شمیم دلانگیز نیمه خرداد، هماره تحوّلآفرین است؛ آن هم برای مردی که فلسفه بودنش، مقارن با حرکت بوده و وجودش، مترادف پویایی است.
پیر قبیله، سوار بر بی تعلّقترین مرکب یقین، سفر را برگزیده و با سادهترین خداحافظی، ایران و انقلاب اسلامیاش را به ایرانی مسلمان واگذارده است؛ با دلی آرام و قلبی مطمئن؛ چرا که در هشت سال دفاع مقدس و پیش از این، جز رشادت و ایثار، از فرزندان میهنش، خاطرهای ندیده است.
تا بود، حسینیه جماران، مأمن دلدادگان بود و نجابت کلام مردمی پیر جماران، جاذبه هر عاشق ولایت. تا رفت، گلدستههای مرقدش در بهشت زهرا(س)، سایبان ایران شد و قبلهگاه هر بیدار دلی که به خون شهدا سوگند خورد تا پاسبان حریم انقلاب و اقامه کننده نماز حماسه، باقی بماند.
امام! هر سال، حوالی نیمه خرداد، پیش از آنکه به اوج غرور بار یابیم، اندوه رفتنت را به مرثیه مینشینیم و مرور میکنیم تو را در آن شکوه اعجازانگیزی که به جهان شرق، هدیه کردی و غرب را در حیرت ابدی فرو نشاندی. دعامان کن که روحاللهی باقی بمانیم.
محبوبه زارع
ماهنامه موعود شماره ۷۶