کسب آمادگی برای ظهور حجّت حق

 یکی از وظایف مهمی، که به تصریح روایات، در دوران غیبت بر عهده شیعیان و منتظران فرج قائم آل محمّد(ص) است، کسب آمادگی‏های نظامی و مهیّا کردن تسلیحات مناسب هر عصر برای یاری و نصرت امام غایب است، چنانکه در روایتی که نعمانی به سند خود از امام صادق(ع) نقل کرده است:
هر یک از شما باید که برای خروج حضرت قائم(ع) [سلاحی] مهیّا کند. هر چند که یک تیر باشد، که خدای تعالی هرگاه بداند که کسی چنین نیتی دارد امیدوارم عمرش را طولانی کند تا آن حضرت را درک کند [و از یاران و همراهانش قرار گیرد].۱
 در روایت دیگری مرحوم کلینی به سند خود از امام ابوالحسن [موسی کاظم(ع)] نقل می‏کند که:
هر کس اسبی را به انتظار امر ما نگاه دارد و به سبب آن دشمنان را خشمگین سازد و او به ما منسوب باشد خداوند روزیش را فراخ گرداند و شرح صدر به او عطا کند و به آرزویش برساند و یار بر حوائجش باشد. ۲
همچنین مرحوم کلینی در روضه کافی به سند خود از ابوعبدالله جعفی روایتی را نقل می‏کند که توجه به مفاد آن بسیار مفید است:
حضرت ابوجعفر محمد بن علی، امام باقر(ع)، به من فرمودند: منتهای زمان مرابطه۳ (مرزداری)نزد شما چند روز است؟ عرضه داشتم: چهل روز، فرمودند: ولی مرابطه ما مرابطه‏ای است که همیشه هست…۴
 
پی‌نوشت‌ها:
۱. نعمانی، محمّد بن ابراهیم، الغیبه، ص ۳۲۰، ح ۱۰.
۲. کلینی، محمّد بن یعقوب، الکافی، ج ۶، ص ۵۳۵، ح ۱.
۳. مرابطه در این روایت به معنای اراده انتظار فرج در تمام ساعات شبانه‌روز است، هم چنان که در بعضی روایات نیز به این معنا اشاره شده است، نه مرابطه مصطلح در فقه.
۴. کلینی، همان، ج ۸، ص ۳۸۱، ح ۵۷۶.