ای شیخ، آیا قرآن خواندهای؟
گفت: آری.
فرمود: این آیه را قرائت کردهای:
قل لا أسئلکم علیه أجرا إلّا المودّه فی القربیٰ.
گفت: آری.
امام سجاد(ع) فرمود: آن خویشاوندان که خداوند تعالی به دوستی آنها امر فرموده و برای رسول الله اجر رسالت قرار داده ماییم. سپس آیه تطهیر را که در حقّ اهلبیت پیغمبر(ص) است تلاوت فرمود:
إنّما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهلالبیت و یطهّرکم تطهیراً.
پیرمرد گفت: این آیه را خواندهام.
امام(ع) فرمود: مراد از این آیه ماییم که خداوند ما را از هر آلایش ظاهر و باطن پاکیزه داشته است.
پیرمرد بسیار تعجب کرد، گریست و گفت: چقدر من بیخبر ماندهام. سپس به امام(ع) عرض کرد: اگر توبه کنم آیا توبهام پذیرفته است؟
امام(ع) به او اطمینان داد.
این پیرمرد را به سبب همین آگاهی شهید کردند.
ماهنامه موعود شماره ۸۵
پینوشت:
٭ برگرفته از: عرفان اسلامی (شرح جامع مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه)، ج ۱۲.