به حساب عالی جناب پاپ گناه کنید!

من پروایی ندارم که در برابر خداوند چقدر گناه و کار زشت می‌کنم،زیرا با اعتراف و طلب آمرزش در نزد کشیش و خریدن آمرش نامه ی پاپ،کلا از تمام معاصی و کفاره ها برائت حاصل می‌کنم.

در حدود سال ۱۴۵۰ میلادی،«تامس گسکوین» رییس دانشگاه «آکسفورد» شکایت می‌کرد که:

امروزه گناهکاران می‌گویند:

«من پروایی ندارم که در برابر خداوند چقدر گناه و کار زشت می‌کنم،زیرا با اعتراف و طلب آمرزش در نزد کشیش و خریدن آمرش نامه ی پاپ،کلا از تمام معاصی و کفاره ها برائت حاصل می‌کنم. من آمرزشنامه ی Indulgence پاپ را به چهار یا شش پنس خریده ام،یا در بازی تنیس با توزیع کننده ی آن،به عوض داو و شرط،برده ام.» زیرا آمرزش نامه فروشان در سراسر کشور پراکنده‌اند و آمرزش نامه ها را به دو پنس،گاهی به دو جرعه شراب یا آبجو… حتی به جای مزد فاحشه ای یا در ازای لاسیدن با او می فروشند.»(۱)

«آن قدر مکرر در مکرر و برای موارد مختلف و متوارد،توقیع صادر کرده بودند که مردم ایمان و اعتقادی به نظر آنان ابراز نمی داشتند و کلیسا رابه سوء استفاده های بی شرمانه از سادگی و امید انسان ها متهم می‌کردند.

در بعضی موارد همچون آمرزش نامه هایی که «یولیوس دوم» در ۱۵۱۰ میلادی و «لئوی دهم» در ۱۵۱۳ میلادی،صادر کردند،عبارت بندی رسمی آمرزش نامه ها طوری بود که جز جنبه ی پولی تعبیر دیگری برداشت نمی‌شد.

یک فرایار عالی رتبه ی فرقه ی فرانسیسیان با خشم بیان می‌کند که چگونه در تمام کلیساهای آلمان صندوق هایی گذاشته بودند تا آنها که نتوانسته بودند در “سال بخشش” (۱۴۵۰ میلادی) به رم بروند در آنها پول بریزند و برای معافیت و آمرزش از کفارات گناهان خویش، از همان آمرزش نامه ها دریافت دارند.

این فرایار فرانسیسی،نیم قرن پیش از لوتر،مردم آلمان را آگاه ساخت که رم،با آمرزش نامه ها و وسایل دیگر،دارد دخیره های آنان را می چاپد.»(۲)

پی نوشت ها:

۱٫ تاریخ تمدن ویل دورانت،اصلاح دینی،صص۲۷-۲۶

۲٫ همان،ص۲۸

*نقل از کتاب: اسناد تاریخی تقدیم به عالیجناب پاپ،نرگس یزدی/معصومه امیرلو،ص۱۳۷،انتشارات بهمن آرا