موعود پایگاه اینترنتی موعود
طلوع خورشید انقلاب اسلامی ایران با زعامت مردی از خاندان پاک اهل بیت(ع) این حقیقت را آشکار ساخت که راه رستگاری و خلاصی بشر از طوفان بلا و ابتلاء خودکامگی از میان صحن و سرای خاتم انبیاء و خانواده مکرم و معزز ایشان می‌گذرد.
پیروزی پی‌درپی این جریان مبارک در صحنه‌های مختلف به همراه بیداری فراگیر اقوام و ملل، موج بزرگی را به راه‌انداخت چنانکه، واسپس ۳۰ سال نه تنها محدود نشده بلکه هر روز بیش از پیش بر توانایی و عزت آن افزوده شده است.
این واقعه شریف از سویی جریانات استکباری و صهیونی را متذکر این معنا ساخته که امروز نه فردا، این امواج، بساط کبر و نخوت و آلودگی آنان را در هم خواهد شکست و از دیگر سو، جریان انحرافی نفوذی سلفی‌گری وهابی (زاده روباه پیر استعمار) را. چنان شد که در مراحل بعد و پس از شکست در صحنه نبرد رودررو، در کمتر از ۲۵ سال بیش از ۲۵۰۰ فرقه با نام و نشان و آرم از پستوخانه سحر و جادوی الحاد ماسونی و پستی و آلودگی صهیونی و تحجر و کج‌فهمی سلفی‌گری وهابی سربرآورد تا شاید امکان مقابله با اعجاز موسوی و عزت مهدوی و قدرت علوی را بیابند و دیگر بار چونان گذشته موجب سرکوب مؤمنان و مستضعفان شوند. هم‌آنانکه از گذرگاه نهضت اسلامی تجربه دولت کریمه مهدوی را در آینده‌ای نزدیک چشم می‌دارند.
جنگ فرقه‌ها در برابر «نهضت دین‌طلب و حقیقت‌جوی اسلامی» را باید جدی گرفت. از اطراف و اکناف خبر می‌رسد که در حرکتی خزنده، جریان سلفی وهابی هماورد می‌طلبد، و با زیادت‌خواهی فضا را بر اهل ایمان از میان شیعیان و اهل تسنن ریشه‌دار در این دیار تنگ می‌نماید.
با سوء استفاده از فضای باز موجود کشور آثار خویش را منتشر و توزیع می‌نمایند و بی‌محابا جوانان مسلمان و فاقد قدرت نقد و نظر را به چالش فرا می‌خوانند. به همان‌سان که مبلغان تبشیری مسیحی با جان‌مایه اعتقادی نوجوانان و جوانان چنین می‌کنند. درست عین جریان‌های فاسد و مفسد بابی و بهایی. و بالاخره صوفی‌مسلکان که گاه در برخی نقاط کباده کشیده و اولتیماتم تعیین می‌کنند.
این جریان‌های مشکوک، تعلیم دیده و مأمور، محیط‌های دانشگاهی را چمن‌زار مناسبی برای خویش شناخته‌اند تا در آن مأوی گرفته و ریشه بدوانند. و حتی گاه برخی اساتید بی‌هیچ واهمه آموزه‌های منحرف خود را بر ذهن و جان جوانان آوار می‌سازند.
آنان را چه می‌شود و ما را؟
گاه روی به افراط می‌گذاریم و گاه به تفریط.
همزیستی مسالمت‌آمیز، مراعات حال اهل ملل و نحل، جلوگیری از تفرقه و تشتت، دفاع از مظلوم (بی‌توجه به وابستگی فرقه‌ای و مذهبی) و تیمارافتادگان در وظیفه شرعی و فرهنگی و انسانی مردم ما در طی همه قرون و اعصار بوده و هست امّا؛
«فرقه‌ها» امروزه چونان دسته‌ها و گروهان‌های خصم روی به میدان آورده‌اند و جان جوانان را نشانه می‌روند تا شاید جسم و ذهن آنان را نیز تصاحب کنند و از همین روست که می‌بایست با استفاده از همه امکان اقدامی‌بازدارنده و مصونیت‌بخش داشت. در این میان توجه به موارد زیر ضروری است:
۱. محدود ساختن میدان عمل و حضور گردانندگان فرقه‌های انحرافی، شبه مذهبی، شبه عرفانی، بهایی، وهابی و…؛ از مجاری قانونی و رسمی‌کشوری؛
۲. پالایش محیط‌های آموزشی و علمی ـ به ویژه دانشگاه‌ها ـ از حضور مبلغان رسمی و غیررسمی این جریانات؛
۳. ایجاد زمینه‌های نقد جدی و مستمر این جریان‌های انحرافی از طریق شبکه‌های مختلف رسانه ملی (پا به پای پخش مسابقات فوتبال اروپایی و آسیایی؟!)
۴. ایجاد لجنه‌های پژوهشی و علمی در مراکز علمی (حوزوی و دانشگاهی) برای شناسایی جریانات، ردّیه‌نویسی، تربیت مبلغ و مربی.
۵. افشاء ماهیت این فرقه‌های وابسته به ملحدان ماسونی، موذیانه‌های صهیونی و کج‌فهم‌های بازی‌خورده سلفی با ارائه برنامه‌های مستند و مستدل تلویزیونی، مطبوعاتی و…
۶. پیگیری قضایی عوامل اصلی و مأموران اعزامی از آن سوی آب‌های شمال و جنوب و محدود ساختن دایره عمل اجتماعی آنان در نواحی مختلف ایران اسلامی،
۷. کنترل مصادر نشر و توزیع مستقیم و یا مخفیانه آثار شبه فرهنگی این نحله‌ها (این مهم در وظیفه دستگاه‌های اجرایی و نظارتی فرهنگی کشور است.)
۸. ایجاد بستر مناسب برای ارائه سهل، ارزان و همه جانبه آثار فرهنگی سالم (تهیه شده توسط اشخاص حقیقی و حقوقی دلسوز، آگاه و دردمند)
(این در حالی است که امروزه به برکت سیاست انقباضی دستگاه‌های رسمی‌کشوری، عموم عرضه‌کنندگان آثار فرهنگی و مذهبی سالم و مستقل در تنگنا و سختی گرفتار آمده‌اند و از تدارک مایحتاج اولیه انتشار آثار خود نیز در سختی و مشقت افتاده‌اند.
بر هیچ‌کس پوشیده نیست که مطبوعات و ناشران با گذر از پیچ و خم‌های سخت اداری و پس از خرید کاغذ مورد نیاز خود از بازارهای آزاد و رها آنهم با قیمت‌های سرسام‌آور آثار خود را منتشر می‌سازند.)
۹. پیش‌بینی سیستم معقول و گره‌گشای توزیع آثار فرهنگی در اقصا نقاط کشور،
طی ۳۰ سال اخیر، موضوع توزیع آثار فرهنگی (مطبوعات و کتب) در زمره مهم‌ترین موضوعات مبتلا به تهیه‌کنندگان این‌گونه آثار بوده و هست. این در حالی است که بخش عمده آثار فرهنگی مطلوب و روزآمد توسط اشخاص حقیقی و حقوقی مستقل از دستگاه‌های رسمی و دولتی تهیه و تولید می‌شود.
۱۰. پیراستن برنامه‌های گسترده و خارج از شمار رسانه ملی از شائبه‌های فرهنگی.
(باز گذاشتن درهای نقد جدی و البته فراگیر آثار رسانه ملی امری ضروری به نظر می‌رسد. اینهمه در حالی است که مجال نقد آثار این رسانه وجود ندارد و در مقابل، میدان تعریف و تمجید و تبریک و تشویق بی‌حد و شمار برای محصولات رنگارنگ آن باز و گشاده است.)
بی‌گمان، در سایه اقتدار حکومت اسلامی، این ملحدان و مشرکان و معاندانند که باید احساس تنگی و ناامنی کنند.
نمی‌توان در سفره‌ای گشاده، انواع اطعمه و اشربه سالم، مشکوک و مسموم را فراروی کودکان، نوجوانان، جوانان و خانواده‌های فاقد توانایی نقد و تشخیص فنی قرار داد و انتظار داشت که آنان مبتلای شک، شبهه، الحاد و نفاق فرهنگی نشوند. مگر هیچ‌یک از دستگاه‌های بهداشتی و درمانی مجوز توزیع و عرضه آثار غذایی و بهداشتی آلوده و مشکوک را در داروخانه‌های رسمی صادر می‌کنند.
بهداشت روانی، امنیت فرهنگی و سلامت اعتقادی به مراتب مهم‌تر از بهداشت جسمی است و مراقبت از آن در تکلیف همه کسانی است که دستی در کار دارند.
والسلام
سردبیر
اسماعیل شفیعی سروستانی
