موعود پایگاه اینترنتی موعود
برآورد می‌شود که آمریکایی‌ها، سالانه ۱۰ میلیارد دلار را صرف خرید این محصولات می‌کنند که چندین برابر هزینه آنها برای حضور در مکان‌های ورزشی حرفه‌ای، خرید موسیقی و یا رفتن به سینماست.
شبکه خبری «C.B.S» در برنامه مشهور «60 دقیقه» خود، بازار هنگفت پورنوگرافی و فیلم‌های مستهجن در آمریکا را مورد کالبدشکافی قرار داده است.
در این گزارش، ارزش فروش فیلم‌های مستهجن در آمریکا، سالانه بالغ بر ده میلیارد دلار برآورد شده و از اینکه این مبلغ چندین برابر هزینه‌ای است که آمریکایی‌ها صرف فعالیت‌های ورزشی می‌کنند، اظهار نگرانی شده است.
در حالی که تلاش‌های خبرنگاران «C.B.S» برای ردیابی مافیای پورنوگرافی در آمریکا ناکام مانده است، این شبکه از شرکت‌های مشهوری چون «جنرال موتورز»، «ماریوت تیم وارنر»، «VCA» و «VIVID» به عنوان چهره‌های اصلی پشت پرده مافیای پورنوگرافی نام می‌برد.
«C.B.S» در این گزارش، از فروش سالانه ۸۰۰ میلیون نسخه از محصولات پورنوگرافی توسط شبکه گسترده‌ای در بازار آمریکا خبر می‌دهد که مهم‌ترین معیار آن، به دست آوردن سود هنگفت است که از وارد شدن به حیطه «ننگ اجتماعی» به دست می‌آید.
وجود سایت‌های غیراخلاقی با تصاویر مستهجن در اینترنت نیز موضوعی است که در این گزارش، مورد توجه قرار گرفته و از ۱۸۰ میلیون پیوند اینترنتی خلاف اخلاق خبر داده شده است.
فروش محصولات مستهجن، یکی از قدیمی‌ترین تجارت‌های دنیاست و هیچ‌گاه رو به کاهش نرفته است.
یکی از بزرگ‌ترین تغییرات فرهنگی آمریکا طی ۲۵ سال اخیر، مقبولیت گسترده پورنوگرافی در این کشور بوده است. محصولاتی که زمانی تنها در پس‌کوچه‌های دورافتاده شهرهای بزرگ، قابل دسترسی بود، هم‌اکنون به وسیله بزرگ‌ترین شرکت‌های آمریکایی به صورت مستقیم به خانه‌ها و اتاق هتل‌ها تحویل داده می‌شود.
برآورد می‌شود که آمریکایی‌ها، سالانه ۱۰ میلیارد دلار را صرف خرید این محصولات می‌کنند که چندین برابر هزینه آنها برای حضور در مکان‌های ورزشی حرفه‌ای، خرید موسیقی و یا رفتن به سینماست.
تقاضا آنقدر زیاد است که برخی از شرکت‌های بزرگ آمریکایی مانند «جنرال موتورز»، «ماریوت» و «تیم وارنر»، هم‌اکنون میلیون‌ها نسخه را به فروش می‌رسانند.
بهترین مکان برای مشاهده این صنعت، «لاس وگاس» است که بیش از ۲۰۰ شرکت تولیدکننده این محصولات زیر یک سقف گرد آمده و آخرین تولیدات خود را در اختیار عموم قرار می‌دهند.
به گفته پل فیش بین، مؤسس و مدیر «اخبار فیلم‌های بزرگسالان»، مشتریان آنها، تولیدکنندگان این محصولات، توزیع‌کنندگان، اسپانسرها، صاحبان مغازه‌ها، خریدکنندگان تلویزیونی و مشتریان خارجی هستند.
او می‌گوید، در تمام آمریکا، ۸۰۰ میلیون مورد اجاره فیلم‌های ویدیویی و سی‌دی‌های مستهجن وجود دارد. من فکر نمی‌کنم که تنها ۸۰۰ نفر باشند که هر کدام میلیون‌ها مورد محصول را کرایه دهند. به گفته فیش بین، این محصولات با رضایت کامل بزرگسالان در خانه‌های شخصی آنان تولید می‌شود، هرچند استودیوهای ویژه‌ای نیز برای این کار وجود دارد.
بیل لیون، یکی از فعالان سابق صنعت جنگ‌افزار می‌گوید: «در کالیفرنیا بیش از ۱۲ هزار نفر، مشتری این محصولات هستند و در این ایالت ما تنها بیش از ۳۶ میلیون دلار مالیات در این زمینه می‌پردازیم، بنابراین صنعت پول زایی است».
لیون، مدیر یک اتحادیه به اصطلاح آزادی بیان بود که درواقع یک سازمان تجاری که نماینده نزدیک ۹۰۰ شرکت فعال در زمینه پورنوگرافی است، شرکت Comcast در سال ۲۰۰۲ نزدیک ۵۰ میلیون دلار از تولید این‌گونه برنامه‌ها به دست آورده است. همه شرکت‌های معروف از Time Warner تا Cable vision به مشترکان خود این‌گونه محصولات را ارایه می‌دهند، درست مانند شبکه‌های Echo star و Direct TV که توسط شرکت تکنولوژی هیوز از زیرمجموعه‌های شرکت جنرال‌موتورز اداره می‌شود.
دنیس مک آلپاین، می‌گوید، آنها هیچ‌گاه رقم واقعی سود خود را نمی‌گویند، اما من حدس می‌زنم شرکتی مانند Direct TV، احتمالا ۲۰۰ میلیون و شاید هم تا ۵۰۰ میلیون از این صنعت درآمد داشته باشد. در این میان می‌توان به زنجیره هتل‌ها هم اشاره کرد: هیلتون، ماریوت، هایات، شرایتون و هالیدی و اینکه همگی در قبال پخش خصوصی این فیلم‌ها برای اتاق‌های مشتریان از طریق سیستم تلویزیونی هتل، از آنها پول دریافت می‌کنند و نزدیک ۵۰ درصد این فیلم‌ها، توسط خود همان مشتریان خریداری می‌شود.
وی می‌گوید: «به نظر من شرکت‌ها به این علت وارد کار می‌شوند که این صنعت هیچ محدودیت درآمدی ندارد. یک واقعیت نیز در این زمینه وجود دارد که همیشه یک نوع ننگ اجتماعی، هنوز هم در این کار موجود است. شما می‌توانید برای این کارها سود و منفعت کلانی به دست آورید، چراکه میزان سود آن بسیار بالاست، بنابراین یک احساس امنیت اقتصادی در آن وجود دارد».
یکی دیگر از مراکز تولید و پخش این موارد، چاتس وورس از حومه‌های ساکت شمال لوس‌آنجلس است که در آنجا هم شرکت‌های زیادی مانند VIVID وجود دارند. این شرکت درست مانند شرکت‌های معروفی همچون پارامونت و یونیورسال در هالیوود است. بیل آشر، مدیر این شرکت می‌گوید، عموما تولید این‌گونه فیلم‌ها، خرج و هزینه زیادی ندارد. وی می‌گوید، طی ۵ سال گذشته، این شرکت هر ساله رشدی ۲ رقمی در میزان تولیدات خود داشته و به گفته خود وی، سال گذشته ۱ میلیارد دلار از محصولات آنان به فروش رفته است.
وی می‌گوید: وقتی ما قسمتی از محصولاتمان را به شبکه‌های ماهواره‌ای می‌فروشیم، آنها همه آمار را تحلیل می‌کنند و بنا بر آمار آنها، ما پرسودترین شرکت برای آنها بوده‌ایم.
برنامه «60 دقیقه» امیدوار بود که دست‌کم بتواند، یک شرکت بزرگ را بیابد که در مورد این‌گونه فعالیت‌های خود صحبت کند، اما هیچ‌کس این کار را نکرد و تنها عده کمی از آنها گفتند که اساسا شرکت‌های آنها محصولات زیادی را تولید می‌کنند و انتخاب آنها دیگر با مشتری است.
آشر در پایان می‌گوید: من به شرکت‌ها توصیه می‌کنم که اگر گزارشگران برای پرسش در مورد تولید فیلم‌های بالای ۱۸ سال به شرکت آنها رفتند، اصلا در را باز نکنند. نمایش این تفریحات بزرگسالان، آنقدر پرسود و درآمدزاست که کم‌کم به جزیی از فرهنگ تبدیل شده و به راحتی قابل دسترس، به سادگی قابل حصول و احتمال طرد قانونی آن هم ناممکن است.
اما این روند کی و چگونه آغاز شد؟ ۲۵ سال پیش با یک دستگاه خانگی ویدیو.
درواقع پورنوگرافی نحوه فروش ۲۵ سال اخیر بازار را تغییر داده و معمولا مشتریان آن نیز مردان جوان هستند. با جستجوی این موارد در اینترنت، می‌توان به راحتی به نزدیک ۱۸۰ میلیون پیوند دست یافت. به نظر کارشناسان، این امر تأثیر زیادی بر ارزش‌های جامعه آمریکا و توانایی دولت در قانونمندی پورنوگرافی دارد.
به گفته لین، کامپیوترها هم‌اکنون به خانه آمریکایی‌ها نیز نفوذ کرده‌اند. آخرین آمار در این زمینه، این بود که حدود ۷۰ تا ۸۰ میلیون آمریکایی دارای کامپیوتر هستند. در کمتر از ۱۰ سال نیز ما از حدود ۱۰۰۰نفر بالای ۱۸ سال به ۸۰ میلیون نسخه فیلم‌های بالای ۱۸ سال رسیده‌ایم. یعنی ما در بین مردم خود پتانسیل عظیمی‌برای خصوصی نگاه کردن به این مسائل داریم.
اما آیا ایالات متحده نمی‌تواند هیچ‌گونه محدودیت قانونی یا تعقیب قانونی را در این زمینه اعمال کند؟
پورنو هم‌اکنون آنقدر قابل‌دسترس است که کم‌کم به زیرمجموعه فرهنگ آمریکا تبدیل می‌شود و حتی خود را در برنامه‌های مد و موسیقی تلویزیون نیز نشان می‌دهد.
لوک فورد ۳۷ ساله، ستون‌نویس سایت‌های اینترنتی در این‌باره می‌گوید: این مسأله کم‌کم در بین جوانان عادی و پذیرفته می‌شود، خصوصا در رده سنی ۱۸ تا ۲۵ سال. افرادی که وارد این حرفه می‌شوند، می‌دانند که راحت‌ترین راه برای به دست آوردن ۱۰۰۰ دلار در دو ساعت، همین است.
با تحقیق در این رابطه معلوم شد که اصلا در این زمینه کمبود نیروی انسانی وجود ندارد و به همین دلیل است که ۵۰۰ شرکت بدون وقفه در این زمینه فعالیت می‌کنند.
فورد می‌گوید: بسیاری از دخترانی که وارد این صنعت می‌شوند، تنها با یک تجربه این کار را ترک می‌کنند، این تجربه آنقدر برای آنان دردناک، وحشت‌آور و شرم‌آور است که دیگر این کار را نمی‌کنند.
گروه‌های مخالف این مسائل در آمریکا می‌گویند، صدها نفر از هزاران مردی که به این کار روی می‌آورند، دچار اختلالات رفتاری اجتماعی می‌شوند و این عوامل باعث طلاق و از هم‌گسیختگی خانواده‌ها می‌شود.
ماری بس بوچانان، دادستان بخش غربی پنسیلوانیا می‌گوید: « اینکه این مسائل، قابل دسترسی است و مردم آن را تحمل می‌کنند، به این معنی نیست که آن را قبول هم دارند».
بیشتر حقوقدانان می‌گویند، در حال تلاش برای اعمال محدودیت‌هایی قانونی در این زمینه هستند. بوچانان می‌گوید: «این مسأله روز به روز بدتر و بدتر می‌شود و به همین دلیل، نیاز به اجرای قانون در این زمینه احساس می‌شود. ما باید به تولیدکنندگان، نشان دهیم که محدودیت‌ها و مرزهایی وجود دارد، محدودیت‌هایی در مورد فروش و پخش محصولاتشان در کشور».
منبع: IranHealers.com
