داری ثروت باد آورده فراوانی جمع کرده بود با این که گرداننده آن مرکز فساد و حرام خواری بود و سرمایه‌اش نیز از حرام جمع شده بود سالی چند بار از تهران برای زیارت امام رضا(ع) به مشهد می‌آمد!!
به گزارش موعود به نقل از روزنامه خراسان واقعه‌ای را که برایتان می‌نویسم شب احیای بیست و یکم در حرم مطهر رضوی توسط حجت الاسلام رفیعی نقل شد و اگرچه تمام چندصدهزار نفری که در حریم بارگاه رضوی توفیق حضور داشتند و همچنین بینندگان سیمای خراسان و حتی برخی شبکه‌های سراسری این حکایت را شنیده‌اند اما حتما عده بسیاری نیز به خاطر حضور در دیگر اماکن مذهبی و مساجد این قصه را نشنیده‌اند به همین خاطر نوشتن آن را خالی از لطف و فایده ندیدم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
اما اصل ماجرا، مرد سرمایه‌داری در تهران از راه کازینوداری و قمارخانه‌داری ثروت باد آورده فراوانی جمع کرده بود با این که گرداننده آن مرکز فساد و حرام خواری بود و سرمایه‌اش نیز از حرام جمع شده بود سالی چند بار از تهران برای زیارت امام رضا(ع) به مشهد می‌آمد!!
او شبی در یکی از هتل‌های مشهد اقامت گزیده بود تا پس از استراحت به زیارت امام رضا(ع) مشرف شود در خواب می‌بیند که قصد ورود به حرم دارد اما عده‌ای از خدام جلوی او را می‌گیرند، ناگاه گویا مرد در آن جمع چشمش به امام(ع) می‌افتد که حضرت خطاب به خدام می‌فرمایند او اهل «حرام» است نه اهل «حرم» ! در این حالت مرد قمارخانه‌دار از «خواب» برمی‌خیزد و نالان به سمت حرم می‌رود گوشه‌ای بیرون از حرم می‌ایستد و به زاری چنین نجوا می‌کند: من «اهل حرامم» نه «اهل حرم» و بارها این جمله را تکرار می‌کند و اشک می‌ریزد، بیدار دل مؤمنی، از کنار او می‌گذرد و نجوای او می‌شنود و قصه را جویا می‌شود، مرد، قصه دل با او باز می‌گوید، مؤمن بیداردل و آگاه او را به توبه و اصلاح رهنمون می‌سازد، آن مرد به تهران باز می‌گردد تمام اموال خرد و کلان خود را می‌فروشد و با مجموع آن نزد آیت‌الله خوانساری می‌رود و می‌گوید هر چه صلاح می‌دانید انجام دهید و قصه خود را هم باز می‌گوید.
از آن پس مرد قمارخانه‌دار، هم توبه کرد و هم با دورکردن مال حرام از زندگی‌اش، به اصلاح خود همت گماشت و «عاقبت به خیری» را از خداوند مسئلت کرد. غرض بیان‌کننده این ماجرا، ارزش توبه بود و از آن بالاتر ارزش حرکت به سمت اصلاح و البته دیگر نکته تامل برانگیز و راهنمایی و امیدوارکننده این که هر انسانی با هر درجه از خطا و گناه «می‌تواند»، آری «می‌تواند» اگر به خدا توکل کند و «بخواهد» می‌تواند هم توبه کند و هم خود را اصلاح کند و از دامن پلشت و پلید حرام و گناه به دامن پاک و امن حلال و ثواب الهی بشتابد. امام رئوف چه اشارت‌ها، دستگیری‌ها و چه کرامت‌ها که ندارد.
