تالار مشاهیر غرب، تعیین کنندگان زمان ظهور در آخرالزمان

با رشد روند توجه جهان به آخرالزمان و پایان جهان در دهه های اخیر، عده ای بر موج تعیین زمان ظهور سوار شده و با ادعای ارائه شواهد جدید و یا تفسیری نوین از کتاب مقدس نظریات جدیدی مطرح می‌کنند.

“Date Setters” (تعیین کنندگان تاریخ) در جهان غرب به کسانی اطلاق می‌شود که زمان و تاریخی را برای پایان جهان، بازگشت عیسی مسیح، ظهور ضدمسیح و دیگر وقایع آخرالزمانی معین می نمایند. معمولا هریک از این افراد و گروه ها دلایلی را نیز بر مدعای خویش اقامه می‌کنند و وقایع آن دوره را بر پیشگویی های کتاب مقدس تطبیق می دهند. پذیرش و مقبولیت عمومی این اقوال بسته به شخصیت صاحبان آنها، ادله ارائه شده توسط ایشان و البته پشتیبانی و تبلیغات طرفداران آنها، متفاوت بوده است.

جالب است بدانید این روش پیش بینی آخرالزمان در تاریخ مسیحیت سابقه ای دیرینه دارد. چنانکه برخی نخستین مورد آن را در سال ۴۴ میلادی -چند سال پس از به آسمان رفتن حضرت عیسی ع (و یا به زعم مسیحیان به صلیب کشیده شدن ایشان)- توسط تئوداس می دانند که وی علاوه بر پیش بینی آخرالزمان خود را نیز مسیح نامید و با ۵۰۰ نفر از پیروانش راهی بیابانها شد. البته او در نهایت توسط رومیان گردن زده شد ولی مسیر او سالها بعد به طور متعدد توسط دیگران ادامه یافت تا جایی که برخی ۲۴۲ نفر را در این افراد نام برده و تاریخ و سرنوشت ادعای ایشان را ذکر نموده‌اند.[۱]

تقسیم بندی های مختلفی را در مورد این افراد می توان صورت داد ولی بهترین انقسام، تقسیم بندی بر اساس نوع ارائه زمان و تاریخ است. گروهی از این افراد (معمولا متقدمین) تاریخ و زمان دقیقی را برای پیشگویی خود اعلام می نمودند و گروهی دیگر (که بیشتر در میان نمونه معاصر آنها دیده می‌شود) حدود تاریخی را بدون تعیین دقیق آن برمی‌گزیدند و برخی نیز رندانه فقط آنرا بسیار نزدیک اعلام می نمودند.

شاید به نظر برسد در دوره معاصر باید این پیشگویی و ادعاها کمرنگ تر شود ولی واقعیت چنین نیست. با رشد روند توجه مردم جهان به آخرالزمان و پایان جهان در دهه های اخیر، عده ای بر این موج سوار شده و با ادعای ارائه شواهد جدید و یا تفسیری نوین از کتاب مقدس نظریات جدیدی مطرح نموده‌اند. برخی از این افراد و نظریات ایشان که در سده های اخیر معروف و مورد توجه مردم قرار گرفت -و البته غالبا سرافکنده شده یا نظریات خود را توجیه نمودند- عبارتند از:

ویلیام میلر، بنیانگذار فرقه ادونیست های روز هفتم، وی پایان تاریخ را ۲۱ مارس ۱۸۴۴ و پس از آن ۲۱ اکتبر ۱۸۴۴ اعلام کرد ولی پس از گذشت آن تاریخ و عدم وقوع رخدادی، غالب پیروان وی از او جدا شدند.

چارلز راشل، بنیانگذار فرقه شاهدان یهوه، وی نیز پایان تاریخ و ظهور مسیح را ۱۸۷۴, ۱۹۱۴, ۱۹۷۵ و تاریخ های دیگر اعلام کرد ولی او و پیروانش هربار علت جدیدی را برای عدم تحقق پیشگویی خود اعلام می نمودند.

هربرت آرمسترانگ، پایه گذار کلیسای جهانی خداوند در دهه ۱۹۳۰، وی سال ۱۹۷۵ را پایان تاریخ دانست ولی پیشگویی های او همچون کشته شدن یک سوم مردم جهان در حوادث و یک سوم در جنگ جهانی سوم هیچگاه صورت نپذیرفت.

هال لیندسی، اوانجلیست و صهیونیست مسیحی معروف آمریکایی، او نیز پایان جهان را بسیار نزدیک (وی این ادعا را از دهه ۱۹۷۰ به بعد نموده است) دانست، او اگرچه محتاط است و زمان دقیقی را معین نکرده و نمی‌کند ولی حوادث کنونی را علائمی‌بر وقوع آخرالزمان می داند و حتی در برخی نوشته ها و سخنرانیها بر تاریخ های خاصی نیز اشاره کرده است مانند سال ۱۹۸۸.

تد کِرِسگ، مبلغ مسیحیت پروتستانی و رییس موسسه مذهبی حقیقت انجیل (Gospel of Truth) – وی پیش از فعالیتهای مذهبی آموزشگر کاراته بوده است! او ادعای نزدیک بودن پایان تاریخ در ۱۹۸۱ داشت، موسسه مذهبی وی در سالهای اخیر متهم به سوء استفاده جنسی از کودکان نیز شده است.

ادگار ویسننت، مهندس ناسا و مبلغ مسیحیت او ابتدا سال ۱۹۸۸ و و پس از نادرستی اولی سالهای ۱۹۸۹, ۱۹۹۳ و ۱۹۹۴ را پایان جهان اعلام کرد، کتابهای وی فروش بالایی داشت. وی مدعی بود تنها در صورتی پیشگویی او محقق نمی‌شود که کتاب مقدس نادرست باشد!

هارولد کمپینگ، اوانجلیست، نویسنده و مبلغ مسیحی در رادیو (Family Radio)او معتقد بود ظهور عیسی مسیح در۲۱ ماه می سال ۲۰۱۱ و نابودی جهان در ۲۱ اکتبر همان سال است اما پس از گذشت آن تاریخ و عدم وقوع حادثه، کمپینگ مدعی شد در این تاریخ دادرسی غیر مادی و روحانی آغاز شده است! او بعدها در سال ۲۰۱۲ پیشگویی خود را عملی گناهکارانه توصیف کرد.

نکات قابل توجه:

۱- پیشگویی ظهور منجی در غالب ادیان و مکاتبی که به این اندیشه معتقدند وجود داشته است.

۲- همه اینگونه پیشگویی ها پس از عدم وقوع باعث تنزل صاحبان آنها نزد عموم مردم شده است مگر مواردی که هوشمندانه تاریخ دقیقی را ارائه ننمودند و فقط به نزدیکی آن تصریح کرده‌اند (همچون هال لیندسی و جان هاگی)

۳- از آنجا که نزد مسیحیان –به ویژه پروتستان ها- نظرات مختلفی در مورد ترتیب وقایع آخرالزمانی گفته شده در کتاب مقدس وجود دارد (همچون پسا و پیشا هزاره گرایان، تقدم یا تاخر حکومت دجال و مسیح و …) نظرات پیشگویان د ر مورد نحوه وقوع پایان تاریخ متفاوت بوده است.

۴- و نکته جالب آنکه با اینکه مردم بارها این پیشگویی ها را شنیده و به عدم آنها واقف گشته‌اند، با پیشگویی جدید بسیاری به وجد آمده و به بررسی و حتی انتظار آن زمان می نشینند. شاید علت این امر را بتوان در شوق وافر مردم به آمدن منجی ریشه یابی نمود.

در نوشته بالا از منابع مختلفی به ویژه منابع زیر استفاده شده است:

http://www.truthmagazine.com/archives/volume32/GOT032340.html

http://www.huffingtonpost.com/2011/05/11/may-21-2011-end-of-the-world_n_860670.html#s277304title=May_21_2011

http://www.bible.ca/pre-date-setters.htm

http://www.preservedwords.com/rapture.htm

تحقیق و بررسی: حجت الاسلام زهیر دهقانی آرانی