موعود پایگاه اینترنتی موعود
- مقدمه:
به مبلّغان انجیل ایوانجلیست (Evangelist) مى گویند. قبل از جنگ جهانى دوم ایوانجلیست ها به عنوان بنیادگرا (Fundamentalist) معروف بودند، لیکن بعد از جنگ جهانى دوم آنها خود را به عنوان «ایوانجلیست» معرفى کردند. شعار آنها بازگشت به انجیل و تغییر جامعه با تحول فرهنگى است، تا از این راه در آمریکا حکومتى بر مبناى بنیادهاى انجیل به وجود آورند. آن دست از ایوانجلیست ها را که از راه تلویزیون برنامه هاى تبلیغى پخش مى کنند «تلى وانجلیست» (Televangelist) مى نامند.
آنها در اوائل قرن بیستم اصول مسیحیت را با عنوان «بنیادها» (The Fundamentals) تبیین نمودند که تا سال ۱۹۱۵م دوره دوازده جلدى را در آمریکا منتشر کردند و به سبب همین مواضع براى اولین بار اصطلاح «بنیادگرا» بر آنها اطلاق گردید.
از جانب بنیادگرایان مسیحى در آمریکا در سال ۱۹۱۹م مؤسسه اى با عنوان «انجمن جهانى بنیادهاى مسیحى»(4) تأسیس گردید و ویلیام بل ریلى (William Bell Railey) بنیانگذار آن بود. بعد از جنگ جهانى دوم آنها خود را به عنوان مبلّغان انجیل (ایوانجلیست) معرفى کردند و موسسه اى به نام «اعضاى جهانى ایوانجیلى» را در سال ۱۹۵۱م به وجود آوردند و خود را به جاى بنیادگرایان به عنوان محافظه کاران مسیحى معرفى کردند.
آنها با جدیت درباره عملى نمودن خواسته هاى مسیح و تحقق پیشگوییهاى انجیلتبلیغ مى کنند و اعلام مى دارند «ظهور دوباره مسیح» بسیار نزدیک است و مسیحیان براى ظهور دوباره مسیح وظیفه دارند انجیل را در سراسر جهان تبلیغ نمایند.
نوشتار حاضر به بررسی عقاید و افکار ایوانجلیست ها، سازمان های وابسته و چهره های شاخص آن می پردازد.
- وسیله ای از جانب خدا:
تحول و پیشرفت سریع در مخابرات در دگرگونى زندگى اجتماعى جوامع در قرن بیستم نقش بسزایى داشته است و در این عرصه، رادیو و تلویزیون بیشترین نقش را ایفا نموده‌اند. در ایالات متحده آمریکا، از آغاز پخش برنامه هاى رادیویى، اجراى برنامه هاى دینى جزء لاینفک فرهنگ این کشور گردید. بعد از توسعه تلویزیون در این کشور در دهه ۱۹۶۰م، مبلغان مسیحى به رادیو و تلویزیون رو آوردند و هم اکنون بیش از صد برنامه دینى مسیحى را به شکل سندیکا در این کشور پخش مى کنند و جامعه آمریکا را از این جهت بى نیاز کرده‌اند. در دهه ۱۹۸۰م با توسعه ایستگاههاى یو. اچ. اف.(۱) و ماهواره آنها توانستند برنامه هاى تبلیغى مسیحى را از رادیو و تلویزیون در مناطق مختلف جهان پخش نمایند. بن آرمسترانگ، رئیس «انجمن ملى سخن پراکنى دینى»(2) اظهار مى دارد: «تلویزیون وسیله اى اعجازآمیز از جانب خداست که با آن باید انجیل را در سراسر جهان تبلیغ نمود(۳).
- تلى وانجیلیست (مبلّغ انجیل از تلویزیون):
آنها در اوائل قرن بیستم اصول مسیحیت را با عنوان «بنیادها» (The Fundamentals) تبیین نمودند که تا سال ۱۹۱۵م دوره دوازده جلدى را در آمریکا منتشر کردند و به سبب همین مواضع براى اولین بار اصطلاح «بنیادگرا» بر آنها اطلاق گردید.
از جانب بنیادگرایان مسیحى در آمریکا در سال ۱۹۱۹م مؤسسه اى با عنوان «انجمن جهانى بنیادهاى مسیحى»(4) تأسیس گردید و ویلیام بل ریلى (William Bell Railey) بنیانگذار آن بود(۵). بعد از جنگ جهانى دوم آنها خود را به عنوان مبلّغان انجیل (ایوانجلیست) معرفى کردند و موسسه اى به نام «اعضاى جهانى ایوانجیلى»(6) را در سال ۱۹۵۱م به وجود آوردند و خود را به جاى بنیادگرایان به عنوان محافظه کاران مسیحى معرفى کردند.
آنها با جدیت درباره عملى نمودن خواسته هاى مسیح(۷) و تحقق پیشگوییهاى انجیل(۸) تبلیغ مى کنند و اعلام مى دارند «ظهور دوباره مسیح»(9) بسیار نزدیک است و مسیحیان براى ظهور دوباره مسیح وظیفه دارند انجیل را در سراسر جهان تبلیغ نمایند. از این رو، ایوانجلیست ها علاوه بر راه‌اندازى تعدادى ایستگاه رادیویى براى تبلیغات دینى در آمریکا، اولین ایستگاه رادیویى براى پخش برنامه هاى دینى در سطح جهان را در شهر کیوتو، اکوادور در روز ۲۵ دسامبر ۱۹۳۱م با عنوان «منادى دعاى خیر عیسى مسیح»(10) افتتاح نمودند و این ایستگاه رادیویى تا سال ۱۹۸۵م برنامه هاى خود را براى ۲۲ کشور آمریکایى لاتین و کارئیب پخش مى کرد.
تا سال ۱۹۳۲م بیش از ۴۰۰ برنامه دینى از ۸۰ ایستگاه رادیویى پخش مى گردید، که در سال ۱۹۳۹م شمار آنها به ۱۵۲ ایستگاه و در سال ۱۹۴۲م به ۴۵۶ ایستگاه رسید. کلیه ایستگاههاى رادیویى که برنامه هاى دینى را در آمریکا تا این سال پخش مى کردند بزرگ ترین شبکه رادیویى در این کشور شدند(۱۱). در سال ۱۹۵۵م، کارل ماک انتار (Carl McIntire) از مبلّغان معروف انجیل، برنامه هاى تبلیغى خود را از بیش از ۶۰۰ ایستگاه رادیویى در آمریکا پخش مى نمود و بیلى جیمز هارگیس (Billy James Hargis) تا سال ۱۹۶۱م برنامه تبلیغى دینى را در بیش از ۲۰۰ ایستگاه رادیویى و دوازده ایستگاه تلویزیونى منتشر مى نمود.
یکى دیگر از مبلّغان انجیل در رادیو قبل از جنگ جهانى دوم در آمریکا هربرت دبلیو آرمسترانگ (Herbert W. Armstrong) بود که فرقه جدیدى را با عنوان «کلیساى جهانى خدا»(12) به وجود آورد و برنامه هاى دینى وى در آمریکا شهرت یافت(۱۳). امروز در آمریکا بیش از ۳۰۰ ایستگاه رادیویى وجود دارند که برنامه هاى دینى را در شبانه روز پخش مى کنند(۱۴). در آمریکا ۷۵۰ تن از «مبلّغان رادیویى انجیل»(15) فعالیت دارند و ۱۵۵۰ ایستگاه رادیویى در این کشور عضو انجمن ملى سخن پراکنى دینى مى باشند که برنامه هاى رادیویى پخش مى کنند.
ایوانجلیست ها رادیو را براى تبلیغ انجیل وسیله اى شگفت انگیز و تلویزیون را ابزارى معجزه آسا مى دانند که در تحقق اهداف دینى دستاوردهاى شگفت انگیزى داشته است. از این رو با توسعه تلویزیون در آمریکا، آنها برنامه هاى دینى را در شبکه هاى مختلف تلویزیونى پخش کردند. اولین برنامه دینى در تلویزیون آمریکا در سال ۱۹۴۰م پخش شد و سخنران این برنامه کشیش کاتولیک فولتن ج شین (Fulton J. Sheen) بود.
ادامه دارد
پی‌نوشت:
۱ – UHF (Ultra High Frequency) «موج با فرکانس بالا» .
۲ ـ تمامى سازمانها و مؤسساتى که ایستگاههاى رادیو و تلویزیون دینى در ایالات متحده آمریکا تأسیس نموده‌اند در سال ۱۹۴۴م اتحادیه اى با عنوان «انجمن ملى سخن پراکنى دینى»
(National Religious Broadcasters Association)
به وجود آورده‌اند که مقرّ آن در واشنگتن مى باشد. وظیفه این انجمن تحفظ و دفاع از منافع تمامى مؤسسات و سازمانهایى است که برنامه هاى دینى در رادیو و تلویزیون پخش مى کنند. از سال ۱۹۵۶م به بعد، اعضاى شوراى مرکزى این انجمن همه ساله چندین جلسه با اعضاى کنگره در واشنگتن برگزار مى نمایند.
۳ – Jaffrey K. Hadden & Charles E.Swann, Prime Time Preachers, Reading, Massachusetts, 1981, p.7.
۴ – World's Christian Fundamentals Association.
۵ – Brenda E. Brasher, Encyclopedia of Fundamentalism, Routledge, 2001, pp 515-516.
۶ – World Evangelical Fellowship (WEF).
۷ – Dispensationalism.
۸ – Apocalypticism.
۹ – Second Coming of Christ.
۱۰ – Heralding Christ Jesus Blessing (HCJB).
۱۱ – Jeffrey K. Hadden & Anson Shupe, Televangelism: Power & Politics On God's Frontier, Massachusetts, p 113.
۱۲ – Worldwide Church of God.
۱۳ – Prime Time Preachers, p 75.
۱۴ – Ibid, p. 9.
۱۵ – Radio Evangelist.
