مسیحیت صهیونیستی

می‌توان جنوب آمریکا را مرکز اصلی مسیحیان صهیونیست در ایالات متحده دانست. جری فالویل تصریح کرده است که این منطقه، کمربند انجیلی‌ها است. البته اکنون این منطقه پایگاه انتخاباتی حزب جمهوری‌خواه و «کمربند امنیت اسرائیل» نیز است.

مصاحبه، با پروفسور جیسون برگین، استاد علوم سیاسی دانشگاه فلوریدا کارشناس و متخصص جنبش مسیحیت صهیونیستی.

  •  دکتر جیسون، ممکن است اطلاعاتی در مورد شمار واقعی مسیحیان صهیونیست در ایالات متحده آمریکا بفرمایید و بگویید آن‌ها چه نوع موضع‌گیری در قبال خاورمیانه دارند.

  بسیار دشوار می‌توان آماری در مورد شمار مسیحیان صهیونیست در ایالات متحده ارائه داد، امّا چیزی که می‌توان گفت، این است که آن‌ها، هدف انتخاباتی فعالان مسیحیت صهیونیستی، و دست‌اندرکاران حکومت اسرائیل و «از نو متولد شدگان»اند. یعنی پروتستان‌های ایوانجلیست سفید و شمار این رأی‌دهندگان ۲۵ درصد کل ساکنان تخمین زده می‌شود که اکثر آن‌ها به نفع جمهوری‌خواهان رأی می‌دهند.

امّا در مورد خاورمیانه، بنابر یک نظرسنجی که «انستیتوگالوپ» انجام داده است، ۳۰ درصد از آمریکایی‌ها، آن سرزمین‌ها (فلسطین) را مقدس می‌دانند و از نظر دینی آن را مهم به شمار می‌آورند، زیرا انجیل پیش‌بینی کرده است، حوادث سرنوشت‌ساز و مهمی‌ در آن‌جا روی می‌دهد. ۷۵ درصد از کسانی که از آن‌ها نظرسنجی شده بود، از جمله رأی دهندگان و حامیان مسیحیان صهیونیست بودند و بیش از نیمی از آن‌ها، پیوسته به کلیسا رفت و آمد داشتند. ۲۰ درصد از آمریکایی‌ها شخصاً و صرف‌نظر از دیدگاه‌های دینی و پیش‌بینی‌های انجیل بر این باورند که فلسطین بسیار پراهمیت است.

یک سوم از آنان (نو متولدشدگان) از نظر وابستگی حزبی، از جمله حامیان حزب جمهوری‌خواه (۴۲ درصد) بوده و از دیدگاه دینی به اسرائیل نگاه می‌کنند. ۲۵ درصد از دموکرات‌ها ۲۴ درصد از اشخاص مستقل که وابسته به هیچ حزبی نیستند، اسرائیل را مکانی می‌دانند که پیش‌بینی‌های انجیل در آن تحقق می‌یابد، با این حال، اگر به مسیحیان صهیونیست به عنوان «نو متولد شدگان» و از دیدگاه دینی نگریسته شود، متوجه می‌شویم که درصد کلّ ساکنان آمریکا مخالف پرپایی یک حکومت فلسطینی هستند، اما این نسبت خود کم نیست، به ویژه این ۶ درصد دوبرابر جمعیت یهودیان در امریکا است. (یهودیان ۳ درصد جمعیت آمریکا را تشکیل می‌دهند). بنابراین منابع «سازمان دفاع از اسرائیل» خاخام ایشیل اکستاین و رالف رید، مدیر سابق اجرایی هم‌پیمانی مسیحی در سال ۲۰۰۲، دست به تبلغیات گسترده‌ای در میان مردم زدند، تا مسیحیان و برادران یهودی خود را قانع به حمایت از حکومت اسراییل کرده، برای صلح در قدس دعا کنند و حقیقت اسرائیل را به مردم بنمایانند و امنیّت آن‌را تضمن کنند. علاوه بر این، این سازمان تلاش کرد تا ۱۰۰ هزار کلیسا و حدود یک میلیون نفر از مسیحیان ایالات متحده را در یک موضع واحد جمع کند تا آن‌ها، با اسرائیل اعلام همبستگی کنند. این رقم بسیار بالایی است، زیرا بیشتر آمریکایی‌ها توجه چندانی به امور سیاسی نشان نمی‌دهند. در ۲۶ اکتبر ۲۰۰۲ این سازمان اعلام کرد: «هفت میلیون مسیحی در مراسم روز ملی دعا برای اسرائیل و اعلام همبستگی با آن، شرکت کردند»، این در حالی است که سال گذشته، شمار آن‌ها از پنج میلیون نفر بیشتر نبود.

  •  مسیحیان صهیونیست بیشتر در کدام منطقه ایالات متحده سکونت دارند؟

 می‌توان جنوب آمریکا را مرکز اصلی مسیحیان صهیونیست در ایالات متحده دانست. جری فالویل تصریح کرده است که این منطقه، کمربند انجیلی‌ها است. البته اکنون این منطقه پایگاه انتخاباتی حزب جمهوری‌خواه و «کمربند امنیت اسرائیل» نیز است، چرا؟ زیرا جنوب، منطقه‌ای است که مردم آن، در مقایسه با جاهای دیگر امریکا از دیدگاه دینی، مؤمن‌ترین افراد به انجیل‌اند و گرایش‌های دینی بسیار قوی‌تری دارند؟ این عجیب نیست که بیشتر رهبران مسیحیان محافظه‌کار، جنوبی هستند یا در آن‌جا آموزش‌دیده‌اند و یا سازمان‌های آن‌ها در آن‌جا متمرکز شده است. در یک نظرسنجی دیگر که «مؤسسه گالوپ» به عمل آورد نتیجه این بود که جنوبی بودن به معنای در جرگه حامیان سخت اسرائیل قرار داشتن است و عجیب نیست که کلیسای پروتستان در ایالات متحده بر کنگره معمدانی‌های جنوبی که شامل ۴۲ هزار کلیسا و دارای ۱۶ میلیون عضو است، بسیار نفوذ دارد و این امر را می‌توان نفوذ صهیونیستی در آن منطقه به شمار آورد.

  •  در مورد حضور مسیحیان صهیونیست در دولت بوش و کنگره آمریکا و میزان تأثیر آن‌ها بر سیاست‌های آمریکا چه نظری دارید؟

 دانیل پایپس که جورج بوش اخیراً او را به عضویت شورای اداره مؤسسه صلح ایالات متحده در آورده، گفته است: «برخی در شگفتند که چرا ایالات متحده سیاست‌هایی را در پیش‌ می‌گیرد که اساساً و به طور کامل با سیاست‌های کشورهای اروپایی متفاوت است، در مورد آن‌باید بگوییم که بخش اصلی پاسخ این سؤال در این روزها به نفوذ پر قدرت مسیحیان صهیونیست در سایه وجود رئیس جمهوری محافظه‌کار مانند جورج بوش، باز می‌گردد. و با این‌که اطلاعات تأیید شده و مورد اطمینانی در مورد میزان حضور مسیحیان صهیونیست در دولت جورج بوش وجود ندارد اما شواهدی در دست است که ثابت می‌کند دولت بوش و برخی از اعضای کنگره آمریکا، روابط تنگاتنگ و نزدیکی با نمایندگان مسیحیان صهیونیست دارند. در کنگره «راهی به سوی پیروزی» که سازمان «هم پیمانی مسیحی» در سال ۲۰۰۲ آن‌را برگزار کرد و در طی آن شعار هم بستگی مسیحیان با اسرائیل سر داده شد، بسیاری از اشخاص بزرگ و صاحب‌نفوذ در زمینه‌های سیاسی و اجتماعی امریکا و اسرائیل دعوت شده بودند. از جمله «پت رابرتسون»، وزیر تجارت اسرائیل، «یهودا اولمرت» شهردار سابق قدس، «الیور نورث»، افسر سابق نیروی دریائی، «روی مور» وزیر دادگستری در ایالت آلباما، «سناتور دیک آرمی»، «سناتور تام دیلی»، «سناتور روی پلانت» و برخی از اعضای مجلس نمایندگان مانند، «جیمز انهوف» «سام براونباک»، «اورن هاچ» و «آلن کیس» عضو سابق هیئت امریکا در سازمان ملل. «اولمرت در سخنرانی در جمع آن جمعیت که حدود ۰۰۰/۱۰ نفر تخمین زده شده گفت:

سلام و درود بر مؤمنان به صهیون. خدا در حمایت از دولت اسراییل با ماست، و شما ای مسیحیان ارجمند آمریکا، شما با ما هستید.

رابرتسون در ادامه گفت «ما نباید از اسرائیل بخواهیم از سرزمین‌های به اصطلاح اشغالی عقب‌نشینی کند، ما باید در کنار آن بایستیم و به خاطر آن به جنگ بپردازیم».

در یک دیدار عمومی دیگر که کمیته حمایت از اسرائیل در سال ۲۰۰۳ برگزار کرد، آریل شارون، بنیامین نتانیاهو، دانیل ایالون و اشکرافت ـ وزیر دادگستری آمریکا ـ پل ولفوویتز ـ  قائم‌مقام وزیر دفاع امریکا ـ الیوت آبرامز عضو شورای امنیت ملی آمریکا که مهم‌ترین شخصیت آمریکایی در سیاست گذاری‌های امریکا در مورد مسئله فلسطین به شمار می‌آید، «سناتور بیل ورست» که از رهبران جمهوری‌خواه است، «سناتور تام دیلی» و «گرای بایر» نامزد سابق ریاست جمهوری و  مشاور ریگان در امور سیاست داخلی کشور، حضور داشتند.

پیشتر، سناتور سام براونباک و سناتور هوار برمن، آریک کانتور و هنری هاید، جلسات بحث و بررسی عمومی در مورد «سیاست امریکا در قبال اسراییل» برگزار کرده بودند و در این جلسه، جری فالویل، ریچارد لند از کنگره معمدانی‌های جنوب و سن‌هانینی از شبکه فاکس نیوز و تونی بلانکی از روزنامه واشنگتن تایمز و فرد بارنیز از مجله ویکلی استاندارد Wikly standard شرکت داشتند و هر کدام گزارش‌هایی در مورد نقش رسانه‌ها در مورد مسئله خاورمیانه ارائه دادند.
رامسفلد، وزیر دفاع امریکا، عملاً حامی موضع‌گیری‌های مسیحیان محافظه‌کار در قبال مسئله فلسطین است تا آن‌جا که او حتی به کار بردن اصطلاح «سرزمین‌های اشغالی» برای کرانه باختری و نوار غزه را نادرست می‌داند. ژنرال ویلیام جفری بلوکن، نائب وزیر دفاع در امور اطلاعات مسئول دستگیری بن لادن و صدام‌حسین تصریح کرده است که «جنگ ضد تروریسم به نوعی، جنگی مقدس است که یهودیت با هم پیمانی مسیحیت آن را علیه شیطان شروع کرده است».

البته باید گفت بخش‌های قابل توجهی از دولت امریکا وارد صفوف مسیحیان صهیونیست نشده است و این به معنای این نیست که آن‌ها مخالف دیدگاه‌های آنان هستند، بلکه بالعکس، آن‌ها آشکارا و پنهان در آن راستا فعالیت و از آن حمایت می‌کنند.

  •  آینده مسیحیان صهیونیست را در امریکا چگونه می‌بینید؟

 مسیحیان صهیونیست در آینده هم در سیاست‌های آمریکا، نقش فعالی ایفا خواهند کرد، نقش آن‌ها تا زمانی که مشغول امور سیاسی‌اند و با تعصب خاص با حزب سیاسی اصلی در آمریکا (حزب جمهوری‌خواه) همکاری می‌کنند فعال اثرگذار خواهد بود. به همین دلیل است که سیاست‌مداران اهمیت خاصی برای آن‌ها قائل‌اند. به بیان دیگر این ماشین زنگ‌زده، نیاز به روغن‌کاری دارد. جورج بوش به خوبی می‌داند چه کسانی او را در سال ۲۰۰۰ و ۲۰۰۴ به این مقام رساندند. و او خوب می‌داند چه کسانی در انتخابات سال ۲۰۰۲، حزب جمهوری‌خواه را به پیروزی رساندند و به صورت اکثریت درآورد. صرف‌نظر از انتخابات، جورج بوش به خوبی می‌داند، مسیحیان محافظه‌کار از جمله کسانی بودند که بیشترین تمایل به جنگ با عراق داشتند و کنگره معمدانی‌های جنوب بیشتر از هر سازمان دیگری، جنگ ضد عراق را عادلانه توصیف کرد. به همین دلیل غیر ممکن است بوش به کسانی که بیشتر از هر کس حامی و پشتیبان سیاست‌های او بوده و دوباره او را به ریاست جمهوری رساندند، پشت کند. در این‌جا می‌خواهم به نکته‌ای اشاره کنم و آن، این‌که برخی بر این باورند که توطئه‌ای از سوی مسیحیان صهیونیست در کار است که سیاست‌های ایالات متحده در خاورمیانه را پیش می‌برد، حقیقت این است که هیچ توطئه‌ای در کار نیست، نکته این است که چیزی که مسیحیان صهیونیست را در امریکا به یک قدرت قابل توجه تبدیل کرده است، سازمان‌دهی، نقش فعال و پر رنگ ـ ابزارهای فشار، سیل اموال و پول‌های آن‌ها و صرف وقت از طرف آنان برای رسیدن به هدفی که به آن ایمان دارند، و همچنین رأی‌های آن‌‌ها و صرف وقت از طرف آنان برای رسیدن به هدفی که به آن ایمان دارند و همچنین رای‌های آن‌ها در انتخابات است. من اعتقاد دارم که مسلمانان و عرب‌ها نیز در ایالات متحده می‌توانند چنین نقشی ایفا کنند. این زمان می‌برد اما به هر حال شدنی است و سیاست‌‌مداران امریکا مجبور می‌شوند، در برابر آن‌ها که سازمان‌دهی شده‌اند و از نظر سیاسی بسیار فعالند، سر فرود آورند. «مسیحیان صهیونیست» دوران معاصر بیش از دو دهه تلاش کرده‌اند تا به این جایگاه دست‌ یافته‌اند و این بسیار تمسخرآمیز است که مسلمانان در انتخابات سال ۲۰۰۰ به جورج بوش که کاندیداری رؤیایی مسیحیان صهیونیست بود، رأی دادند.

مترجم: سید شاهپور حسینی
ماهنامه موعود شماره ۷۵

Check Also

پروتستانتیزم ، روشنگری و میستی‌سیزم عبرانی

شاید عنوان این نوشته در برخورد اول بسیار تعجب‌برانگیز باشد. همچنین ممکن است این سؤال مطرح شود که قرار گرفتن واژه «میستی‌سیزم (نهان‌گرائی) ...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *