در این حرف، هیچ مبالغه اى صورت نگرفته، چرا که با پندارهایش درباره دجال، ستایش معاویه و شام و اهالى آنجا آشنا شدیم، همچنین با کج فکرى هاى «کعب» درباره نکوهش حجاز و شهرهاى دیگر .
شیخ ابو ریه در کتابش اضواء على السنه النبویه درباره دخالت « کعب » و دستکارى وى در حدیث ابدال سخن گفته و روایت ابن عساکر را آورده که مى گوید : در هر دشتى، ردّى از روباه است !
براى آشنایى با نفوذ « کعب » و قداست کلامش ( ! )، کافى است بدانید که او «عُمَر» و مسئولان بزرگ را با دروغ هایى صریح و مفتضح قانع مى کرد ! در مورد کسى که براى حج مُحْرم مى شود، و حرام بودن شکار حیوانات زمینى بر او، فتواى « کعب » را پذیرفتند که مى گوید : شکار و خوردن ملخ براى « مُحْرم » جایز است، چون ملخ حیوان دریایى است، نه زمینى، زیرا از بینى نهنگ به دنیا مى آید . هر شش ماه یک بار نهنگ عطسه مى کند و ملخ ها از بینى اش به بیرون پخش مى شوند !
عبدالرزاق در مصنف مى گوید : پس از اسلام آوردن کعب، همراه گروهى مُحْرم بود . در یکى از راه هاى مکه، انبوهى از ملخ ها گذشتند . کعب دستور داد که آنها را بگیرند و بخورند . وقتى نزد « عُمَر » آمدند، جریان را به او گفتند، عمر از کعب پرسید : چطور اینگونه فتوا دادى ؟ گفت : شکار ملخ، صید حیوان دریایى است، عمر پرسید : از کجا مى گویى ؟ گفت : اى امیر مؤمنان ! سوگند به خدایى که جانم به دست اوست ! ملخ حیوانى است که نهنگ در هر سال، دو بار آن را مى پراکند .
آنها به این بسنده نکردند که دروغ هاى « کعب » را مانند فتواى مقدس دینى عمل کنند، بلکه شتابزده آن را حدیث نبوى کردند و ابو داود و ابن ماجه آن را روایت کردند .
ابن ماجه در مى گوید که پیامبر فرمود : ملخ از نهنگ در دریا به وجود مى آید ! راوى افزود : شخصى به او گواهى داده که نهنگ را دیده است که عطسه کرده و ملخ پراکنده است ! ابن ماجه مى گوید : هاشم گفته که زیاد مى گوید : «کسى که دیده نهنگ، ملخ را مى پراکند، برایم حدیث نقل کرد » . ائمه سنى هم به این حدیث تمسک کردهاند . و شافعى و احمد حنبل به آن فتوا دادهاند .
این، نمونه اى بود از چرند و پَرندهاى « کعب » که امروز شاهد آن هستیم . خدا مى داند که چقدر گفته هاى بى ربط یهودپسند دارد که ما نمى دانیم مخصوصاً در دشمنى با اهل بیت(علیهم السلام) ! اگر اینها توسط راویان دروغگوى دربارى به احادیث نبوى تبدیل نشده بود، تأثیر زیادى نمى گذاشت . اهل بیت(علیهم السلام) در برابر این تحریفات یهودگونه ایستادند، گرچه حکومت ها به خشم مى آمدند و برخورد و نظر امامان را نادیده مى گرفتند .
در کافى آمده است که امیر مؤمنان گروهى را دید که ملخ مى خوردند، فرمود : سبحان الله، شما که مُحْرِم هستید ! گفتند : شکار دریایى حساب مى شود . فرمود : اگر چنین است، پس آن را در دریا بیندازید و دفن کنید !