موعود پایگاه اینترنتی موعود
مقصود از انجام واجبات، رسیدن به مقام بندگی است، که در سایه‌ی دل سپردن به فرامین و دستورات الهی حاصل می‌شود.
انجام عبادت توفیق الهی است یعنی، اینکه زمینه‌های انجام عبادت برای انسان فراهم شده است، از توفیق و لطف خداست.
امام علی(ع) در توصیف بزرگترین فرایض می‌فرمایند: “حدود و مرزهای فرایضی که خداوند بر خلق خود مقرّر فرموده پنج فریضه است، که از بزرگترین فرایضند: نماز، زکات، حجّ، روزه و ولایت که نگهبان چهار فریضه دیگر است۱”.
آن حضرت درباره جایگاه انجام واجبات در میان عبادات، فرمودند: “عبادتی چون انجام فرایض، نیست۲”.
پیامبر خدا(ص) نیز درخصوص ثمره انجام واجبات چنین فرمودند که “به فرایض خدا عمل کن، تا از پرهیزگارترین مردم باشی۳”.
همچنین امام علی(ع) در حدیثی دیگر بر عمل به واجبات تاکید می‌کنند و می‌فرمایند: “فرایض! فرایض! آنها را به خدا ادا کنید، تا شما را به بهشت رسانند۴”.
در حدیثی از امام صادق(ع) نیز می‌خوانیم که فرمودند: “خداوند تبارک و تعالی فرموده است: بندهام به چیزی محبوبتر از آنچه بر او فرض کردهام، خود را محبوب من نکرده است۵”.
منابع احادیث:
۱- بحارالأنوار: ۶۸ / ۳۸۸ / ۳۹ منتخب میزان الحکمه: ۴۴۴
۲- نهج‌البلاغه: الحکمه ۱۱۳ منتخب میزان الحکمه: ۴۴۴
۳- الکافی: ۲ / ۸۲ / ۴ منتخب میزان الحکمه: ۴۴۴
۴- نهج البلاغه: الخطبه ۱۶۷ منتخب میزان الحکمه: ۴۴۴
۵- الکافی: ۲ / ۸۲ / ۵ منتخب میزان الحکمه: ۴۴۴
ایسنا
