موعود پایگاه اینترنتی موعود
آن گونه که از احادیث برمی آید، به دنبال حوادثی که در ماه های پیش از ظهور امام زمان (عج) در جهان رخ می دهد، حدود هفت نفر از عالمان دینی و همراهان آنها از نقاط مختلف عالم اسلام رو به سوی حجاز کرده و مخفیانه به دنبال حضرت مهدی (عج) می‌گردند تا با ایشان بیعت کنند.
صبح شنبه ای که مصادف با عاشوراست، حضرت حجت پس از طلوع آفتاب پشت مقام حضرت ابراهیم (ع) دو رکعت نماز به جا می آورند، میان رکن و مقام ایستاده و اولین خطبه عزای خود را به گوش جهانیان می رساند پس از معرفی خود، مردم را به بیعت دعوت می‌کنند.
در این زمان جبرییل به شکل پرنده ای سفید رنگ بر ناودان کعبه ایستاده، اولین کسی است که با ایشان بیعت می‌کند و به دنبال آن هم ۳۱۳ یاور شریف ایشان و باقی مومنان و صالحان که به مکه آمده‌اند تا حضرت را یاری کنند و همگی آماده جهاد و شهادتند با امام بیعت می‌کنند.
برخی احادیث روز ظهور ولی عصر (عج) را شنبه ای که مصادف با عاشورا شده است، برشمرده‌اند.
ابوبصیر از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: حضرت مهدی (عج) در روز عاشورا که روز شهادت سیدالشهداء است قیام می‌کنند. گویا در آن شنبه ای که عاشورا در آن واقع شود، همراه او هستم. در حالی که بین رکن و مقام ایستاده، جبرییل در مقابل ایشان، برای بیعت ندا دهد و شیعیان حضرت، زمین را با طی الارض زیرپا می نهند و از اطراف عالم جمع شده و با ایشان بیعت می‌کنند و خداوند هم به وسیله او جهان را مملو از عدالت می‌کند.
علی بن مهزیار هم از امام پنجم (ع) نقل کرده است که: گویا با حضرت مهدی (عج) در روز شنبه ای که عاشورا است و بین رکن و مقام ایستاده هستم.
منبع: کتاب شش ماه پایانی، نوشته مجتبی الساده، ترجمه محمود مطهری نیا، انتشارات موعود
به نقل از خبرگزاری شبستان
