وداع با خرداد

همیشه غروب در یک سو، مساوی طلوع در سویی دیگر است.
شمیم دل‌انگیز نیمه خرداد، هماره تحوّل‌آفرین است؛ آن هم برای مردی که فلسفه بودنش، مقارن با حرکت بوده و وجودش، مترادف پویایی است.

روح‌الله(ره)، هیجان ساعت را در رسیدن به نیمه خرداد، احساس کرده است که چنین آرام و مطمئن با دلی خشنود، دایره امکان را وداع می‌گوید. شعف و شور، آن سویی‌ها را که به تماشای طلوع روح‌الله(ره) رسیده‌اند، در بر گرفته؛ اما در زمین، در گسترده ایران نوپا، در متن جمهوری چند ساله، ماتمی‌به وسعت بی‌کران، آشیان کرده است. اشک، کمترین راوی مصیبت تلخی است که در سینه‌های مردم نشسته است و مرثیه، کوچک‌ترین مجالی است که فقدان آن بزرگ را در می‌یابد.

پیر قبیله، سوار بر بی تعلّق‌ترین مرکب یقین، سفر را برگزیده و با ساده‌ترین خداحافظی، ایران و انقلاب اسلامی‌اش را به ایرانی مسلمان واگذارده است؛ با دلی آرام و قلبی مطمئن؛ چرا که در هشت سال دفاع مقدس و پیش از این، جز رشادت و ایثار، از فرزندان میهنش، خاطره‌ای ندیده‌ است.

تا بود، حسینیه جماران، مأمن دلدادگان بود و نجابت کلام مردمی پیر جماران، جاذبه هر عاشق ولایت. تا رفت، گلدسته‌های مرقدش در بهشت زهرا(س)، سایبان ایران شد و قبله‌گاه هر بیدار دلی که به خون شهدا سوگند خورد تا پاسبان حریم انقلاب و اقامه کننده نماز حماسه، باقی بماند.
امام! هر سال، حوالی نیمه خرداد، پیش از آن‌که به اوج غرور بار یابیم، اندوه رفتنت را به مرثیه می‌نشینیم و مرور می‌کنیم تو را در آن شکوه اعجاز‌انگیزی که به جهان شرق، هدیه کردی و غرب را در حیرت ابدی فرو نشاندی. دعامان کن که روح‌اللهی باقی بمانیم.

محبوبه زارع
ماهنامه موعود شماره ۷۶

Check Also

شعر و ادب

...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *