وی افزود: تفکیک مهدویت اصیل از موعود گرایی بیرون از اسلام گزاره اولیه است. گزاره دوم انحرافی است که در تفکر شیعه وجود دارد و مدعی آن است که ما باید بنشینیم تا حضرت بیاید درصورتی که نظر بزرگان این است که ما باید به طرف حضرت برویم و اینکه حضرت منتظر ماست نه ما منتظر حضرت یعنی اینکه ما منتظر ظهور حضرتیم و حضرت منتظر آمدن ما به سمت خود هستند، لذا در فعالیتهای فرهنگی نیز این انحراف باید زدوده شود.
دکتر عباسی وظایف شیعیان در دوران غیبت را مهم توصیف کرد و اظهار کرد: در فعالیتهای مهدوی ما باید شیعهی مستبصر معرفی شویم، چرا که اغلب ما شیعهی مقصریم و در کارهایمان کوتاهی داریم اولا که همه چیز را به مرزهای ملی محدود میکنیم درحالیکه محدوده ی فعالیتهای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف جهانی است ثانیا در فعالیتهای ملی هم زندگی مهدوی و قرآنی و اهل بیتی را نداریم که در اینصورت زمینه سازی ما برای ظهور مناسب نخواهد بود.
دکتر حسن عباسی همچنین در خصوص سبک زندگی مهدوی در جامعهی اسلامیو کوتاهی بعضی از شیعیان گفت: گزاره سوم تفکیک شیعه مستبصر از شیعه مقصر است، در گزاره چهارم ما باید زمینه سازی ظهور را در جامعه طبق جامعههای آرمانی رقم خورده در زمان سیزده معصوم انجام بدهیم، یعنی تئوریهای جامعهسازی آنها را در تئوریهای جامعهسازی و علوم انسانی خود جای گذاری کنیم، نکتهی آخر سبک زندگی مهدوی است که طبق منویات مقام عظمای ولایت به عنوان سرلوحهی فعالیتهای فرهنگی و اصل قضیه تمدنسازی قرارگرفته است، ما در سبک زندگی مهدوی باید به گزارههای گفته شده توجه کنیم تا به وضعیت مطلوب در عرصهی مهدویت برسیم.
منبع: مجد دز