دعا، برات حضور

رستگار شدن به دیدار آن حضرت در بیداری یا خواب

در این مکرمت به طور خصوصی خبری وارد است که: مجلسی در بحار به نقل از کتاب الاختیار سید علی بن حسین بن باقی از امام صادق(ع) آورده که فرمود:
هر کس بعد از هر نماز واجب این دعا را بخواند، م‌ح‌م‌د بن الحسن(ع) را در خواب یا بیداری خواهد دید:
بسم الله الرّحمن الرّحیم اللّهمّ بلّغ…
که ان شاءالله تعالی در بخش آینده تمام این دعا را خواهیم آورد که مشتمل بر دعا برای فرج آن حضرت است. و نیز از کتاب جنت الأمان از امام صادق(ع) نقل کرده که فرمود:
هر کس بعد از نماز صبح و بعد از نماز ظهر بگوید:
اللّهمّ صلّ علی محمدٍ و عجّل فرجهم،
نمی‌میرد تا این که قائم آل محمد(ص) را درک کند.
و شیخ جلیل حسن بن فضل طبرسی در کتاب مکارم الاخلاق مرسلاً نقل کرده که:
هر کس این دعا را بعد از هر نماز واجب بخواند و بر آن مواظبت نماید آن قدر زنده بماند که از زندگی ملول گردد، و به دیدار صاحب الامر(ع) مرسلاً نقل کرده که:
هر کس این دعا را بعد از هر نماز واجب خواند و بر آن مواظبت نمایند آنقدر زنده بماند که از زندگی ملول گردد، و به دیدار صاحب‌الامر(ع) مشرف شود، اول دعا این است:
اللّهمّ صلّ علی محمّدٍ، اللّهمّ إنّ رسولک الصّادق المصدّق…
این دعا نیز مشتمل بر دعا برای تعجیل فرج مولای ما حضرت(ع) است که با چند طریق و روایت آن را در بخش آینده کتاب خواهیم آورد ان شاءاللّه تعالی.

تذکر و تشویق:
بدان که من از آغاز دوران تکلیف و بلوغ بر این دعا مواظبت داشته‌ام و تاکنون سه بار در خواب به دیدار حضرتش مشرف گشته‌ام به طوری که برایم یقین حاصل شد که او مولایم صاحب‌الزّمان(ع) است.
یکی از آن سه بار این که:
شبی در خواب دیدم در حالی که یکی از پیغمبران بنی اسرائیل با آن حضرت بود به خانه ای که در آن ساکن هستم وارد شد و در آن اطاقی که به سمت قبله است تشریف آورد، و به من امر فرمود که مصائب مولای شهیدمان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) بخوانم، امر مطاعش را امتثال کردم و آن جناب رو به روی من به حال استماع نشست و چون ذکر مصیبت را به پایان بردم به زیارت حضرت سیّدالشهدا(ع) پرداختم به سوی کربلا، و سپس زیارت حضرت ابوالحسن امام رضا(ع) خواندم به سمت طوس، آنگاه رو به سوی حضرتش زیارت مولایم حضرت حجت(ع) را خواندم، و چون تمام این ها را به پایان بردم و آن حضرت خواست تشریف ببرد آن پیغمبری که با آن جناب بود از سوی بزرگوار وجهی به من داد که مبلغ آن را نمی‌دانم، و از نظرم غایب شدند.
فردای آن شب که از روز بهتر بود و از خورشید درخشنده تر، یکی از علمای بزرگوار را ملاقات کردم، او به من مبلغ خوبی داد که همچون باران بهاری پربرکت بود. پس گفتم: این است تأویل خوابی که پیشتر دیدم، خداوند آن را تحقق بخشید و صحت خوابم را آشکار نمود تا شوقم فزون‌تر گردد.
اضافه بر این پس از این خواب آنقدر برکت‌های باطنی و علوم کامل و معارف ایمانی  و الطاف ربانی به من عنایت شد که زبان خامه از بیان آن ناتوان است، و در سبب تألیف کتاب خواب دیگری ذکر کردم و در جای دیگر از همین کتاب سومین خواب نیز آمده که مایه عبرت و بینش است.