دعوی سفارت، همان ادعای ارتباط با امام حجّت(ع) در زمان غیبت کبرا است. مدعیان سفارت، ادعا می‌کنند که احکام شرعی و مسائل فقهی را از امام(ع) دریافت می‌کنند؛ گاهی این احکام و مسائل درست و راست و مبتنی بر نظر فقها است و برخی از آنها نیز نادرست و باطل است.