موعود پایگاه اینترنتی موعود
یکی از توصیه‌های مهم دین اسلام و بزرگان دینی، رعایت پرهیز در هر کاری است به طوری که در احادیث و روایات معصومین(ع) از آن به عنوان پایه و اساس تندرستی انسان یاد شده است. حتی در مباحث فقهی و حقوقی اسلام قواعدی در این‌باره آمده که انسان نباید به خاطر عدم پرهیز خود را به هلاکت بیاندازد.
در روایتی از مولای متقیان امام علی(ع) ذکر شده است که تندرستی، جز با پرهیز، به دست نمی‌آید (غرر الحکم، حدیث ۱۰۶۰۵، عیون الحکم والمواعظ، صفحه ۵۳۳، حدیث ۹۷۵۰؛ دانش‌نامه احادیث پزشکی: ۲ / ۲۶). واقعاً تا چه‌اندازه به این سفارش بسیار مهم در همه امورات زندگی توجه و عمل می‌کنیم؟
درباره اهمیت و جایگاه پرهیز همین بس که حضرت علی‌بن موسی‌الرضا(ع) می‌فرمایند: دو گروه همیشه مریضند: اول، سالمی‌که به صورت افراطی پرهیز می‌کند و دوم، مریضی که پرهیز نمی‌کند. (فقه‌الرضا، ص ۳۴۰؛ میزان الحکمه، ج ۱۰، ص۲۱).
امام کاظم(ع) نیز با توصیه به رعایت پرهیز فرمودند: هیچ دارویی نیست، مگر آن‌که خود، بیماری تازهای را دامن می‌زند؛ اما برای بدن چیزی سودمندتر از پرهیز جز در آن‌چه بدان نیاز دارد، نیست. (الکافی: ۸ / ۲۷۳ / ۴۰۹ منتخب میزان الحکمه: ۲۰۲) کلام امام کاظم(ع) به این مطلب هم اشاره دارد که: پیش‌گیری بهتر از درمان است.
پیامبر خدا(ص) نیز در این‌باره می‌فرمایند: معده، خانه همه دردهاست و پرهیز، ریشه همه درمانها (طبّ النبیّ(ص)، صفحه ۲؛ عوالی اللآلی، جلد ۲، صفحه ۳۰، حدیث ۷۲؛ الخصال، صفحه ۵۱۲، حدیث ۳؛ علل‌الشرائع، صفحه ۹۹، حدیث ۱؛ المناقب لابن شهرآشوب، جلد ۴، صفحه ۲۶۰).
همچنین در فقه منسوب به امام رضا(ع) نقل شده که حضرت به نقل از امام کاظم(ع) روایت می‌کنند که؛ سرآمد پرهیزها، مدارا با بدن است (الفقه المنسوب للإمام الرضا(ع)، صفحه ۳۴۰؛ بحار‌الأنوار، جلد ۶۲، صفحه ۱۴۱، حدیث ۴؛ دانش نامه احادیث پزشکی: ۲ / ۲۲).
