موعود پایگاه اینترنتی موعود
در نگاه نخست تصور می‌شود اعتقاد به منجی و ظهور ایشان را باید در ادیان الهی خصوصا ادیان ابراهیمی جستجو کرد اما این اعتقاد دیرینه از دیرباز تاکنون مورد توجه بشر بوده به طوری که در کتاب باسک که از کتب مقدّس و آسمانی هندوهاست، بشارت ظهور حضرت ولیعصر ـ علیه السّلام ـ چنین آمده است:
"دور دنیا تمام شود به پادشاه عادلی در آخر الزمان، که پیشوای ملائکه و پریان و آدمیان باشد و حق و راستی با او باشد و آنچه در دریا و زمین‌ها و کوه‌ها پنهان باشد همه را بدست آورد، و از آسمان‌ها و زمین و آنچه باشد خبر دهد، و از او بزرگ‌تر کسی به دنیا نیاید."(1)
ناگفته پیداست که منظور از آن پادشاه عادل، موعود همه ملّت‌ها، وجود مقدّس حجّت بن الحسن العسکری (ع) است؛ زیرا طبق روایات اسلامی و وعده‌های تمامی انبیا، تنها اوست که به عدل و داد قیام می‌کند و ریشه ظلم و بیداد را از بنیاد بر می‌کند، جهان را پر از عدل و داد می‌نماید و آنچه در دریا و زمین و کوه‌ها پنهان شده به دست می‌آورد و تنها اوست که در آخر الزمان ظاهر می‌شود و تحول و دگرگونی عظیمی در دنیا به وجود می‌آورد. زحمات همه پیامبران را که به منظور برقرار ساختن عدالت اجتماعی آمده‌اند به ثمر می‌رساند و فرمانش بر همه موجودات جهان نافذ است.
در این بشارت و بشارات دیگر که در سایر کتب مقدس مذهبی ادیان دیگر آمده، موضوع ظهور مبارک حضرت مهدی (ع) به قدری واضح و روشن است که هیچ گونه نیازی به توجیه و تفسیر ندارد؛ ولی در عین حال، برای این که معلوم شود تمام مضامین بشارت مزبور در احادیث اسلامی نیز آمده است.
«راحَتِهِ فَأیَکُمْ لَوْ کانَتْ فِی راحَتِهِ شَعْرَهٌ لَمْ یُبْصِرْها»(2) هنگامی‌که امور به دست حضرت صاحب الامر (ع) برسد، خدای تبارک و تعالی هر زمین پستی را برای او بالا می‌برد و هر زمین بلندی را پایین می‌آورد تا این که همه جهان همانند کف دست او برایش آشکار شود. آیا کدام یک از شما اگر کف دست او تار مویی باشد آن را نمی‌بیند؟
با توجّه به آنچه گذشت، به این نتیجه می‌رسیم که آن شخصیّت بی‌نظیر و بی‌مانندی که از آسمان و زمین خبر می‌دهد و حجّت بر تمام مردم است و بر تمام جهان هستی احاطه علمی دارد، یگانه منجی عالم و تنها باز مانده از حجّت‌های الهی، حضرت مهدی (عج) است که چیزی از اسرار عالم بر او پوشیده نیست.
در همه عالم کسی بزرگ‌تر از مهدی (عج) به دنیا نیاید صاحب کتاب "عقد الدرر" در مورد عظمت و بزرگواری حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ و مقام و موقعیّت آن امام والا مقام، حدیثی از امام محمّد باقر ـ علیه السّلام ـ روایت کرده است که فرمود:
حضرت موسی (ع) برای بار اوّل، به آنچه که به قائم آل محمّد (عج) عطا خواهد شد نظر کرد و گفت: پروردگارا! مرا قائم آل محمّد (عج) قرار بده. به آن حضرت گفته شد: قائم (ع) از ذریه احمد (ص) است. بار دوم نظر کرد همان عطا را دید و همان دعا را کرد و همان جواب را شنید، برای سومین بار نظر کرد، همان عطا را دید و همان درخواست را نمود و همان جواب را شنید.(۳)
پی نوشت:
۱- بشارات عهدین، ص۲۴۶و علایم الظهور کرمانی، ص۱۸ و لمعات النور فی کیفیه الظهور، ج۱، ص۱۹، نور الانوار، ص۸۶، نور هفتم
۲- بشاره الاسلام، ص۲۴۳
۳- عقد الدرر، ص۲۶ و ۱۶۰، آخر باب اول و باب هشتم؛ بحارالانوار، ج۵۱، ص۷۷، ح۳۵؛ غیبت نعمانی، ص۲۴۰، ح۳۴، باب ۱۳
خبرگزاری شبستان
