به دستور ابن زیاد پانصد سواره از سپاهیان ابن سعد به فرماندهی عمرو بن حجاج آب را چنان بر سیدالشهدا ارواحنا فداه و همراهانشان بستند که احدی نتواند حتی قطرهای از آب فرات بیاشامد. پس از آن که آنان بر فرات مسلط شدند عبدالله بن حصین تمام قوایش را در حنجرهاش جمع کرد و داد زد:«حسین، آب را میبینی که از شدت زلالی گویا وسط آسمان است. والله از آن نخواهید نوشید تا از تشنگی بمیرید.