امام سجاد علیهالسلام در نیمه شب نیز هنگام رفتن به مسجد آراستگی و خوشبویی اهل مسجد و عبادت خدا را رعایت فرمودند.
موعود- امام صادق علیه السلام: خدمتکار علی بن الحسین (زینالعابدین) علیه السلام، ایشان را در شبی سرد، ملاقات کرد، در حالی که جامه و ردا و عمامهای از خَز پوشیده و خود را با عطری، خوشبو کرده بود. گفت: فدایت شوم! در چنین ساعتی و با این وضع، رهسپار کجایی؟
امام علیه السلام فرمود: به مسجد جدّم پیامبر خدا میروم تا از خدای عز و جل حوریان را خواستگاری کنم.
متن حدیث:
الإمام الصادق علیه السلام:
إنَّ عَلِیَّ بنَ الحُسَینِ علیه السلام استَقبَلَهُ مَولیً لَهُ فی لَیلَهٍ بارِدَهٍ، وعَلَیهِ جُبَّهُ خَزٍّ ومِطرَفُ خَزٍّ وعِمامَهُ خَزٍّ وهُوَ مُتَغَلِّفٌ بِالغالِیَهِ، فَقالَ لَهُ: جُعِلتُ فِداکَ، فی مِثلِ هذِهِ السّاعَهِ عَلی هذِهِ الهَیئَهِ إلی أینَ؟
قالَ: فَقالَ: إلی مَسجِدِ جَدّی رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله، أخطُبُ الحورَ العینَ إلَی اللّهِ عَزَّوجَلَّ.
*الغالِیَهُ: نوع من الطیب مُرکّب من مسک وعنبر ودُهن، والتغلّف بها: التلطُّخُ
«اصول کافی، ج ۶ ص ۵۱۷ ح ۵ – بحار الأنوار، ج ۴۶ ص ۵۹ ح ۱۳»