چرا این رسانه ها وقتی با جنایات و نسل کشی آشکار اسرائیل در غزه مواجه میشوند، در لاک خود فرو می روند و دل بسیاری از آنان تنها برای صهیونست ها می تپد و می سوزد؟
حوادث تأسف بار غزه و کشتار بیرحمانه مردم بویژه زنان و کودکان فلسطینی از سوی رژیم صهیونیستی همچنان ادامه دارد و تا این لحظه وزارت بهداشت غزه شمار شهدا را ۱۸۶۰ نفر و شمار مجروحان را ۹۸۰۰ نفر اعلام کرده است.
گویی رژیم جنایتکار صهیونیستی و همپیمانان غربی و عربی آن حق زندگی برای مردم فلسطین قائل نیستند و مصمم هستند یک راه حل نهایی را درباره مردم فلسطین -که همانا نابودی کامل آن هاست- به اجرا درآورند.
اما در این میان، نحوه پوشش اخبار جنایات و نسل کشی رژیم صهیونیستی از سوی رسانه های وابسته غربی و بویژه رسانه های فارسی زبان حکایت از تلاشی آشکار برای به بازی گرفتن افکار عمومی و دور زدن واقعیت ها دارد؛ مسأله ای که به این دوره از حملات اسرائیل به غزه خلاصه نمیشود و در سال های گذشته نیز شاهد آن بوده ایم که در ادامه به گوشه ای از آن اشاره خواهد شد.
از بی بی سی و صدای آمریکا گرفته تا دیگر شبکه های لس آنجلسی فارسی زبان (سیاسی، فرهنگی و دینی) در این سال ها علاوه بر سرپوش گذاشتن بر جنایات صهیونیست ها، تعریف و تمجید از این رژیم جعلی و قداست بخشیدن به آن را نیز در دستور کار خود قرار داده است
شبکه مسیحی “نجات”در بحبوحه جنگ، از رژیم غاصب اسرائیل با عنوانی قدسی یاد کرده، میگوید: «به دنیا آمدن کشور اسرائیل، “نبوت” بزرگی بود که به حقیقت رسید!»
و کشیش “حمید” مجری شبکه مسیحی، قیام علیه اسرائیل را قیام علیه خدا قلمداد کرده و مدعی میشود: «قیام علیه اسرائیل، قیام علیه خداست! خداوند همیشه پشتیبان اسرائیل بوده است.»
صادق صبا، مدیر بخش فارسی بی بی سی نیز از مصاحبه چندی پیش این شبکه با نخست وزیر رژیم صهیونیستی به عنوان دستاوردی بزرگ یاد کرده، میگوید: «این که بی بی سی فارسی توانسته است از نخست وزیر اسرائیل مصاحبه بگیرد، دستاورد بزرگی برای این تشکیلات خبری است. آقای نتانیاهو یکی از رهبران بزرگ و مهم در منطقه است که حرف های او و اقداماتش برای ما مهم است.»
از شگردهای بنگاه خبرپراکنی بی بی سی برای دور کردن ذهن مخاطبان از مسائل اصلی و مهم منطقه ای و جهانی، “حاشیه سازی” است.
به عنوان نمونه در کوران حملات موشکی و هوایی اسرائیل در جنگ پیشین علیه غزه، این شبکه با مانور بر “ختنه کردن دختران” در برخی از کشورهای آفریقایی، تلاش کرد این موضوع کم اهمیت را با هدف به حاشیه راندن جنایات اسرائیل، به سرخط خبری آن روزها تبدیل نماید.
تا جایی که مجری بی بی سی در این باره گفت: “ختنه کردن یا ختنه نکردن؛ مسأله این است” مسأله سرزمین های اشغالی فلسطینی را فراموش کنید!
البته بی بی سی از این شگرد همزمان با برگزاری اجلاس سران کشورهای عدم تعهد در ایران -که به گفته کارشناسان و تحلیلگران، مهمترین اجلاس پس از اجلاس های سازمان ملل است- نیز استفاده کرد و با پیش کشیدن شایعه کنار گذاشتن “جیگر” از برنامه کلاه قرمزی، این دروغ بی فایده را در صدر تمامی اخبار خود قرار داد.
مدیر شبکه سلطنت طلب “ایران آرایی” نیز با حمایت از اسرائیل تصریح کرد که اگر اسرائیل به ایران حمله کند، با بر تن کردن لباس نظامیان ارتش اسرائیل آنان را در این حمله همراهی خواهد کرد.
و…
سؤالی که در اینجا پیش می آید این است که چرا این رسانه ها که همواره بر طبل بیطرفی در خبررسانی میکوبند، وقتی با جنایات و نسل کشی آشکار اسرائیل در غزه مواجه میشوند، در لاک خود فرو می روند و دل بسیاری از آنان تنها برای صهیونست ها می تپد و می سوزد؟
“محمد سهیمی” استاد دانشگاه کالیفرنیا و از کارشناسان شبکه صدای آمریکا در یادداشتی که در سایت «گویانیوز» منتشر شد، با برملا کردن علت سکوت و حمایت این رسانه ها از جنایات رژیم صهیونیستی، چنین می نویسد: «این رسانه ها و عوامل آن ها درباره هر جنایتی که امثال اسرائیل و متحدان و حامیان غربی آن ها مرتکب شوند یا سکوت میکنند و یا حتی آن را توجیه کرده و از آن ها حمایت میکنند، چراکه سیل پول ها، بورسهای تحصیلی، بودجههای چند میلیون دلاری برای وبسایتها و تلویزیونهای ماهوارهای خود و غیره به سمت آن ها باید همچنان در جریان باشد.»